Tut było ŭsio: spačatku jana admoviła jamu, potym Pavieł zajaviŭ, što jany mohuć być tolki siabrami… Spatkańni biez kvietak, pryznańnie ŭ kachańni pad vadoj, pieršy pacałunak u śpieckamiendatury… Sami zakachanyja žartam zavuć hetuju historyju «santa-barbaraj»!..
Nievierahodnaja historyja kachańnia viadomaha palityka i pryhažuni Volhi Šyłak — u artykule Jeŭraradyjo.
Volha na rukach u mamy Lilii.
Mały Pavieł Sieviaryniec.
Pieršy dzień Paŭła na voli, 19 kastryčnika 2013 hoda. Źleva - sustaršynia arhkamiteta pa stvareńni partyi BCHD Hieorhi Dźmitruk.
Kala hetaha kaścioła śviatoha Jazepa Pavieł zadumaŭsia ab Volzie druhi raz.
«Voch!.. sapraŭdnaja biełarusačka!..»
… A paznajomiŭ paru žurnalist Kastuś Šytal 5 hadoŭ tamu. Viadomy apazicyjanier i były palitviazień Pavieł Sieviaryniec charaktaryzuje jaho jak čałavieka, jaki «zdaŭ test pa historyi Biełarusi na 100 bałaŭ sa 100». Pavieł u toj čas najmaŭ kvateru ŭ Minsku supolna z Šytalem. I Kastuś zaprasiŭ dźviuch znajomych pieršakurśnic dachaty na prahlad filma Juryja Chaščavackaha «Płošča».
Pavieł Sieviaryniec: «Kali ja vyjšaŭ sa svajho pakoja i ŭbačyŭ dźviuch dziaŭčat, to pahladzieŭ na Volečku – i pieršaje majo było takoje: «Voch!.. sapraŭdnaja biełarusačka!..»
Nastupny raz Pavieł ubačyŭ Volhu na ofisie arhkamitetu pa stvareńni partyi «Biełaruskaja chryścijanskaja demakratyja», dzie adbyvałasia sustreča maładych katalikoŭ. Parazmaŭlali. Dziaŭčyna spadabałasia Sieviaryncu jašče bolš. I, jak sapraŭdny palityk, jon staŭ zaprašać jaje… na ŭsie partyjnyja mierapryjemstvy!
Pavieł Sieviaryniec: «Chacia na toj momant ja ćviorda trymaŭsia pazicyi «Spačatku pieramoha – a potym siamja». Ale ja nie moh dapuścić, kab takaja dziaŭčyna prosta prajšła mima i pakinuła paśla siabie tolki svoj cudoŭny pozirk».
Chto ž takaja Volha Šyłak, jakaja tak pałaniła serca Paŭła Sieviarynca? Usio, što viadoma pra jaje z presy – Volha skončyła fiłfak, a jaje baćki ciapier žyvuć u vioscy Narač. Nie «aktyvistka», «na barykadach» taksama zaŭvažanaja nie była…
Volha Šyłak: «Ja naradziłasia ŭ Vilni, dzie tady pracavali baćki. Paśla doŭhi čas žyli ŭ vioscy Hruzdava – staražytnaja vioska ŭ Pastaŭskim rajonie. A ŭ Naračy baćki žyvuć tolki hod. Dalej ja skončyła fiłfak u minułym hodzie. Barykady ŭ mianie mahli być, ale jany byli prypynienyja baćkami ŭ 2009 hodzie – na tym usio skončyłasia. Ciapier vykładaju na kursach polskuju movu. Bo śpiecyjalnaść u mianie była «biełaruskaja i polskaja mova». Taksama ŭdzielničaju ŭ vałanciorskim ruchu Śviatoha Mikałaja hreka-katalickaj carkvy».
«Kali budzie pieramoha, to chacieŭ by, Volečka, źviazać svajo žyćcio z taboj»
U pačatku 2009 hoda Pavieł navažyŭsia dziejničać.
Pavieł Sieviaryniec: «Mocna maliŭsia da Boha. I vyrašyŭ, što kali pieramoha budzie – to mienavita z hetaj dziaŭčynaj ja chacieŭ by źviazać svajo žyćcio. Pajšoŭ na Płošču Svabody, pabyŭ u svajoj carkvie, ŭ Śviataduchavym sabory, u Katedry. I Hospad adkazvaŭ: «Tak, heta jana». Mianie heta natchniła – i ja zaprasiŭ Volečku na sustreču na toj ža Płoščy Svabody ŭ sakaviku 2009 hoda. I pavioŭ siabie, napeŭna, dziŭna dla zakachanaha čałavieka. Pryjšoŭ biez kvietak, pavioŭ jaje ŭ kaścioł i patłumačyŭ, nakolki moh, što kali budzie pieramoha, to chacieŭ by, Volečka, źviazać svajo žyćcio z taboj».
Volha pra takoje aryhinalnaje pryznańnie i dumać nie dumała.
Volha Šyłak: «Šok! My parazmaŭlali. Paśla prajšlisia da prypynku… Suadnieści siabie z hetym čałaviekam… Ničoha takoha ŭ hałavie nie ŭkładvałasia. Ja padumała, što prosta niešta niapravilna zrazumieła».
Pavieł tady padumaŭ, što, vidać, niešta niedatłumačyŭ – i treba ŭsio skazać, jak maje być. Dziela hetaha jon zaprasiŭ Volhu na Płošču Svabody druhi raz. I znoŭku pryjšoŭ biez kvietak. Pryznajecca, što prosta nikoli dahetul nie chadziŭ na spatkańni!
Pavieł Sieviaryniec: «Ja prosta pryjšoŭ i skazaŭ: «Volečka, ja ciabie kachaju. Ale adkaznaść za siamju, za dzietak, jakija, daść Boh, buduć – usio heta budzie paśla pieramohi». I ŭ toj samy momant prabili zvany».
«Ja pačaŭ vytručvać jaje sa svajho serca…»
Paśla taho spatkańnia Pavieł palacieŭ na sustreču ŭ Jeŭraparłamient u Strasburh, adkul pryvioz Volzie padarunki – butelku Bardo i smačny syr.
Volha Šyłak: «Ja pryjšła ź listom, kab addać jamu i pajści… Dzie napisała, što ničoha takoha być nie moža. Roźnica va ŭzroście, usio takoje… Kali Pavieł braŭ u ruki list, pa vačach było jasna – jon usio zrazumieŭ. Ja chutčej źbiehła, kab ničoha nie bačyć… Nastupnaja sustreča była praz tydzień na ofisie arhkamiteta pa stvareńni partyi BCHD kala domika RSDRP – u domie, dzie žyŭ Li Charvi Osvald. I tam jość prypynak «sotki» na Płoščy Pieramohi. Dzie i adbyłasia hałoŭnaja dramatyčnaja scena. U Pašy byli ślozy… My ź im raźvitalisia – i nie bačylisia paŭtara hoda»…
Toje «nie» raźbiła Paŭłu serca.
Pavieł Sieviaryniec: «Alusia prosta skazała: «Nie». Ja nie moh zrazumieć… Ja maliŭsia. Ja pytaŭsia ŭ Hospada. Hospad kaža «tak», Vola kaža «nie». Ja sprabavaŭ sustrecca z Volečkaj jašče niekalki razoŭ, ale «nie» heta było «nie». Ja pačaŭ vytručvać jaje sa svajho serca… Dla mianie heta było pytańnie žyćcia i śmierci. Mnie spatrebiłasia niekalki miesiacaŭ napružanaj pracy… Darečy, u ramanie, jaki ja pačaŭ pisać jašče da našaj sustrečy, hałoŭnuju hierainiu zavuć Vola. Jana sustrakajecca z hałoŭnym hierojem na toj samaj płoščy – usio supała!..»
Kab zabycca, Pavieł źjazdžaje ŭ viosku, paśla ŭ Viciebsk – zanurajecca ŭ pracu. Vyrašyŭ, što zabudzie hetu dziaŭčynu. Praminuła paŭtara hoda.
Volha Šyłak: «Hetyja paŭtara hoda my nie bačylisia i nie razmaŭlali. Ale jon nibyta byŭ uvieś čas pobač. Ja kožny dzień dumała pra jaho. Razumieła, što inšaha takoha čałavieka, jak Paša, ja nie viedaju».
«Kali i mieć dziaciej – to tolki ad Sieviarynca»
U 2010 hodzie Pavieł razam ź inšymi viernikami pryjšoŭ malicca da kaścioła Śviatoha Jazepa, apiekuna siamji, dzie ciapier mieścicca archiŭ i dzie płanavali raźmiaścić hatel. I toj ža Kastuś Šytal padyšoŭ da Sieviarynca i, pryžmuryŭšysia, skazaŭ: «Paša, pamiataješ Volu? Jana mnie skazała, što kali i mieć dziaciej – to tolki ad Sieviarynca».
Prezidenckaja kampanija była ŭ razhary. I ŭ adzin ź dzion Pavieł zaprasiŭ Volhu na spatkańnie ŭ Parku Horkaha.
Volha Šyłak: «Ja pavinna była pryjści pryhožaja, ale praspała, spaźniłasia na paŭhadziny!.. Pašu treba było jechać, my parazmaŭlali chvilin piatnaccać. Jon uručyŭ mnie padarunki, my abnialisia i Paša pabieh. Potym pryjšło paviedamleńnie ad Pałažanki: «Chopić užo durnoty, mnie siońnia śniŭsia son, što ŭ vas z Pašam viasielle!».
Kažuć, što viasielle ŭ śnie — da hora… U Paŭła była Płošča. Amierykanka. Sud. Prysud: try hady «chimii». Apošni raz na voli jany ŭbačylisia, kali Pavieł pryjazdžaŭ na razhlad kasacyjnaj skarhi ŭ Minsk. Spatkańnie, jak vy razumiejecie, adbyvałasia na Płoščy Svabody.
Volha Šyłak: «Ja išła ź ćviordym namieram skazać jamu, što kachaju, što zhodnaja čakać jaho. A Paša pryjšoŭ na toje spatkańnie ź ćviordym namieram skazać, što jon nie moža praciahvać adnosiny, što my možam tolki siabravać. I skazaŭ».
Hetym razam serca było raźbita ŭ Volhi!
Volha Šyłak: «Tut užo płakała ja. Ja nie razumieła: čaho ŭsio tak dziŭna raźvivajecca?! Čałaviek čakaje mianie try hady… Usio narešcie pavinna być dobra – i tut… Ja raiłasia, razmaŭlała sa śviatarami. Dumała: moža, jon nie choča padstaŭlać mianie, nie choča, kab ja čakała…»
«Skrali mabilnik i klučy. Piarścionak zachavaŭsia, bo ja ściskała jaho ŭ ruce»
Pavieł pajechaŭ na «chimiju» ŭ viosku Kuplin Pružanskaha rajona. Na sercy było pusta, čakany supakoj nie nastaŭ, tamu kali Volha pryjechała praviedać jaho ŭ Kuplin – jon rezka źmianiŭ svajo rašeńnie. Raptam zrazumieŭ, što… pieramoha nijak nie supiarečyć Voli, što čakać pieramohi možna razam!.. Kali Volha pryjechała druhi raz, Pavieł znoŭ pryznaŭsia joj u kachańni i skazaŭ, kab jana jaho čakała.
Volha Šyłak: «Paša narešcie pačaŭ rabić toje, što rabiŭ by kožny narmalny chłopiec. Byli kvietki. Paša hatavaŭ kožnaha razu novuju stravu… Mianie navat stali puskać da jaho ŭ pakoj… Kožny raz daryŭ niejkija padarunki, bieł-čyrvona-biełyja cacki».
Pavieł Sieviaryniec: «Zamaŭlaŭ – prasiŭ, kab kuplali ŭ Pružanach i pryvozili… Namieśnik kiraŭnika BNF, vierujučyja, «chimiki» – usie mnie dapamahali!»
28 lipienia 2012 hoda Pavieł vyrašyŭ zrabić Voli prapanovu. Forma była abranaja fiejeryčnaja: fotaalbom, dzie na kožnym zdymku Pavieł trymaŭ u rukach adnu litaru. Zdymała maci Paŭła – Taćciana Sieviaryniec. Razam musiła skłaścisia fraza: «Volečka, ja ciabie kachaju, budź majoj žonkaj». Dziela takoj fotasiesii Paŭła navat adpuścili na try hadziny ŭ Pružany. Fotkaŭsia na płoščy, kala carkvy, kala voziera ź lebiedziami i navat u samim voziery – trymajučy adnu litaru nad vadoj. Pryčym, kab nie vyhladała, što ŭsio źniata ŭ adzin dzień, Pavieł prychapiŭ z saboj pakiet vopratki i pieryjadyčna pieraapranaŭsia! U časie nastupnaha trochdzionnaha adpačynku albom byŭ uračysta ŭručany Volzie. Jak vy zdahadvajeciesia, na Płoščy Svabody.
Volha Šyłak: «…Było vielmi horača. My sieli na adnu z łavačak. Paša dastaŭ padarunak i addaŭ mnie sa słovami: «Heta samaja vialikaja kniha, jakuju ja napisaŭ». Ja pačała hartać, usio pračytała… Paša dastaje piarścionak – i ŭ hety momant pačynajuć bić zvany!.. Ja nie viedała, što adkazać… Čakać było jašče hod. Maje baćki byli suprać… Ja pierasieła na inšuju łaŭku… U niejki momant zrazumieła, što vakoł cełaja kuča cyhanoŭ – i majoj sumki ŭžo niama. Skrali mabilnik i klučy. Piarścionak zachavaŭsia, bo ja ściskała jaho ŭ ruce».
Pieršy pacałunak adbyŭsia 16 vieraśnia 2012 hoda ŭ pakoi Sieviarynca ŭ śpieckamiendatury ŭ Kuplinie.
Volha Šyłak: «Užo pierad vychadam Pašy major, vielmi surjozny čałaviek, skazaŭ: «Hladzi mnie! Tut usio surjozna! Kab pažanilisia!».
Pryhožaja historyja praciahnułasia i paśla vyzvaleńnia. Kali niezaležna adno ad adnaho jany z Volhaj znajšli sabie zdymanyja kvatery za kvartał adno ad adnaho – la stancyi mietro Puškinskaja. A roŭna miž imi znachodzicca… ZAHS Frunzienskaha rajona!.. Baćki Volhi, jakija spačatku byli kateharyčna suprać, pry asabistaj sustrečy z Paŭłam dali dazvoł i błasłavili Volhu i Paŭła na šlub.
Što da viasiella, to Pavieł i Volha ŭnikajuć takich pytańniaŭ. Kažuć, heta budzie asobny raspovied i asobnaja santa-barbara!
