Pałačany pratestujuć suprać śvinakompleksu pa izrailskim prajekcie
15 červienia, u sieradu, u domie kultury ahraharadka Pałačany (Maładziečanski rajon) prajšoŭ schod žycharoŭ na temu budaŭnictva śvinakompleksu na sto tysiač hałoŭ.
Sabraŭ ludziej Maładziečanski rajvykankam z nahody zvarotu pałačanaŭ u Administracyju prezidenta ab spynieńni budaŭnictva hetaha abjekta. Vyšejšaja administracyja spuściła skarhu ludziej da nižejšaj, rajonnaj.
Pałačanie sabrali bolš za paŭtysiačy podpisaŭ, družna vystupili suprać płanaŭ raźmiaścić śvinarnik u vakolicach.
Zała sabrałasia poŭnaja, ludzi byli nastrojeny vielmi rašuča.
Hałoŭnyja pytańni: što budzie z hruntovymi vodami, hlebaj, čym buduć dychać ludzi, što budzie z asabistym padvorjem, čamu ŭłada nie choča adnieści abjekt u bolš addalenaje miesca?
Prajekciroŭščyk – izrailskaja kampanija, inviestar — kampanija «Viales-Mit», i dziaržaŭnaja ekałahičnaja ekśpiertyza pierakonvali ludziej, što ŭsio budzie «ŭ šakaładzie», i nasielnictvu niama čaho bajacca.
Rajonnaja ŭłada ŭ asobie Maładziečanskaha rajvykankama zaniała bok pryvatnaj kamiercyjnaj struktury. Ludzi aburalisia. I nie adzin raz z zały hučała pytańnie: «Što ž takoha pavinny zrabić žychary Pałačanaŭ, kab heta pytańnie było vyrašana na karyść pałačanaŭ?» Adkazu na hetaje pytańnie jany tak i nie atrymali.
Videa z zały:
Voś stenahrama videazapisu sustrečy.
«Z prezidyuma: Hety prajekt budaŭnictva i vykanańnia ŭkaza Vam pryniasuć tolki stanoŭčyja momanty.
Žychar: My nie suprać!
Z prezidyuma: Vaša prava, na siońniašni momant, pahadžacca abo nie pahadžacca. Kali jość u vas žadańnie, my budziem abmiarkoŭvać ekałahičnuju prablemu. Jana vyrazna akreślenaja tut.
Žychar: Dajcie čałavieku skazać!
Druhi žychar: Na radzimie Kiebiča, vioska Kaniušaŭščyna. Rečka była, kryničnaja vada ciakła, dyk tak tam padźmie adtul, dychać niamožna, ad rečki zastaŭsia adzin ručajok, a vy niejkuju ekałohiju tut tvorycie. Jakaja tut ekałohija? Usio tut u kałodziežy paciače.
Žycharka: U nas usio ciače ŭ Biarezinu z hetaj hary, a tady — u Nioman.
Žycharka: Raźlivy – heta nie tolki lohkija Pałačan, ale i lohkija ŭsiaho rajona i taho samaha Maładziečna.
Žycharka: Usie znajuć fakt, tut nie daduć zbrachać, što niekalki hadoŭ nazad taki patok išoŭ adtul, dzie vy źbirajeciesia budavać śvinakompleks… Byli liŭni, i pior takoj potok, zaliło ŭvieś łoh i sarvała most mieždu Łapincami i Pałačanami. Kuda vy sujocie hety kompleks? Kuda vy jeho suniecie?
Žycharka: Pytańnie adno – vyznačcie inšaje miesca budaŭnictva śvinakompleksa.
Žycharka: Śvinakompleks znachodzicca ŭ radyusie siami viosak. Tam pryžyvajuć 1500 žycharoŭ. Z hetych žycharoŭ – 300 dziaciej, 800 pracazdolnych i 400 piensijanieraŭ. Vy ŭjaŭlajecie, jakraz śvinakompleks znachodzicca ŭ centry hetych viosak. Heta Pałačany, Vialikaje Siało, Jakimoŭščyna, Zorańka, Hajeŭcy, Hruzdaŭka. I vy ŭjaŭlajecie, što vy robicie? My, usie ludzi, padpisalisia, sabrali podpisy i heta nie ŭsio – nie paśpieli ŭsie podpisy sabrać
Žycharka: Źbiarom!
Žycharka: Ludzi da vas pa dapamohu źviartajucca, a vy kažacie…
U zale: Dy jany ŭsie prezidenta bajacca.
Žycharka: Sprava ŭ tym, što vy prezidenta padmanvajecie, u nas ža jość dakumienty na rukach. My pišam adzin list, a nam z abłvykankama, što nie pładarodnyja ziamli tut.
Žycharka: Čamu, čamu vy tak staviciesia? Vy ž viedajecie, što treba zastupacca za ludziej, abaraniać. Usie tut prysutnyja, jany ŭsie suprać budaŭnictva kompleksu. Ja była na apošnim schodzie, što adbyŭsia. Jak jon pravodziŭsia? Jon pravodziŭsia tak, što miascovyja žychary nie patrapili na hety schod. Tam nas było tolki 5 čałaviek i toje my stajali na vulicy. Chiba heta schod?
A zaraz my damahlisia taho, što tut pravodzicca schod. My ž nie tak zasłužyli. Vy pavinny padtrymlivać. Nam błaha stanovicca ad taho, što my nie bačym z vašaha boku padtrymki. Razumiejecie?
Vy kažacie, što ŭ nas niama vajny. Dy ja žyvu pobač z asfaltavym zavodam. 300 mietraŭ ad asfaltavaha zavoda. U nas troje dziaciej pamierła ad lejkozu, ujaŭlajecie – rak kryvi. Hora. Praz hod. Adnamu 7 hadoŭ, druhomu 8. A vy kažacie, što ŭ nas usio budzie dobra? Jakoje ŭ nas dobra? Navat voś płakać chočacca ad taho, što bačyš biaździejnaść našych uładaŭ.
Ja razumieju, što nam pytacca sa staršyni sielskaha savieta abo z staršyni kałhasa, a što jany mohuć skazać? Jany ž nižejšaje źviano. Im zahadana – jany siadziać. Što jany mohuć skazać?
Usio sychodzić źvierchu. My ž viedajem, što vy budujecie na jakasnych ziemlach. I prezidenta padmanuli. Jamu pieradadziena chłuślivaja infarmacyja. My dojdziem da prezidenta lubymi šlachami, i ŭsio roŭna heta budaŭnictva nie ažyćciavicca.
Žycharka: Što tyčycca finansavaha pytańnia, ekanomiki i finansaŭ. Vodapravod nam abiacajuć padvieści, śviniej biaspłatna daduć, kuču dabrotaŭ nam abiacajuć. Nie treba nam hetaha!
Za hetyja hrošy pieraniasicie kompleks dalej ad vioski. U druhi rajon. Vam tak budzie dziešaviej.
Staršynia: Ujaŭlajecie, u inšym rajonie takija ž ludzi, jak vy. Pavažanyja žychary ah.Pałačany, vy majecie prava jašče raz źviarnucca da prezidenta. Ale my siońnia nie majem prava abmiarkoŭvać ukaz prezidenta. Jaho moža admianić tolki sam prezident. My z vami abmierkavali ekałahičnuju prablemu, skažam tak, paśpiachova.
A vaša dalejšaje prava – žalciesia prezidentu na prezidenta.
Žychary: Baimsia, da?
Staršynia: Usio vy viedajecie, napeŭna, budziem zakančvać, dziakuj usim, što ŭziali ŭdzieł, i da sustečy.
(Šum.)
Žychary: Nie! Kudy? Čakajcia!
(Zajhrała muzyka.)
Čałaviek vyjšaŭ na scenu: Darahija ludzi, davajcie budziem rašać, budzie tut śvinarnik ci nie budzie?
Žychary: Nie!
Čałaviek sa sceny: Tady nijakaja ŭłada, nijaki inviestar, kali nam nie treba tut śvinarnik – jaho tut nie budzie!
(Apładysmienty. Muzyka hraje hučniej.)
«Vy ž sami razumiejecie». Horki manałoh biełaruskaha nastaŭnika2
Kamientary