U Biełarusi šukajuć kiroŭcu, jaki pad Białyničami na darozie źbiŭ miadźviedzia i ŭciok ź miesca zdareńnia. Jamu pahražaje da 9200 rubloŭ štrafu.
Istotnyja spahnańni za źniščeńnie redkich vidaŭ źviaroŭ — daŭniaja pravavaja tradycyja na biełaruskich ziemlach.
Statut VKŁ 1529 h.
Jašče ŭ samym pieršym Statucie Vialikaha Kniastva Litoŭskaha 1529 hoda jość adpaviedny raździeł 9 «Pra łovy, puščy, bortnaje dreva, pra aziory, babrovyja hony, pra chmielniki i sakalinyja hniozdy», jaki rehłamientuje praviły palavańnia, brakańjerstva i majomasnyja pytańni, ź imi źviazanyja.
Niezakonnaja zdabyča zubra, zhodna z Statutam, abkładajecca štrafam u 12 rubloŭ, łasia — šeść rubloŭ, dzika ci rysi — rubiel. Miadźviedź kaštavaŭ try rubli, jak i dziki koń, jakija tady vadzilisia jašče ŭ biełaruskich puščach.
Što ž takoje było try rubli ŭ vialikalitoŭskija časy?
Kali prykinuć, što viadro piva tady kaštavała try hrošy (u rubli — 100 hrošaj) i skłaści prykładnuju praporcyju, vyjdzie 3—4 tysiačy na siońniašnija hrošy. Vidać, i štrafy za źniščeńnie miadźviedziaŭ tady byli mienšyja, čym ciapier, i piva daražejšaje. Nie dziva, kali ŭličyć, jak vyrasła vytvorčaść piva i ŭpała kolkaść miadźviedziaŭ na terytoryi krainy.
I jašče fakcik amataram nastalhii: tyja ž samyja try rubli byŭ štraf za źbićcio słužbovaj asoby (civuna, prystava) pry vykanańni abaviazkaŭ, a taksama za zabojstva parabka-niavolnika.
Litoŭski viaskovy padvorak na miažy ź Biełaruśsiu vyhladaje, jak aŭtasałon pa prodažy premijalnych aŭto VIDEA1
Kamientary