«Biełaruskaja mova u nas nie moža iści jak dadatkovaje vyvučeńnie. Jana (ideołah Nadzieja Michajłaŭna Vialikaja — Red.) pierabłytała heta z dadatkovymi pasłuhami. U nas jość dźvie dziaržaŭnyja movy. I kali nabiarecca dastatkovaja kolkaść baćkoŭ, jakija žadajuć, kab navučańnie było na biełaruskaj movie, tady budzie adkrytaja takaja hrupa.
Dadatkova ž moža być arhanizavana, naprykład, teatralnaja dziejnaść na biełaruskaj movie. Tady heta budzie dadatkovaj pasłuhaj. Ale heta nie značyć, što vyvučeńnie biełaruskaj movy płatnaje, ni ŭ jakim razie!
Nabirajecca dastatkovaja kolkaść žadajučych — hrupa budzie adkrytaja. U nas jość i prahrama, i dakumientacyja, i mietadyčnyja litaratura, — usio, kab arhanizavać navučańnie na biełaruskaj movie. Prosta Nadzieja Michajłaŭna bolš zajmajecca dadatkovaj adukacyjaj, jana havaryła-havaryła — i biełaruskaja mova vypadkova ŭ jaje praskočyła. Ja zajmajusia daškolnaj adukacyjaj, ja viedaju, što i jak, a jana ŭsia ŭ dadatkovaj adukacyi», — udakładniła Alena Makarevič.
