«Ja ŭpieršyniu nie padpisaŭ z chodu dziaržaŭnuju prahramu. Viedajecie, što mianie ździŭlaje? Strata niekatorymi členami ŭrada, moža, uradam u cełym, realij, u jakich my žyviom. Tut prahrama pierapoŭniena sacyjalnymi prajektami, bieź jakich my možam abyścisia. Abstanoŭka zaraz niaprosta ŭ śviecie: kavid i inšaje.
Tak moža być niejkija sacyjalnyja prajekty, jakija nie daduć hrošaj, pieranieści na nastupnyja hady? Voś ja zaŭvažyŭ cikavy fakt. Idzie sprečka, pryniata ci nie pryniata na ŭzroŭni ŭrada (nie buduć nazyvać hubiernatara), ci pryniata rašeńnie pa ŭparadkavańni parka, prakładvańni niejkich ściežak. Heta prosta śmiech, u dziaržaŭnuju prahramu zabivać takija rečy», — skazaŭ Łukašenka.
0
0
0
0
0
0
