Kali b Endzi Uorchał byŭ žyvy, jon by źmianiŭ svaju znakamituju prymaŭku. Zamiest taho, kab kazać, što «kožny čałaviek maje prava na 15 chvilin słavy», jon skazaŭ by tak: «Kožny čałaviek vinny 15 chvilin pabyć sielebryci». Zrabicca «zorkaj», prajścisia pa čyrvonym kilimie ŭ Kanach, pabačyć sabie ŭ viečarovym vypusku śvieckaj chroniki — voś jano, sapraŭdnaje sučasnaje pračytańnie «słavy». Samo słova «słava», jakoje asacyjujecca ź niejkimi sastarełymi štukami kštałtu bronzavych pomnikaŭ ci imion, jakimi nazvanyja vulicy, adstupaje ŭ padručniki pa historyi. Nu, voś u Napaleona była słava. A Snoop Dogg — sielebryci. Nie treba być doktaram navuk, kab zrazumieć, što Doggy Dogg kruciejšy za Napaleona. Druhi niekali skaryŭ Jeŭropu, pieršy kolki ŭžo hadoŭ uładaryć u amierykanskich čartach. U sučasnym zachodnim horadzie vulicy nazvanyja numarami, a bronzavyja pomniki abklejenyja afiškami-zaprašeńniami na vystupy sielebryciz.
Mahičny śviet hetych istotaŭ taki pryciahalny, što navat artykuł u Vikipiedyi [Celebrity] nie daje adnaznačnaha adkazu, chto takija sielebryci, jak imi zrabicca i, hałoŭnaje, jakimi admietnymi rysami tyja sielebryci vyznačajucca.
Pierakładać słova «celebrity» jak «znakamitaść» — značyć, rabić tuju ž pamyłku, jakuju robiać ludzi, što pryličajuć da śvietu sielebryciz psichaŭ, jakija ździejśnili masavaje zabojstva. Sielebryci moža siadzieć u turmie, jak siadzieŭ za narkotyki Snoop Dogg. Ale nie turma robić sielebryci. I nie złačynstva: jano vymusić miedyi zhadvać tvajo proźvišča, zabiaśpiečyć tabie miesca ŭ viečarovych navinach, ale jano nie harantuje taho, što zaviecca «celebrity's way of life». «Žyć, jak selebryci» — heta nie adbyvać pažyćciovaje, jak toj Brejvik, ale bavić volny čas pamiž basiejnam i šezłonham, čakajučy viečarovaj party.
«Celebrity» pachodzić ad anhielskaha «celebrate» («śviatkavać»). Mienavita na hetaj viasiołkavaj kanatacyjaj bazujecca sensaŭtvareńnie hetaha paniaćcia. Sielebryci — ludzi, žyćcio jakich prachodzić u atmaśfiery piermanientnaha śviata.Što ŭ svaju čarhu zabiaśpiečvajecca vialikim bahaćciem (hrošy im nie patrebnyja, a tamu nie patrebna i pracavać za hrošy). Takim čynam, uładalniki sučasnaj miedyja-słavy — łajdaki dy abiboki. Treciaja admietnaść, jakuju b ja vyłučyŭ u čaroŭnym paniaćci «celebrity», — niedastupnaść, adasoblenaść ich śvietu ad śvietu «zvyčajnych ludziej». Heta zabiaśpiečvajecca ciełaachoŭnikami, asobnymi zonami pražyvańnia, navat kaśmičnymi koštami ježy i napojaŭ u miescach, dzie jany tusujucca.
Ciapier vierniemsia da našaj cudoŭnaj staronki ź jaje kulturaj, što nie maje anałahaŭ u śviecie. Ci jość u nas sielebryci? Jak vy ličycie?
Prynamsi ja baču ludziej, jakich pakazvajuć pa televizaru. Heta ludzi prykładna taho ž sacyjalnaha składu, jak i ŭ Štatach ci Jeŭropie (plus śpiecyfika ŭłasna biełaruskaj situacyi). Heta spartoŭcy, aktory, muzyki, infatejniery. Ale jakija jany, biełaruskija sielebryci? Źvierniemsia da tych troch admietnaściaŭ, jakija vyłučanyja vyšej.
1. Celebrity's way of life? U Biełarusi jość niekalki śpiavačak, u styli žyćcia jakich možna razhladzieć prykmiety dolce vita: vialikija budynki ŭ minskich pradmieściach, adnosna dobryja mašyny i h. d. Ale, što cikava, zvyčajna ŭsie hetaje pachodzić nie ŭłasna ad prodažu kvitkoŭ na kancerty, ale, skažam tak, ź inšych krynic. Muž-aliharch, bahatyja prychilniki, pazatvorčaja dziejnaść i h.d. Svajoj Lady Gaga ŭ nas niama, bo kraina nievialikaja (i nie bahataja). Ź inšaha boku, tyja muzyki, jakija žyvuć ułasna z vystupaŭ, mohuć mieć zvyčajnuju dvuch-trochpakajovuju chatu ŭ Malinaŭcy ci ścipły damok. Jany nie nadta «zahaniajucca» svajoj zornaściu. Toje ž tyčycca telezorak i aktoraŭ. Kłubaŭ, anałahičnych tym, u jakich tusiać EłEj Cimbierłejk z Andžalinaj Džoli, u Minsku niama. Što cikava, usie sapraŭdy topavyja kłuby ŭ nas zaniatyja zusim nie sielebryci, a chutčej bujnymi handlarami dy ich ruskimi siabrami.
2. Niezacikaŭlenaść u hrašach? Siarhiej Darafiejeŭ, jaki emihravaŭ va Ukrainu i ŭładkavaŭsia tam na TB, niadaŭna z horyčču zhadvaŭ tyja dachody, jakija mieŭ, pakul pracavaŭ u Biełarusi (a byŭ ža ci nie samym paznavalnym viadoŭcam). Aktory, jakija vymušanyja zdymacca ŭ trešavych rasijskich sieryjałach, muzyki, jakija padpracoŭvajuć na karparatyvach — voś jana, biełaruskaja «słava»! Mnie asabista zhadvajecca kranalnaje minułahodniaje intervju Varaškieviča, frontmena «Kramy» z «čornaha śpisu», pra toje, jak jon hraje ŭ restaracyi. Nastupnyja słovy całkam charaktaryzujuć žyćcio biełaruskich sielebryci: «U restaracyi niama sceny, muzyki stajać na adnoj placoŭcy z tymi, chto tańčyć. Narod ciśnie i pichajecca. Ź mierkavańniaŭ biaśpieki davodzicca časam łokciami adbivacca, stanavicca bokam. Mnie raskazvali, jak adnojčy hitarystu mikrafonam zuby vybili». Jak bačym, nijakaj asobnaj łajdackaj kłasy sielebryci ŭ nas niama: jany pracujuć, jak prosty narod. Ci nie ab hetym, nie ab takich kulturnych dziejačach niekali maryŭ Leŭ Tałstoj? Endzi Uorchał, zrazumieła, zastreliŭsia b!
3. Niedastupnaść, adasoblenaść ad suhramadzian? Adzin čałaviek, što žyvie na Paŭdniovym Zachadzie, raskazaŭ historyju pra ruskamoŭnaha śpievaka, jaki niervuje ŭsiu šmatpaviarchoŭku, staviačy svoj džyp na dziciačaj piasočnicy. I što jon tamu śpievaku ŭžo adnojčy ledź nie nastukaŭ u repu. Voś takaja ŭ nas, bačycie, «adasoblenaść»: u «zorak» niama nie tolki achovy ci płota ź videanazirańniem, jaki baronić pryvatnaje žyćcio, ale navat i svajho miesca na parkinhu!
Padsumoŭvajučy, chacieŭ by zaznačyć: ład žyćcia, jaki viaduć miedyjnyja asoby, što mahli b być u nas sielebryci, — niešta vyklučna dobraje. Našyja «ikony» — ludzi, jakija retranślujuć ułasnymi pavodzinami i dziejnaściu toje, z čaho składajecca paniaćcie «sučasnaja Biełaruś», — znachodziacca siarod nas.U kaviarni za stolikam možna pabačyć Lavona Volskaha ci Ŭładzimira Arłova, padyści ŭ kniharni pabałakać z Akudovičam, a na imprezie — z Paŭłam Charłančukom. Ničoha takoha niama ŭ krainach pobač, dzie znakamitaści žyvuć u svaim «boskim» śviecie pad achovaj hrošaŭ, šykoŭnych aŭto dy inšych sacyjalnych miežaŭ. Ci nie jość našaja situacyja nahodaj dla radaści?
