Jak dystancyjavańnie ad Rasiei, tak i chaŭruśnictva ź joj stali tavarami padvyšanaha popytu ŭ tradycyjnym dla biełaruskaha kiraŭnictva palityčnym torhu na dva baki.
Eŭropa ŭ biełaruskim pytańni pajšła na drobny foł.
Farmalna isnuje tabu Bruselu na kantakty ź biełaruskimi čynoŭnikami, vyšejšymi za namieśnika ministra. Miž tym kiraŭnik uradu Sidorski ŭžo dvojčy za apošnija tydni sustrakaŭsia z kalehami pa toj bok miažy z Eŭraźviazam: spačatku z łatyskim premjeram Hodmanisam, a 2 vieraśnia ŭ Letuvie ź Kirkiłasam.
Kamplimenty Kirkiłasa aficyjnamu Miensku (pryčym sa spasyłkaj na kanclerku Merkiel, što była niadaŭna ŭ Vilni) vyhladajuć pierabolšanymi. Vo, maŭlaŭ, jakija zruchi: vyzvalili palitviaźniaŭ dy puścili naziralnikaŭ ABSE. A kali ich nie puskali? Tyja misii nijak nie zaminali «elehantnym pieramoham». A što potym napišuć u svaich spravazdačach — heta ich prablemy.
Žadańnie Eŭropy źnizić płanku patrabavańniaŭ dla biełaruskich uładaŭ vidavočnaje.
Pradstaŭnica EZ Chelha Šmid kaža ŭžo nie pra demakratyčnyja vybary, a tolki ab pažadanym prahresie ŭ paraŭnańni ź minułymi kampanijami. Uličvajučy stupień ich brutalnaści, taki prahres pad siłu navat ajčynnamu aparatu. Trochi nia tak razmašysta kasić apazycyjnych kandydataŭ — i ŭžo možna atrymać zalikovyja bały. Jak u tym anekdocie: a moh ža i brytvaj pa horle pałasnuć!..
Ź inšaha boku, zakidvać zachodnikaŭ kamianiami: maŭlaŭ, zdradžvajuć ideałam demakratyi, «zdajuć» tutejšych baraćbitoŭ — sprava dla tytulnaj apazycyi biesperspektyŭnaja.
Treba ŭklučać mazhi dy namacvać svaju nišu ŭ novaj sytuacyi, a nia tolki kłapacicca pra zachavańnie daŭno vypustašanaj roli medyjataraŭ miž uładaj i Zachadam.
Što ž da Eŭropy, to ŭ jaje, badaj, majucca «źmiakčalnyja akaličnaści». Pa-pieršaje, kali razabracca, dyk jana nie abaviazanaja zdabyvać lepšuju budučyniu dla biełarusaŭ, pry tym što daloka nia ŭsie jany «stohnuć pad jarmom dyktatury», jak toje lubiać kazać prychilniki prostych schiemaŭ. Pa-druhoje, Eŭraźviaz abmaloŭvaje pierad Mienskam akno mahčymaściaŭ: maŭlaŭ, nia budźcie durniami, inšaha takoha šancu moža i nie paŭstać!
Vajna na Kaŭkazie ŭzrušyła sytuju Eŭropu. Z adnaho boku, jana baicca imperskaha renesansu Maskvy, ź inšaha, jak pakazali vyniki ekstrannaha samitu EZ 1 vieraśnia, baicca i raźjušyć rasiejskaha miadźviedzia.
Zatoje jana, mahčyma, hatovaja bolej płacić za toje, kab pasprabavać vyciahnuć Biełaruś z-pad rasiejskaha kaŭpaka. U rezalucyi zhadanaha samitu padkreślena, u pryvatnaści, žadańnie raźvivać prajekt «Uschodniaje partnerstva», łabistami jakoha stali Polšča i Švecyja i jaki maje na mecie achapić svaim upłyvam Biełaruś.
Jak zaznačyŭ analityk Valer Karbalevič, «dystancyjavańnie ad Rasiei stała tavaram». Chacia, kaniečnie, nia varta čakać, što investycyi chłynuć da nas rakoj, pakul palityčnaja dy ekanamičnaja systema zastajucca pa vialikim rachunku nierefarmavanymi.
Naturalna, biełaruskaje kiraŭnictva da apošniaha budzie doŭžyć taktyku maneŭrovaha paravoza.
Ale ŭ rešcie rešt biełaruskim uładam daviadziecca, sa słoŭ Karbaleviča, niekaha «kinuć» — ci Rasieju, ci Zachad. Vo jakoje hamletaŭskaje pytańnie ŭ našych dziaržaŭnych mužoŭ.
Peŭna ž spakušaje toje, što i Maskva moža zapłacić — za pryznańnie samastojnymi dziaržavami miaciežnych hruzinskich pravincyj. Va ŭmovach ciapierašniaj izalacyi Rasiei sajuźnictva taksama stała tavaram padvyšanaha popytu.
