Na Tuzin.fm — premjera supolnaha muzyčnaha prajektu «Apošni zołak», udzielniki jakoha vystupajuć za spynieńnie praktyki śmiarotnaha pakarańnia ŭ Biełarusi.
«Apošni zołak» praciahvaje tradycyi supolnaści, zakładzienyja ŭ svoj čas prajektami «Śviaty viečar», «Narodny albom», «Ja naradziŭsia tut». Tolki dadzieny prajekt pryśviečany inšaj istotnaj i aktualnaj tematycy – prablemie śmiarotnaha pakarańnia. Biełaruś źjaŭlajecca apošniaj krainaj u Eŭropie i na postsavieckaj prastory, dzie dahetul isnuje pakarańnie śmierciu. Za apošnija 17 hadoŭ było ździejśniena kala 400 rasstrełaŭ, viadomy tolki adzin vypadak, kali śmiarotny prysud byŭ zamienieny na turemnaje źniavoleńnie. Udzielniki prajektu vykazvajucca za admienu śmiarotnaha pakarańnia i spadziajucca, što prajekt pryciahnie dadatkovuju ŭvahu da prablemy, paspryjaje spynieńniu padobnaj praktyki ŭ Biełarusi.
Varta adznačyć, što ŭdzieł u «Apošnim zołku» byŭ dobraachvotnym i dalokim ad pryncypaŭ ahitbryhady. U kožnaha z muzykaŭ svaje arhumenty suprać sučasnaj praktyki śmiarotnaha pakarańnia ŭ Biełarusi, i svoj indyvidualny padychod da temy. Ale ŭsie zhodnyja, što sučasnaja sytuacyja sa śmiarotnym pakarańniem u Biełarusi niedapuščalnaja.
Tak, Hanna Chitryk i Nasta Špakoŭskaja ličać, što pytańni naradžeńnia i śmierci nie ŭ čałaviečaj kampietencyi. Lavon Volski pierakanany što navat samy złosny złačyniec musić mieć prava ŭśviadomić ciažkaść zroblenaha i pakajacca: «U hetym sensie pažyćciovaje źniavoleńnie ŭ vypadku asabliva ciažkaha złačynstva budzie bolš słušnym pakarańniem», — adznačaje jon. Viktar Rudenka salidarny ź imi, ale dadaje inšy akcent: «Kali my sprabujem prapahandavać hramadztva biez hvałtu i zabojstvaŭ, my pavinny na ŭsich uzroŭniach admovicca ad ich. Śmiarotnaje pakarańnie stvaraje admoŭny prykład dla hramadztva». Dla Alaksandra Pamidorava, Źmitra Vajciuškieviča i Alesia Dzianisava sprava najpierš u tym, što mohuć być pamyłkovyja prysudy, jak heta zdarałasia pa viadomych spravach Michasieviča, Čykaciły i nia tolki. «Fakt u tym, što z-za adnaho drennaha čałavieka moža zahinuć niechta całkam nievinavaty. Luby z nas. Dla mianie heta hałoŭnaje», – kaža Alaksandr Pamidoraŭ.
U miežach prajektu siem biełaruskich vykanaŭcaŭ pradstavili svaje pieśni, u jakich raspaviali pra najbolš raspaŭsiudžanyja sposaby pryviadzieńnia ŭ vykanańnie vyklučnaj miery pakarańnia. Volski śpieŭ pra ŭkryžavańnie, Pamidoraŭ – pra hazavyja kamery, Chitryk – pra hiljacinu, Dzianisaŭ – pra rasstreł, Špakoŭskaja – pra elektryčnaje kresła, Rudenka – pra atrutu, Vajciuškievič – pra šybienicu. Pałova z 14 piesień prajekta – novyja kampazycyi, napisanyja admysłova dla «Apošniaha zołku». Druhaja pałova – viadomyja pieśni, ale ŭ novych versijach.
Realizacyjaj prajekta zajmałasia tvorčaja kamanda Tuzin.fm, a inicyjataram vystupiŭ pravaabarončy centr «Viasna». «Heta prajekt vykanaŭcaŭ roznych muzyčnych płyniaŭ i roznych žyćciovych pohladaŭ, jakija abjadnalisia vakoł adnoj temy, što jaskrava śviedčyć pra jaje važnaść dla hramadztva, – adznačaje kaardynatar kampanii «Pravaabaroncy suprać śmiarotnaha pakarańnia» Andrej Pałuda. – My vielmi chvalavalisia, bo dla nas heta pieršy tvorčy prajekt takoha masštabu, ale vynikovy pradukt i medyjny rozhałas paśla žyvoj prezentacyi śviedčać pra jaho pośpiech. Vialiki dziakuj tvorčaj hrupie prajekta i ŭsim jaho ŭdzielnikam za ich uniosak u našu ahulnuju spravu».
Varta zaznačyć, što ŭpieršyniu ŭ historyi biełaruskaj muzyki premjera muzyčnaha prajektu adbyłasia ŭžyvuju ŭ farmacie onłajn-tranślacyi. Sam kancert prachodziŭ u zali Biełastockaj filarmonii ŭ Polščy 5 kastryčnika 2013 hodu i tranślavaŭsia na šerahu viadučych internet-partałaŭ Biełarusi.
17 červienia 2014 hodu adbyŭsia reliz finalnaj versii prajektu ŭ farmacie CD+DVD. Kaardynatar «Apošniaha zołku», kiraŭnik partału Tuzin.fm Siarhiej Budkin kaža, što za hetyja paŭhady ŭvieś materyjał byŭ istotna dapracavany: «Videa pieramantavali, a mastačka Nasta Šastak admysłova dla vydańnia pa-novaj zrabiła piasočnyja klipy. Pa vyniku atrymaŭsia pieršy ŭ Biełarusi multyrakursny DVD, hetaja technalohija dazvalaje padčas prahladu vybirać krynicu videasihnału – albo piasočnaje šoŭ, albo kancert. Taksama byŭ dapracavany i pieraźviedzieny aŭdyjomateryjał, niekatoryja momanty pierapisanyja, tak što majem jašče CD-varyjant kancertu».
