Dyskusijny punkt u dakumiencie Sinoda ab śviatoj kamunii dla tych, chto paśla razvodu ŭstupiŭ u novy šlub, nabraŭ najbolšuju (siarod usich punktaŭ) kolkaść hałasoŭ «suprać», ale ŭsio ž atrymaŭ padtrymku dvuch tracin biskupaŭ ź pieravahaj u adzin hołas. U vyniku jon byŭ pryniaty razam z astatnimi punktami Zaklučnaha dakładu.
Papa Francysk ŭ supravadžeńni jepiskapaŭ. Fota AP / Alessandra Tarantino
Vatykan zajaviŭ, što najbolš dyskusijny punkt byŭ padtrymany 178 členami sinoda, 80 prahałasavali «suprać». Ale kab pryniać jaho byli patrebnyja dźvie traciny, abo 177 hałasoŭ.
U hetym punkcie havorycca pra toje, kab davieryć pastaram analiz i acenku situacyi ŭ vypadku z kožnym viernikam, jaki raźvioŭsia i pabraŭsia novym šlubam.
Padstavaj dla hetaj farmuloŭki stali słovy Papy Jana Paŭła II: «Pastary pavinny viedać, što praź luboŭ da praŭdy jany abaviazanyja raspaznavać situacyju. Bo isnuje roźnica pamiž tymi, chto ščyra sprabavaŭ vyratavać svoj pieršy šlub i byŭ niespraviadliva kinutym, i tymi, chto pa svajoj ciažkaj vinie źniščyŭ kananična zakonny šlub». I dalej: «Jość i tyja, chto ŭstupiŭ u novyja adnosiny dziela vychavańnia dziaciej, chto ščyra ličyć, što papiaredni, niezvarotnym čynam razarvany, šlub nikoli i nia źjaŭlaŭsia sapraŭdnym šlubam» («Familiaris consortio», 1981).
Takim čynam, zadača śviataroŭ dapamahać viernikam u adpaviednaści z vučeńniem Carkvy i ukazańniami biskupa. Vierniki, jakija paśla razvodu pabralisia šlubam, pavinny spytać siabie, jak pavodzili jany ŭ adnosinach da svaich dziaciej u toj čas, kali ich šlub ŭstupiŭ u fazu kryzisu, ci byli sproby prymireńnia; u jakoj situacyi apynuŭsia partnior pa papiarednim šlubie; jakija nastupstvy novaha šlubu dla astatniaj častki siamji i prychodu; jaki prykład taki raźviedzieny viernik padaje maładym ludziam, jakija rychtujucca pabracca šlubam», — havorycca ŭ dakumiencie.
Adnosna homaseksualnych adnosin, niama nijakich padstavaŭ dla ich anałohii, «navat addalenaj», sa šlubam i siamjoj, havorycca ŭ vynikovym dakumiencie Sinoda.
Takim čynam, paŭtoranyja vysnovy letašniaha Sinoda pa pytańniach siamji. «Sinod ličyć absalutna nieprymalnym, kab miascovyja cerkvy adčuvali cisk u hetym pytańni, a mižnarodnyja arhanizacyi abumoŭlivali finansavuju dapamohu biednym krainam faktam ŭzakońvańnia tam «šlubu» pamiž asobami adnaho połu», — havorycca ŭ dakumiencie.
Akcentujecca taksama ŭvaha na tym, što kožny čałaviek, niezaležna ad seksualnaj aryjentacyi, pavinien być «pavažany ŭ svajoj hodnaści, admiežavany ad usialakich prajavaŭ niespraviadlivaj dyskryminacyi».
Sinod zaklikaŭ taksama nadavać uvahu siemjam, u jakich žyvuć ludzi z homaseksualnaj aryjentacyjaj, havorycca ŭ dakumiencie.
U svajoj zaklučnaj pramovie Papa Francišak skazaŭ, što «najpieršym abaviazkam Katalickaj carkvy nie jość asudžać i pasyłać praklony, ale abviaščać Božuju miłasernaść, zaklikać da pakajańnia, pakazvać šlach da vyratavańnia».
Sinod, skazaŭ Papa, zaviaršajučy dyskusiju viečaram u subotu, dazvoliŭ zrazumieć, što sapraŭdnymi abaroncami daktryny źjaŭlajucca tyja, chto abaraniaje nie litaru zakona, ale — duchu, nie ślepa idzie za idejaj, a razumieje ludziej, nie formułu vyznaje, ale bieskaryślivuju luboŭ da Boha i jaho ŭsiodaravańnie.
Jon pryznaŭ, što niama kompleksnych rašeńniaŭ dla ŭsich ciažkaściaŭ i niavyznačanaściaŭ, jakija stanoviacca prablemaj i pahrozaj dla siamji.
Papa Francysk vykazaŭ pierakananaść, što ŭdzielniki Asamblei nia zapali ni ŭ relatyvizm, ni ŭ «demanizacyju inšych».
