Aŭčarku pa mianušcy Bah zabili prosta ŭ dvary žyłoha doma 17 kastryčnika kala 7-aj hadziny viečara. U hety čas tam byli ludzi. Dzieci sprabavali zastupicca za sabaku, ale ich abarona nie dapamahła. «Nie zaminajcie jamu pamierci!» — kryčali łaŭcy ź miascovaj kamunalnaj słužby.
«Bitva adbyłasia na vačach u dziaciej, — raspaviała žycharka Starych Daroh Ludmiła, jakaja bačyła zdareńnie z bałkona svajho doma. — Ja pačuła šum u dvary i vyjšła na bałkon. Dziŭna, što ŭviečary na dvor pryjechała śmiećcievozka. Jana ruchałasia zadnim chodam pa zialonaj zonie. Dzieci kryčali: «Bah, biažy! Biažy!»
Z mašyny vyjšli dvoje mužčyn, niechta ź ich streliŭ u sabaku. Ja bačyła, što jon upaŭ i sprabavaŭ padniacca. Niekalki chłopcaŭ kinuli rovary i kinulisia padymać jaho. Jany adciahnuli jaho ŭ bok, ja ŭžo nie bačyła kudy, tamu što ściamnieła. Rabočyja pajšli za imi i kryčali chłapčukam: «Nie zaminajcie jamu pamierci!»
Žančyna ŭ dvary stała aburacca, jana kazała: «Što vy robicie?! Navošta zabivać sabaku? Jon taki dobry, nikoha nie kryŭdzić, jak niańka, jaho ŭsie lubiać».
Mužčyny pabačyli, što narod aburajecca, sieli ŭ mašynu i źjechali. Ale mnie z bałkona było bačna, što jany prosta zajechali za roh, pakinuli mašynu i pajšli šukać sabaku».
Na nastupny dzień dačka Ludmiły, pryjšoŭšy dadomu, raspaviała, što školniki (jana vučycca ŭ škole №3) byli ŭzbudaražanyja hetaj padziejaj. 18 kastryčnika vučni na pierapynkach abmiarkoŭvali hetaje zdareńnie. Dzieci byli ŭzrušany tym, jak zabivali žyviołu. U ich na vačach łaŭcy schapili napaŭžyvoha sabaku za zadnija nohi i zakinuli ŭ śmiećcievuju mašynu.
Ludmiła raspaviała karespandentu «Kurjera», što ŭ sabaki, zdajecca, jość haspadar i zvyčajna jon znachodzicca na terytoryi byłoj vajskovaj čaści, ale lubić biehać pa horadzie.
U supołcy ŭkantakcie «Padsłuchana Staryja Darohi» nieabyjakavyja haradžanie praz sacsietki šukali haspadara, znachodzilisia i achvotnyja zabrać Baha z vulicy. Ale dyrektar pradpryjemstva nie chacieŭ nikomu addavać sabaku. U pryvatnaści, Maksim Siamian napisaŭ: «DDKa, ja tam pracuju, jaho zavuć Bah, jon niezrazumieła čamu źbiahaje z terytoryi, užo razy try źbiahaŭ, kali haspadar dobry, niachaj zabiraje, sabaka łaskavy i dobry!». Siarod vodhukaŭ byli i takija: «Hety niemiec užo lubimčyk usiaho horada)) A nastupić hałodny hod, pryjdzie ŭ DDK».
«Čyj pryhažunčyk zabłukaŭ? Vyhladvaŭ u minakach svajho čałavieka. Haspadar, zabiary dadomu», — taki podpis pad hetym fota vk.com
Bah byŭ miralubivy, dzieci časta hulali ź im. Fota: vk.com.
«Ja chaču, kab hetaja historyja nie zastałasia pa-za ŭvahaj. Takaja žorstkaść na vačach u ludziej!» — skazała Ludmiła.
Dyśpietčar KUP «Staradarožskaja ŽKH» skazała karespandentu «Kurjera», što śpiecyjalisty pa adłovie vyjechali pa hetym adrasie, tamu što im telefanavali žychary mikrarajona.
DAVIEDKA. U adpaviednaści z «Praviłami ŭtrymańnia chatnich sabak, kotak, a taksama adłovu bieznahladnych žyvioł u nasielenych punktach Respubliki Biełaruś»: «Mierapryjemstvy pa adłovie sabak, kotak pravodziacca pa hrafikach, uzhodnienych ź miascovymi vykanaŭčymi i rasparadčymi orhanami, i pa zajaŭkach arhanizacyj, jakija ažyćciaŭlajuć ekspłuatacyju žyllovaha fondu i (abo) pradstaŭlajuć žyllova-kamunalnyja pasłuhi, i inšych arhanizacyj. U vyklučnych vypadkach pa rašeńni miascovych vykanaŭčych i rasparadčych orhanaŭ dapuskajecca adstreł bieznahladnych žyvioł».
