catholic.by
Zvarot publikuje cathloic.by
«Darahija suajčyńniki, vitaju vas słovami devizu słužeńnia śviatoha Franciška Asizskaha: «Supakoj i dabro».
Z kožnym dniom my nabližajemsia da vybaraŭ prezidenta našaj dziaržavy. Sioletniaja vybarčaja kampanija prachodzić u składanaj sacyjalna-palityčnaj situacyi.
Naturalna, što pierad vybarami paŭstaje pytańnie: za kaho hałasavać?
Pavodle pryncypaŭ sacyjalnaha vučeńnia, Kaścioł nie atajasamlivajecca ni ź jakoj palityčnaj siłaj i, u adpaviednaści ź biełaruskim zakanadaŭstvam, nie vykonvaje palityčnych funkcyj, a słužyć usim ludziam i tamu nie moža vykazvacca za taho ci inšaha kandydata.
Adnak razam z tym Kaścioł nahadvaje, što ŭdzieł u vybarach źjaŭlajecca prajaŭleńniem adkaznaści i stałaści ŭ budavańni budučyni našaj krainy.
Jana zaležyć ad nas, i siońnia my jaje vybirajem. Pry hetym vybar pavinien ździajśniacca nie pad upłyvam emocyj, ale być plonam stałaha rozdumu, zhodnaha z sumleńniem i adpaviednym raspaznańniem, jak kaža Papa Francišak.
Dziela hetaha nieabchodna nie tolki ŭvažliva vyvučyć prahramy kandydataŭ z palityčnaha, ekanamičnaha i sacyjalnaha punktaŭ hledžańnia, ale i ŭziać pad uvahu ich adnosiny da sacyjalnaha vučeńnia Kaścioła i ahulnačałaviečych kaštoŭnaściaŭ, a taksama maralnych pryncypaŭ, jakija niaźmiennyja i tamu nie padlahajuć abmierkavańniu i źmianieńniu.
Pieradusim varta źviarnuć uvahu na:
- padtrymku instytutu siamji i pašanu da jaje jak adzinaha i nierazryŭnaha sajuza mužčyny i žančyny z metaj sumiesnaha žyćcia, naradžeńnia i vychavańnia naščadkaŭ;
- abaronu Božaha daru žyćcia ad začaćcia da naturalnaj śmierci;
- svabodu vieravyznańnia;
- kłopat pra sacyjalnuju spraviadlivaść;
- niedapuščalnaść amaralnaj dziejnaści i da t. p.
Pandemija karanavirusa, jakaja abrynułasia na nas niby hrom ź jasnaha nieba, stała impulsam da lepšaha asensavańnia taksama inšych «epidemij», jakich niamała ŭ našym hramadstvie. Siońnia z epidemijami možna paraŭnać ekanamičny kryzis, sacyjalnuju i palityčnuju niestabilnaść, hrachoŭnaje žyćcio i inšyja niezdarovyja prajavy. Usie jany ŭzajemaźviazanyja, upłyvajuć adna na adnu i, u vyniku, adbivajucca na ŭsim hramadstvie, što viadzie da napružanaści ŭ im.
Ci moža naša siniavokaja Biełaruś być adzinaj siamjoj, u jakoj usie lubiać i pavažajuć adno adnaho? Ci my, syny i dočki adnoj Maci-Radzimy, možam bačyć adno ŭ adnym svaich bratoŭ i siaścior? Ci zdolnyja my dasiahnuć takich žadanych adzinstva i zhody ŭ našym hramadstvie?
Recept hetaha znachodzicca ŭ załatym etyčnym pravile relihijnych i fiłasofskich vučeńniaŭ Zachadu i Uschodu, jakoje lažyć u asnovie ŭsich suśvietnych relihij: «Nie rabi inšym taho, čaho nie žadaješ sabie, i pastupaj ź inšymi tak, jak chacieŭ by, kab pastupali z taboj». Heta vidavočny duchoŭny standart i sposab uzajemadziejańnia dla mirnaha suisnavańnia roznych mierkavańniaŭ.
U losavyznačalny čas našaj historyi i ŭ imia ščaślivaj i mirnaj budučyni Biełarusi pieradvybarčaja kampanija i sami vybary pavinny adbyvacca ŭ duchu ŭzajemapavahi da apanientaŭ sa svabodnym volevyjaŭleńniem naroda dla ahulnaha dabra našaha hramadstva.
Niachaj Apiakunka Biełarusi Božaja Maci Budsłaŭskaja vyprasić u Boha takuju patrebnuju našamu narodu łasku ŭzajemnaj lubovi i pavahi da kožnaha čałavieka, kab u raznastajnaści budavałasia adzinstva, jak vučyć śviaty Papa Jan Pavieł II.
Supakoj i dabro tabie, naša Baćkaŭščyna Biełaruś!
Z malitvaj i błahasłaŭleńniem,
Arcybiskup Tadevuš Kandrusievič
Mitrapalit Minska-Mahiloŭski
Staršynia Kanfierencyi Katalickich Biskupaŭ u Biełarusi
