«Uładzimir Uładzimiravič, treba spynić tuju stupień teroru i ahresii, jakaja ciapier adbyvajecca ŭ dačynieńni da biełaruskaha naroda. Ja nie za siabie, ja za biełaruski narod prašu vas dapamahčy spynić hetaje biezzakońnie. Ciapier Biełaruś hublaje najlepšych pradstaŭnikoŭ nacyi. Jany siadziać u turmie, pad śledstvam. Hetaja situacyja vielmi surjoznaja, tamu što Alaksandr Ryhoravič na siońnia prosta hubić Biełaruś i hubić biełarusaŭ», — źviarnułasia da Pucina Ahurbaš.
Raniej artystka zajaviła, što nikudy źjazdžać nie płanuje, bo absalutna ŭpeŭnienaja ŭ svajoj nievinavataści. Jana ličyć, što dva artykuły, pa jakich suprać jaje raspačali kryminalnuju spravu, «nikčemnyja» i nie majuć da jaje nijakaha dačynieńnia.
Taksama Ahurbaš paćvierdziła, što vychodziła minułym letam da ambasady Biełarusi ŭ Maskvie, kali ŭ krainie prachodzili mitynhi paśla vybaraŭ. Adnak jana nie ličyć, što heta možna nazvać mitynham: la budynka ambasady, pa jaje słovach, źbiralisia nieabyjakavyja biełarusy, jakija žyvuć u Maskvie.
