Navinki 37‑ha numaru časopisa «Dziejasłoŭ».
37‑y — padsumavańnie. U hetym numary «Dziejasłoŭ» zaviaršaje drukavać «Znak Vialikaha Mahistra», raman Volhi Ipatavaj z elemientami histaryčnaha detektyvu, a taksama knihu daśledčyka Siarhieja Šaprana pra Vasila Bykava, što drukavałasia ŭ časopisie ciaham dvuch hadoŭ.
Z prozy — daścipnaje apaviadańnie Ŭładzimira Niaklajeva «Załataja arda». Paezija — nizki dvuch Andrejaŭ: Chadanoviča i Adamoviča.
Redaktar časopisu Barys Piatrovič kaža: «My ŭ «Dziejasłovie» zaŭždy namahajemsia zrežysavać źmiest, kab tvory roznych aŭtaraŭ pierahukalisia, splatalisia, dadavali da ahulnaha razumieńnia niejkaj źjavy. I 37‑y — nie vyklučeńnie: hety razam aŭtary padabranyja takim čynam, kab čytač, asmakavaŭšysia, daviedaŭsia bolš, pra, moža być, najcikaviejšy ŭ najnoŭšaj biełaruskaj historyi čas: 80‑ia hady minułaha stahodździa. Pra ich — najpierš dziońnik Michała Dubianieckaha, pierakładčyka i vydaŭca napaŭapalnych za savietami Bykava i Adamoviča. Michał pisaŭ pra svoj čas nieardynarna i vostra, nie dla savieckaha druku. Cikava, što ŭžo ŭ 2000‑ia pry farmavańni dziaržaŭnaha litaraturnaha chołdynhu ŭžo źviarstanyja Michałovyja zapisy vykinuli ŭ «Połymi» z druku. I ciapier jany viartajucca na staronkach «Dziejasłova». Pra toj čas, pra pačatak biełaruskaha ruchu, paru «Majstroŭni» i «Tałaki», uspaminaje taksama Siaržuk Vituška. I apovieść Hienadzia Dźmitryjeva «Chronika nieprykajanaj dušy» — chutčej, chroniki ludskoj kryvadušnaści taho času. Moža, krychu vybivajecca z ahulnaj karciny hruntoŭnych tvoraŭ satyryčny apovied Vincesia Mudrova «Tajna Proninaj sažałki». Ale Mudroŭ nie byŭ by Mudrovym, kali pisaŭ by na poŭnym surjozie. Padavańnie našaha žyćcia ŭ satyryčnym śviatle — heta jaho. Jość i inšyja rodnasnyja, blizkija tematykaj i sposabam padačy tvory, ale chaj tyja paraleli šukaje ŭžo sam čytač, sardečna zaprašajem u novy numar «Dziejasłova».
