Biełarus, jaki pajechaŭ vajavać za Ukrainu: Na vajnie hałoŭnaje — zachoŭvać spakoj

Bataljon terytaryjalnaj dapamohi Danieckaj vobłaści «Danbas» byŭ stvorany viasnoj hetaha hoda. Hałoŭnaja meta bataljona — abarona Ukrainy, źniščeńnie ŭzbrojenych prarasijskich bajevikoŭ. Kamandzir bataljona — Siamion Siamiončanka. Pa jaho słovach, na siońnia ŭ bataljon zapisałasia 15 biełarusaŭ. Jeŭraradyjo vyjšła na adnaho ź ich.

Leŭ: Źviartajciesia da mianie «Leŭ».

— Jak daŭno vy pryjechali va Ukrainu, kolki času vy ŭžo ŭ składzie bataljona «Danbas»?

Leŭ: Na hetaje pytańnie ja nie chacieŭ by adkazvać. Ja nie tak daŭno ŭ «Danbasie», ale tym nie mienš, nie chacieŭ by nazyvać dakładnuju datu majho pryjezdu.

— Što vas padšturchnuła kinuć rodnych, radzimu i pryjechać vajavać u inšuju krainu?

Leŭ: Žadańnie dapamahčy.

— Kamu?

Leŭ: Dapamahčy biełaruskamu narodu. Bo dapamahajučy ŭkrainskamu narodu, my dajom šaniec vypravicca i biełaruskamu. Kali tut usio atrymajecca, to biełaruskamu narodu budzie na što pahladzieć.

Pavialičyć

— Biełarusy bačać toje, što im davodziać biełaruskija i rasijskija ŚMI: vynikam Majdanu stała anieksija Kryma i hramadzianskaja vajna na ŭschodzie Ukrainy, u jakoj hinuć ludzi, krainie pahražaje padzieł. Dumajecie, pahladzieŭšy na ŭsio heta, pamiarkoŭnyja biełarusy zachočuć niešta źmianić u svaim žyćci? Ryzyknuć svaim žyćciom dziela niejkich mroj pra lepšuju budučyniu?

Leŭ: Lubaja maci achviaruje svaim žyćciom dziela žyćcia svajho dziciaci. Dyk čamu hetak ža nie zrobić jaho baćku, kali heta sapraŭdy baćka? Ja dumaju, što luby baćka, jaki žadaje lepšaj budučyni svaim dzieciam, pavinien być hatovy achviaravać niečym, navat samim saboj.

— Jak vy daviedalisia, što Siamion Siamiončanka źbiraje dobraachvotnikaŭ u bataljon supracivu prarasijskim sieparatystam?

Leŭ: U ŚMI pabačyŭ infarmacyju…

— Ubačyli infarmacyju i, nie razdumvajučy, sabralisia i pajechali? Nie było nijakich sumnievaŭ?

Leŭ: Ja doŭhi čas byŭ siabram «Zubra» — heta taki ruch supracivu. I hatoŭnaść da dziejańniaŭ u hetym kirunku ŝ mianie zaŭždy była vysokaja. Ale situacyja ŭ Biełarusi nie davała mahčymaści siabie realizoŭvać u hetym. Tut takaja mahčymaść jość. Tut my bačym, chto jość chto.

Pavialičyć

— Jechali va Ukrainu, majučy ŭžo niejkuju papiaredniuju damoŭlenaść, vas tut čakali?

Leŭ: Nie, ja jechaŭ, jak kažuć, na svoj strach i ryzyku. Viedajecie, ŭsio značna praściej, čym padajecca. Asabliva kali jość žadańnie sapraŭdy niešta rabić. A bajacca ŭsiaho i žyć u strachu ja nie liču pravilnymi i vartymi pavodzinami dla mužčyny. Dy i dla kaho zaŭhodna!

— Vy viedali, što jedziecie na vajnu. A vopyt udziełu ŭ bajavych apieracyjach u vas jość?

Leŭ: Niejki vopyt jość u luboha čałavieka, pravilna? Inšaja reč, nakolki jon karystaŭsia hetym vopytam. Kožny chłopiec jašče ŭ škole vučyŭsia raźbirać aŭtamat. Bolšaść chłopcaŭ i ŭ armii słužyła. Da ŭsiaho, nieabchodnamu zaŭždy možna navučycca. Ci na miescy navučać. Kali ž vy pytajeciesia pra słužbu ŭ «haračych kropkach», to ni ŭ Afhanistanie, ni ŭ inšych takich miescach ja nie słužyŭ.

— U intervju Jeŭraradyjo kamandzir vašaha bataljona Siamion Siamiončanka skazaŭ, što ciapier u bataljonie 15 biełarusaŭ. Vy ŭ adnym padraździaleńni?

Leŭ: Ja nie budu adkazvać na hetaje pytańnie. Adkaz mohuć vykarystać adpaviednyja struktury nienaležnym čynam.

— Vam užo davodziłasia zabivać? Składana było pierastupić praz maralnuju normu «nie zabi»?

Leŭ: Pieršym, kaho ja zabiŭ, byŭ rab u sabie. Viedajecie, u čym reč? Z taho boku niama čałavieka — jość vorah. I vybar nie vielmi vialiki: albo sam złoviš kulu, albo zrobiš tak, što hetuju kulu ŭ ciabie vorah nie vypuścić. Ja staŭlusia da hetaha jak da abarony.

— Na vašych vačach hinuli bajcy bataljona, ź jakimi vy, mahčyma, napiaredadni viečaram pobač la vohnišča siadzieli? Jakija pačućci heta ŭ vas vyklikała?

Leŭ: Składanyja i składana ich vykazać. Napeŭna, honar, što byli razam, radaść, što viedaŭ hetaha čałavieka, rašučaść — što abaviazkova budzieš praciahvać spravu, jakoj vy tut razam zajmalisia. I krychu horyč…

— Ukrainskija ŚMI pišuć, što na baku sieparatystaŭ vajujuć najmity z Čačni. Vas nie ździŭlaje toje, što narod, jaki sam nie tak daŭno zmahaŭsia za svaju svabodu, ciapier imkniecca zadušyć imknieńnie da svabody inšaha naroda?

Leŭ: Heta vynik dziejańnia srodkaŭ masavaj infarmacyi — prapahandy. Vy vydatna viedajecie i bieź mianie, jak telekanały, što tranślujucca ŭ Biełarusi, farmujuć hramadskuju dumku, staŭleńnie da peŭnych padziej asobnaha čałavieka. I robiać prapahandysty ŭsio prafiesijna — adpaviednaja narezka kadraŭ z admysłovymi kamientaryjami. U vyniku čaho prosta adbyvajecca «pramyŭka mazhoŭ». Heta adbyvajecca ŭ Čačni, toje ž my bačym i ŭ Daniecku — abiacańnie lepšaha žyćcia za zdradu. Dy i zaŭždy znojducca ludzi, jaki zdradziać dziela niejkaha lepšaha žyćcia.

— Bataljon u vas šmatnacyjanalny: jość i ŭkraincy, i biełarusy, i ruskija, i hruziny — jakaja atmaśfiera siarod bajcoŭ?

Leŭ: Sustreli nas tut nadziva pryjazna — jak rodnych. I my siabie tut adčuvajem jak ludzi, jakich vielmi chočuć bačyć pobač. Nam vielmi byli radyja, i mnie padajecca, što heta ŭmacavała bajavy duch ludziej. Kali jany ŭbačyli, što i biełarusy hatovyja zmahacca za Ukrainu, to zrazumieli, što za jaje nieabchodna zmahacca jašče i im samim.

Pavialičyć

— Ci mahčyma ŭ Biełarusi toje, što adbyvajecca ciapier na ŭschodzie Ukrainy?

Leŭ: Daj Boh, kab nas heta abminuła. Inšaja sprava, što praces akupacyi Biełarusi Rasijaj užo adbyvajecca. Pahladzicie, u Biełarusi amal usia pramysłovaść užo pryviedzienaja ŭ zaniadbany stan, i chutka budzie raspradadzienaje toje, što ad jaje zastałosia. A biez pramysłovaści vy ž razumiejecie što z nas budzie — charčovy dadatak niejki. Rasija siońnia maje impierskija zamaški, što i demanstruje ŭsiamu śvietu. Jana parušyła hałoŭny miemarandum — Budapiešcki. Jaki Rasija padpisała i harantam jakoha jana vystupiła. A ŭ vyniku jana ž jaho i parušyła. Dla hetaha treba być padmanščykam i prosta padonkam.

— Jak da vas, da vašaha bataljona staviacca prostyja ludzi?

Leŭ: Pa-roznamu. Ale ŭ bolšaści vypadkaŭ vielmi dobra. Niama niehatyvu, nichto nie kidaje ŭ nas kamieńnie.

— Vaša mierkavańnie jak udzielnika bajavych dziejańniaŭ — čamu tak marudna adbyvajecca antyterarystyčnaja apieracyja?

Leŭ: Mnie nie tak šmat viadoma pra chadu ŭsich hetych apieracyj. Ale padajecca, što ŭsio ad adsutnaści zładžanaści ŭ dziejańniach. Dy i novaabrany prezident jašče nie ŭstanaviŭ uładu. Usio patrabuje času.

— Raskažycie pra svajo pieršaje bajavoje chryščeńnie.

Leŭ: Kali ŭsio zakončycca, tady ja vam z zadavalnieńniem pra ŭsio raskažu — pakul nie liču patrebnym takoje raskazvać.

— Jak nadoŭha heta ŭzbrojenaje supraćstajańnie moža zaciahnucca?

Leŭ: Heta zaležyć nakolki ŭłada zachoča dapamahčy hetamu ruchu, što raspačaŭsia, dapamahčy bataljonu dabravolcaŭ «Danbas». Kali ŭłada zachoča akazać dapamohu hetym ludziam i budzie ŭsimi srodkami padtrymlivać hetyja pačynańni, to ja dumaju, što ŭsio budzie vyrašacca značna chutčej. Pakul što ŭ ludziej jość žadańnie i dosyć patryjatyzmu, kab zmahacca za svaju radzimu. I navat hatoŭnaść zahinuć za jaje. A heta, ja liču, samaje hałoŭnaje. Ja nie zaklikaju ŭsich hinuć za radzimu, nie. Heta inšaja vajna. Tut nieabchodna vyžyć i pieramahčy.

Pavialičyć

— Vas nichto nie abvinavačvaŭ u tym, što vy leziecie nie ŭ svaju spravu? Maŭlaŭ, heta razborki inšych, nie biełarusaŭ, bieź ciabie abyducca.

Leŭ: U takoj pastanoŭcy hetaje pytańnie nie hučała. U nas prosta cikavilisia: «Navošta vy pryjazdžajecie siudy?» My adkazvali prosta: «My chočam dapamahčy vam, kab u vas usio atrymałasia. I kab biełarusy ŭbačyli niejkuju alternatyvu rečaisnaści, jakuju stvaryŭ Łukašenka».

— Nie baiciesia, što vas biełaruskija pravaachoŭniki abvinavaciać u najomnictvie, za jakoje pavodle biełaruskaha zakanadaŭstva pahražaje kryminalnaja adkaznaść?

Leŭ: Tut nikomu ničoha nie płaciać — jakoje najomnictva? Da taho ž ja na vajnie, čaho mnie jašče bajacca?

— Čaho možna bajacca na vajnie?

Leŭ: Tolki strachu. Na vajnie treba zachoŭvać spakoj — heta samaje hałoŭnaje, ja liču. Spakoj moža dapamahčy pieramahčy i zastacca ŭ žyvych, strach ni ŭ jakoj spravie nie dapamoža.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0