Pa carkoŭnym padanni, Archistracih Michaił braŭ udzieł u šmatlikich starazapavietnych padziejach, šmat cudaŭ ździejsniŭ na Rusi. U honar jaho pabudavana šmat manastyroŭ, sabornych, pałacavych i pasadskich chramaŭ. Śviatkavańnie ŭ honar Niabiesnych Siłaŭ — bieścialesnych istot duchoŭnaha śvietu, viesnikaŭ i vykanalnikaŭ voli Boha, i ich «kiraŭnika», Archistratyha Michaiła, było pryznačana Carkvoj na pačatku IV stahodździa. Archanhiełu Michaiłu molacca ab pazbaŭlenni ad chvarobaŭ, a taksama ab vyratavanni ad roznych biedaŭ i smutku, na pačatku budaŭnictva novaj chaty i pry ŭvachodzie ŭ jaje. Michajłaŭ dzień adznačajecca dvojčy na hod: 19 vieraśnia i 21 listapada.
U narodnych ujaŭleńniach śviaty Michaił byŭ pieramožcaj niačystaj siły, drakona i ŭsiaho djabalskaha, zbavicielem ad roznych biedaŭ i našeściaŭ. Tamu ŭ dzień jaho ŭšanavańnia naładžvali vialikaje i viasiołaje śviatkavańnie: «I pa vioskach piry, i pa chatach hosci».
U Biełarusi śviaty Michaił viadomy taksama jak achoŭnik ad hromu. U hety dzień imknulisia nie pracavać: «Nie treba rabić u hety dzień, bo Michajła zły — dachi rvie».
Nabližaŭsia Pilipaŭski post (z 28 listapada), tamu śviatočny dzień na Michała nazyvali apošnim śviatam hoda:«Michajła — usim śviatkam zapichajła, paśla Michajła ŭžo niama śviatkaŭ da Rastva».
U hety dzień asabliva ŭšanoŭvalisia ludzi stałaha vieku:
unuki pavinny byli abaviazkova naviedać svaich babul i dziadulaŭ.
Kab na praciahu hoda spryjaŭ pośpiech u tkactvie, viedali, što da Michała treba było satkać «pieršyja» krosny, «druhija» — na śviatoha Filipa, «trecija» — da Miasajeda, «čaćviortyja» — na Vialiki post.
U hety dzień žyviołu ŭrešcie zahaniali ŭ stojła — na zimovy korm.
Taksama ličyłasia, što z Michajłava dnia miadźviedź — haspadar lesu — kirujecca ŭ biarłohu na zimovy adpačynak.
Šmatlikija naziranni za nadvorjem u hety dzień nasili samy supiarečlivy charaktar. Hetamu dniu prypisvali i Michajłaŭskija adlihi, i Michajłaŭskija prymarazki — kožny hod pa‑roznamu. Paŭsiudna Michajłaŭ dzień ličycca peŭnaj rubiežnaj dataj — pamiž vosieńniu i zimoj.
Kuźma (14 listapada) zakuje, a Michajła raskuje (budzie adliha).
Jaki Michaił, taki i Mikoła Zimovy.
Kali Michajła šlach parušyć — nie čakaj dobraha nadvorja da Mikoły Zimovaha (19 śniežnia).
Michajła masty moscić. Na Michaiła zima nie staić, nie miorźnie.
Z hetaha dnia zima «na nohi stanovicca». Z dnia Michaiła Archistraciha zima marazy kuje.
Na Michajłu razdarožža — da zimovaha Mikoły šlachu nie budzie.
Kali Michajła ŭ śniahu, to i pascha ŭ śniahu, a jak nie, dyk i nie.
U pčalaroŭ byli svaje naziranni za nadvorjem: «Kali na Michajła‑Rachajła na ściokach lod, to budzie ŭ pčałavoda miod».
