Jak fond z Kubani adradžaje patryjatyčny duch rasiejskaha narodu na terytoryi Biełarusi

Padarunak z padtekstam

6 červienia kala Mahiloŭskaha dziaržaŭnaha biblijatečnaha kaledža byŭ adkryty biust rasiejskaha paeta Alaksandra Puškina. Hetuju skulpturu horadu padaryŭ fond «Aleja rasiejskaj słavy». Na pjedestale raźmieščanyja ŭryŭki z puškinskich vieršaŭ «Klevietnikam Rośsii» i «Ja pomniu čudnoje mhnovieńje».

Vierš «Klevietnikam Rośsii» Puškin napisaŭ z nahody zdušeńnia caryzmam biełaruska-polskaha antyrasiejskaha paŭstańnia 1830–1831 hadoŭ.

Siadziba fondu mieścicca ŭ horadzie Krapotkin Krasnadarskaha kraju. Kiraŭnik, aŭtar i vykanaŭca idei prajektu — Michaił Sierdziukoŭ.

Na sajcie fondu «Aleja rasiejskaj słavy» napisana, što «prajekt byŭ zadumany z adzinaj metaj — adradžeńnie patryjatyčnaha duchu rasiejskaha narodu»:

«My ličym, što patryjatyčnaje vychavańnie źjaŭlajecca krynicaj i srodkam duchoŭnaha, palityčnaha i ekanamičnaha adradžeńnia krainy, jaje dziaržaŭnaj cełasnaści i biaśpieki. Adkryvajučy pomniki i biusty ŭ roznych kutkach Rasiei, my hetym samym addajom daninu pamiaci našym vialikim prodkam i suajčyńnikam».

Sierdziukoŭ: Namieru abrazić nie było

Kiraŭnik prajektu «Aleja rasiejskaj słavy» Michaił Sierdziukoŭ skazaŭ Svabodzie, što nie chacieŭ abrazić biełarusaŭ vieršam Puškina pra zdušeńnie paŭstańnia 1830–31 hadoŭ.

Na pytańnie, čamu fond «adradžaje patryjatyčny duch rasiejskaha narodu» na terytoryi inšaj dziaržavy, spadar Sierdziukoŭ skazaŭ, što «nie adździalaje ruskich, biełarusaŭ i ŭkraincaŭ»:

«Ja ščyra vybačajusia. Ja ščyra prosta nia viedaŭ, da čaho histaryčna hety vierš pryviazany. Ale ŭvohule ja nie raździalaju ruskich, biełarusaŭ i ŭkraincaŭ. Jak zvyčajny ruski ja ličyŭ, što hety vierš — suprać vorahaŭ, jakija išli na rasiejskuju dziaržavu. Chto takija vorahi? Na dadzienym etapie — heta tyja, chto pravakuje ŭ Łuhansku i Daniecku. A bolš šyroka vorahi — heta i Hitler, i Napaleon. Nijakaha namieru abrazić pačućci biełarusaŭ tut niama. Heta ad niaviedańnia historyi, na žal».

U Mahilovie nie piarečyli

Jak patłumačyła pamočnica Michaiła Sierdziukova Alena Kisialova, nahodaj, kab ustalavać biust Puškina, staŭ nacyjanalny aŭtaprabieh «Naša vialikaja pieramoha», zładžany Ŭsierasiejskaj arhanizacyjaj «Bajavoje bractva», rucham «Antymajdan» i mataklubam «Načnyja vaŭki»:

«Z techničnych pryčynaŭ u dzień prabiehu ŭstalavać pomnik nie atrymałasia, tamu jaho adkryli paźniej — 6 červienia. Planavałasia, što heta budzie padarunak Biełarusi na 9 traŭnia ad prajektu «Aleja Rasiejskaj Słavy». U nas jość niekalki varyjantaŭ ź vieršami, jakija ŭstaloŭvajucca razam ź biustam Puškina. Dla Mahilova byŭ abrany «Klevietnikam Rośsii». Ja ŭzhadniła hety tekst z haradzkimi ŭładami. Usio zaćvierdzili, skazali: «Pojdzie». Kali b byli piarečańni, to my b zamianili na inšy tekst».

Fond «Aleja rasiejskaj słavy» raniej ustalavaŭ u roznych haradach Biełarusi biusty Michaiła Kutuzava (Miensk), Alaksandra Suvorava (Miensk), Ivana Kuźniacova (Barysaŭ) i Vasila Marhiełava (Rečyca i Miensk), a taksama pamiatny znak rasiejskim «voinam-lakalnikam» (Rečyca).

Jak zaznačyŭ spadar Sierdziukoŭ, «voinami-lakalnikami» ŭ Rasiei ličać udzielnikaŭ lakalnych vajskovych aperacyjaŭ: u Aŭhanistanie i Čačni. Bajevikoŭ «DNR» i «ŁNR» jon da hetaj katehoryi nie adnios.

Pomniki viadomym rasiejcam, vyrablenyja i prezentavanyja fondam, jość taksama ŭ ZŠA i Ŭkrainie.

Na pytańnie, čamu fond zajmajecca ŭstaloŭvańniem takich pomnikaŭ, kiraŭnik fondu Michaił Sierdziukoŭ skazaŭ, što heta robicca dziela taho, kab ludzi nie zabyvali historyju:

«Strašna, što na vulicy nia viedajuć, chto taki Rakasoŭski, Žukaŭ, ale viedajuć Barysa Maisiejeva i Ksieniju Sabčak. Soramna. Ja dziakuju Bohu, što jość taki prezydent, jak Łukašenka — padtrymlivaje toje, što my ŭ Rasiei ŭžo razvalili. Treba pracavać, kab my pamiatali svaju historyju. My ŭsie słavianie — ruskija, biełarusy i ŭkraincy dla mianie niepadzielnyja. Siarod našych pomnikaŭ jość i Taras Šaŭčenka, i Mikałaj Hohal, i Alaksiej Berest — heta ŭkraincy».

Fiaduta: Heta nietaktoŭnaść z boku Rasiei

Puškinist Alaksandar Fiaduta ličyć ustalavańnie ŭ Mahilovie pomnika z radkami viadomaha vierša «Klevietnikam Rośsii» palityčnym krokam:

«Puškin napisaŭ niekalki vieršaŭ, pryśviečanych paŭstańniu 1830–31 hadoŭ. Hetyja tvory byli nadrukavanyja i šyroka viadomyja. Nia ŭsie siabry Puškina stavilisia dobra da hetych vieršaŭ, naprykład, Viaziemski nazyvaŭ ich «šynielnymi vieršami». Ale Puškin byŭ ščyry, jon pisaŭ toje, što jon dumaŭ. Jon byŭ čałaviek imperyi. Toje, što zrabiŭ rasiejski bok, kali pastaviŭ na Biełarusi pomnik z radkami ź vierša «Klevietnikam Rośsii», — heta nietaktoŭnaść. Nia treba ŭciahvać niabožčyka ŭ sučasnyja palityčnyja sutyčki. A cytavańnie na pomniku taho ci inšaha radka — heta nie minuŭščyna, a sučasnaść. Kali było treba, to možna było abrać u Puškina inšyja radki, jakija b nie byli palityčnym krokam».

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0