Siamnaccacihadovaja dziaŭčyna skončyła 11 «A» kłas. U taki chvalujučy dzień padtrymać Viku pryjšli jaje baćki — Viktar i jaho žonka Lilija.
— Jakija ŭ vas pačućci? — spytali Viktara Łukašenku.
— Vielmi chvalujučyja. Pahladzicie, jakija pryhožyja ŭsie! Niby sam niadaŭna takim byŭ, a ŭžo — dzieci. Tamu hanarusia i chvalujusia. My dumajem pastupać u BDU. Budziem hladzieć u zaležnaści ad taho, jak ekzamieny zdaść, ale miarkuju, što heta budzie źviazana z ekanomikaj.
— Repietytaraŭ najmali?
— Viadoma, abaviazkova. Pa matematycy, movach, pa ŭsich pradmietach, jakija budzie zdavać.
Pa słovach Viktara, u dački vielmi družny kłas i rasstavacca z adnakłaśnikami dačce sumna.
Vika vychodziła na svaju apošniuju školnuju liniejku pad ruku z adnakłaśnikam. Usie dziaŭčynki 11 «A» nadzieli biełyja błuzki i biruzovyja spadnički, bo ich taniec staŭ ćvikom na uračystaj liniejcy. Staviŭ jaho prafiesijny chareohraf. Vika Łukašenka vyhladała efiektna: na vusnach čyrvonaja pamada, a ŭ vušach pryhožyja zavušnicy.
— Nastroj vydatny. Škada škołu zakančvać. Płany na budučyniu naturalna jość, — uśmichajecca Vika. — Kudy budu pastupać? Pakul nie viedaju. Voś zdam ekzamieny, tady i pahladzim. Usie pradmiety lublu — kožny pa-svojmu, ale bolš dakładnyja navuki.
Da vypusknoha sukienka ŭ Viki ŭžo hatova. Ale jakoj budzie, dziaŭčyna raspaviadać nie stała.
— Ja chaču zachoŭvać heta ŭ sakrecie, kab źjavicca efiektna.
- Moža, u ciabie budzie załaty miedal?
— Pakul tak i vychodzić. U našym kłasie jość jašče paru takich vydatnikaŭ, jakija iduć na załaty miedal. U pryncypie, u nas usie dzieci ŭ kłasie razumnyja.
— Dziadula taboj hanarycca?
- Ja spadziajusia.
