Nievierahodnaja historyja z «Biełaruskich uikendaŭ».
U subotu paśla «Padynhtana» niechta pakinuŭ vodhuk: «Vialiki dziakuj vam za hetaje mierapryjemstva i za pierakład filma. I dziakujučy jamu maja siabroŭka pačała razmaŭlać pa-biełarusku. Heta prosta nierealnaje dasiahnieńnie».
Ja paradavaŭsia i zapościŭ hety dopis. A ŭ niadzielu da mianie padyšła dziaŭčyna i skazała: «Ja ŭbačyła vaš dopis u internecie i padyšła skazać, što ja i jość taja dziaŭčyna, jakaja vyrašyła razmaŭlać pa-biełarusku. Siońnia ja pryjšła druhi raz i pryviała na prahlad małodšuju siastryčku, kab jana taksama dałučałasia da movy».
Heta vielmi natchniaje, siabry! Tak radasna bačyć plon našaj pracy na ŭłasnyja vočy. Tak, my bačym statystyčnyja vyniki: 12 pakazaŭ za hod, ahulnaja aŭdytoryja kala 5000 čałaviek (a heta 2 poŭnyja Pałacy Respubliki) i hetak dalej, ale nakolki ž kaštoŭna sustreć voś takoha žyvoha čałavieka, žyćcio jakoha pieramianiłasia da lepšaha praz našyja ścipłyja vysiłki. Słava Bohu!
Zrabiŭ ź joj sełfi, sustrakajcie: Viktoryja, navučenka 146-j himnazii.
Zyču joj najlepšaha ŭ žyćci!
