Cikavaść maładych biełarusaŭ da nacyjanalnaj kulturnaj tradycyi źviazana z zasillem masavaj kultury. Takoje mierkavańnie na kruhłym stale 6 vieraśnia vykazaŭ były staršynia nacyjanalnaj kamisii pa spravach JUNIESKA, a ciapier art-kansultant Uładzimir Ščasny.
«Moładzi ŭžo nadakučyli «śpiavajučyja trusy», adnastajnaje telebačańnie i estradnyja kancerty, — skazaŭ jon. — Ludzi viartajucca da karanioŭ. A jakraz tradycyjnaja kultura zachavała ŭsio samaje lepšaje, što jość u narodzie. Kali jana zachavałasia za stolki času, značyć, u joj jość niešta vartaje dla rozumu i dušy. Akramia taho, my suvierennaja dziaržava i pavinny niejkim čynam adroźnivacca ad našych susiedziaŭ, uśviedamlać hetuju roźnicu».
Pavodle słoŭ Ščasnaha, raniej na aficyjnym uzroŭni tradycyjnaja kultura, falkłor uznaŭlalisia ŭ skažonym vyhladzie. Falkłoram, skazaŭ jon, ličyłasia «nadzieć u vyrablenyja ŭ Minsku nibyta nacyjanalnyja kaściumy nastaŭnikaŭ muzyčnych škoł i mietadystaŭ damoŭ kultury i vystavić ich na rajonnym śviacie ź mikrafonami i žudasnaj aparaturaj».
«Kali heta vulharnyja kaściumy, makijaž, hukaŭzmacnialnaja technika, to ŭsio heta nie na karyść… I, viadoma, usio heta adviarnuła ludziej ad takoha «falkłoru», asabliva moładź. Zaraz, kali my admaŭlajemsia ad takoha padychodu, moładź viartajecca da karanioŭ, da vyšyvanak i da inšaha», — dadaŭ Ščasny.
Siońnia ž u Biełarusi «narešcie zrazumieli, što takoje niemateryjalnaja tradycyjnaja kultura», a taksama «pačali źviartać uvahu na jaje zachavańnie», i samaje hałoŭnaje — pierastali pieraškadžać.
Dla padtrymki niemateryjalnaj kulturnaj spadčyny, pavodle słoŭ Ščasnaha, nieabchodna zaachvočvać jaje nośbitaŭ. «U svoj čas była vykazana ideja vydavać kožnamu nośbitu tradycyjnaj niemateryjalnaj kultury siertyfikat — pryhožuju papieru, jakaja b visieła ŭ kucie. Kab dzieci i ŭnuki babuli viedali, što jana zajmajecca nie niejkim hłupstvam, a dziaržaŭnym spravaj — zachoŭvaje niemateryjalnuju kulturu», — rastłumačyŭ art-kansultant.
Akramia hetaha, jon ličyć važnym, kab rabotniki kultury, jakija pryjazdžajuć pracavać u rajony krainy, nie pavučali miascovych, jak zajmacca tradycyjnaj kulturaj, a sami vyvučali miascovyja tradycyi, vučylisia ŭ miascovaha nasielnictva i niejak padachvočvali jaho zachoŭvać svaju spadčynu.
