«Pancielajmon Panamarenka», mahčyma, stanie hałoŭnym filmam majoj tvorčaj bijahrafii, — zajaviŭ jon u interviju hazecie «Ekspriess NOVOSTI».
«U Panamarenki vielmi składany j dramatyčny los. Nie taki, jakim jaho sprabavali namalavać našyja dakumentalisty pry jahonym žyćci».
Scenar da filmu maje pisać dyrektar nacyjanalnaha archivu Biełarusi Viačasłaŭ Sielamienieŭ.
Ja dumaju, što naša supracoŭnictva dazvolić nam stvaryć film, jaki budzie admietnaj źjavaj u kultury našaj respubliki, — padsumavaŭ sp. Ałaj.
Vrahi naroda, probravšijesia v svoje vriemia k partijnomu i sovietskomu rukovodstvu Biełoruśsii, stavivšije cielju ottoržienije Biełoruśsii ot Sovietskoho Sojuza i orhanizaciju «samostojatielnoho» Biełorusskoho hosudarstva, pod protiektoratom Polši, priłahali mnoho usilij dla idieołohičieskoj podhotovki etoho ottoržienija… Rabotali oni umieło. Matierych nacionalistov, «ŝirych biełorussov» vierbovali srazu, i vvodili v kurs zadač‑idiej…
Naiboleje krupnuju kontr‑rievolucionnuju nacionalističieskuju rabotu provieł sojuz «sovietskich» pisatielej Biełoruśsii, idiejno vozhłavlajemyj vsiehda diesiatkom profašistskich pisatielej (v tom čiśle iźviestnyje Janka Kupała i Jakub Kołas), i vsiehda dla prikrytija (v tom čiśle i siejčas) imievšij u rukovodstva kommunistov. V etom sojuzie niespraviedlivoj kritikoj, klevietoj, izdievatielstvom, prieniebriežienijem zatravili nie odnoho čiestnoho kommunista i biespartijnoho pisatiela. Zdieś razłahali litieraturnoje dvižienije, zdieś boroliś s sovietskoj vłasťju pod vidom boŕby za etu vłasť. Zdieś nienavisť ko vsiemu russkomu dochodiła do boleźniennoj istieričnosti. Zdieś był cientr‑štab nacionał‑fašistskoj propahandy.
