Prahrama «Viaskoŭcy» telekanała «Biełsat» zavitała da maładoha biełaruskaha haspadara, jaki žyvie i pracuje pad nacyjanalnym ściaham. Viadoŭcu Viktara Šukiełoviča čakali na padvorku sapraŭdnyja pryhody: spačatku śviny zabieh i hrašovy zakład, potym viaskovaja karyda dy znajomstva z naravistaj kabyłaj Złataj i miascovaj jaščarkaj.
Maładzion raspavioŭ Viktaru, jak navučyŭsia arać; dzie zarablaje hrošy na siena dla svajoj haviady; čamu jahonaja haspadarka nahadvaje dziciačy sadok; jak jon paznaje, kali jahonaja kabyła złujecca; što skazali adnaviaskoŭcy, kali jon vyviesiŭ bieł-čyrvona-bieły ściah.
A jakija płany maje dy pra što maryć małady viaskovy žychar?
U haściach u nastupnaj hieraini Viktar Šukiełovič parazmaŭlaŭ pra kachańnie, pavučyŭsia praści dy daviedaŭsia, što takoje «poteś». Novaja znajomaja Viktara raspaviała, što praści navučyłasia ŭ malenstvie i zajmałasia hetym jak pierad zaniatkami ŭ škole, tak i paśla ich. I choć spadarynia vučyłasia vielmi dobra, mieła vybitnuju pamiać, jakaja dazvalała joj navat nie rabić damašniaha zadańnia, joj udałosia zakončyć tolki čatyry kłasy.
Dziela čaho spadarynia dahetul zachoŭvaje kuželnaje pałatno i dzie jaho ciapier vykarystoŭvajuć; jakuju pachvału zasłužyŭ Viktar svajoj pracaj i što žančyna raskazvaje pra svoj los — hladzicie ŭ novym vydańni «Viaskoŭcaŭ».
