U vydaviectvie «Biełaruskaja Encykłapiedyja» pabačyła śviet i piersanalnaja encykłapiedyja «Francysk Skaryna».
Pa słovach navukovaha redaktara encykłapiedyi i namieśnika dyrektara pa navukovaj i vydavieckaj dziejnaści Nacyjanalnaj biblijateki Alesia Sušy, praca nad vydańniem išła dva hady, a šlach da jaho — kala vaśmi. Za hety čas treba było vyznačyć, ci darasło sučasnaje skarynaznaŭstva da paŭnavartasnaha zboru artykułaŭ, jaki b umiaściŭ toje, čaho dahetul u druku jašče nie było. Akazałasia — darasło.
«Adzin z najlepšych daviednikaŭ pra Skarynu vyjšaŭ tryccać hadoŭ tamu. Kali adbyłosia naša pieršaje abmierkavańnie źmiestu budučaj encykłapiedyi, uźnikli sumnieńni, ci zmožam my skłaści taki kalektyŭ, jaki b asiliŭ pracu. U vyniku, kali praces užo pajšoŭ, pačałasia ledź nie bojka za prava być aŭtaram encykłapiedyi, a na mnohija temy vystrojvałasia čarha z tych, chto moh by vystupić u roli ekśpierta. Sam pa sabie hety fakt jość najlepšaje śviedčańnie navukovaj śpiełaści i hatoŭnaści biełarusaŭ da asensavańnia svajoj spadčyny», — raskazaŭ Aleś Suša.
U pradstaŭlenaj knizie sabranyja napracoŭki apošnich hadoŭ dziasiatkaŭ biełaruskich i zamiežnych aŭtaraŭ i abahulnieny ŭ ścisłaj, ale nasyčanaj formie, a taki redki dla ajčynnaj navukovaj i vydavieckaj spravy farmat, jak piersanalnaja encykłapiedyja, narešcie akazaŭsia pryśviečany Francysku Skarynu.
