«Zdajecca, hetym pakarańniam niama kanca». Naviny z kałonii ad palitźniavolenaj Volhi Kłaskoŭskaj
Palitźniavolenaja Volha Kłaskoŭskaja praviała try miesiacy ŭ PKT (pamiaškańni kamiernaha typu) u Homielskaj žanočaj kałonii №4. Pra heta jana paviedamiła maci Ludmile Kłaskoŭskaj.
U śniežni minułaha hoda Volhu Kłaskoŭskuju asudzili na dva hady pazbaŭleńnia voli z-za abvinavačvańnia ŭ hrubym parušeńni hramadskaha paradku — za pierakryćcio ruchu ŭ minskaj Sierabrancy 13 kastryčnika.
«Za hety čas my prajšli tam usie stupieni ździeku — ahułam 40 dzion ŠYZA i try miesiacy PKT, — kaža Ludmiła Kłaskoŭskaja. — Za hety čas ja zmahła joj advieźci ŭ Homiel tolki adnu pieradaču. Na dniach Volha narešcie vyjšła z turemnaj kamiery i amal praz čatyry miesiacy ja zmahła joj adpravić druhuju pasyłku. Jakim ža ščaściem dla mianie byŭ jaje adziny zvanok paśla takoha terminu».
Pavodle maci, ciaham troch miesiacaŭ Volzie zabaraniali pasyłki, telefanavańni i spatkańni, jana mahła atavarvacca ŭ kałonii tolki na adnu bazavuju vieličyniu ŭ miesiac.
«Ja ŭžo nie kažu pra karcar dla maładoj žančyny — hołyja łaŭki, adsutnaść usiaho, što ličycca dla čałavieka elementarnymi normami ŭtrymańnia, — kaža Ludmiła. — U Volhi ciapier bukiet chvarobaŭ, padaje zrok, acioki noh, bol u pazvanočniku, harmanalnyja zboi. Dziakujučy tamu, što ja dasyłaju patrebnyja leki, jana moža trymacca ŭ bolš-mienš adnosnym stanie».
Ludmiła spadziajecca na spatkańnie z dačkoj da jaje vyzvaleńnia.
«Raniej Volha pisała, što ŭ śniežni jość nadzieja na spatkańnie. I my źbiralisia z unučkaj jaje naviedać. Płanavali ŭsio — ad ciahnika da hatelu i charčoŭ. I voś telefanavańnie paśla PKT: spatkańnia nie budzie.
Jana skazała: «Uvohule, matula, mnie zdajecca, što hetym pakarańniam niama kanca». Jana nie dahavaryła, bo takija telefanavańni abryvajucca paśla piaci chvilin, časam ty nie paśpiavaješ navat kryknuć: «Byvaj, ja ciabie lublu i čakaju, maja dačuška». My čakajem vas usich, našy lubyja dzieci!» — kaža Ludmiła.
Volha piša, što ŭ kałonii «štodzionnaja šeraść i nijakich navinaŭ».
«Ale chaču danieści da vas, što, niahledziačy na ŭsio, ja imknusia być na pazityvie, bo vy mianie čakajecie i nas pamiataje nieabyjakavy lud Biełarusi, — piša Volha. — Uvohule, ja tut ź ciažkaściu ŭśviedamlaju, jak karystałasia mabilnym telefonam i kali zmahu. Adsiul heta zdajecca takim dalokim i niedasiažnym, jak i mnohija inšyja rečy».
Ciapier čytajuć
«Kaleśnikava kaža, što nie źbirajecca vychodzić, pakul nie vyjdzie apošni z palitviaźniaŭ»30
«Kaleśnikava kaža, što nie źbirajecca vychodzić, pakul nie vyjdzie apošni z palitviaźniaŭ»
«Svoj nos ź Biełastoka jany nie vysoŭvajuć». Biełarusy Padlašša skardziacca, što biełarusy novaj chvali emihracyi nie zacikaŭlenyja supolnymi spravami3131
Kamientary