Nu a tady paŭstaje pytańnie - a što rabić siońnia, niaŭžo i zaraz usio "pad kantrolem" i nakiroŭvajecca "kudy treba", i ničoha źmianić niemahčyma? Jak zdajecca, nie. Na maju dumku, siońnia situacyja pryncypova adroźnivajecca ad toj, što była na pačatku 90-ch -  tym, što tady "iany" viedali (ci dumali, što viedajuć), kudy iści i vieści narod, jakaja ŭ ich meta, a zaraz "iany" hetaha nie viedajuć. Tamu što ŭbačyli, što ich žestačajše raźvieli (jak łachoŭ) - tyja, padkinutyja im mety, akazalisia pastkaj, a ŭłasnych zaraz "iany" prydumać nie mohuć, bo etomu nie naučieny. I nichto im užo nie pavieryć - bo zanadta "iany" ŭlapalisia ŭ tyja, falšyvyja mety. A heta, jak zdajecca, aznačaje, što jość šancy u "ińšych" - kali jany zmohuć sfarmulavać "pravilnyja" mety.

Biełaruś prievraŝiena nie v prorośsijskuju diktaturu, Biełaruś prievraŝiena v łuhandoniju, v sostavie Rośsii.

 V łuhandonii, tierritorii nosiaŝiej nazvanije Riespublika Biełaruś, zakonov niet, ekonomiki niet, jesť biespriedieł, jesť biezzakonije, jesť povsiemiestnyj schiematoz, jesť tiuŕmy dla politzaklučionnych, jesť pytočnyje.

 Niedavno, znakomyj, dieliłsia svoim nabludienijem: mienty i hebe łukašienko, razvraŝieno połnosťju svojej bieznakazannosťju i polzujetsia etim napołnicu, trudoustraivajut svoich žion, rodstvieńnikov, znakomych nalevo i napravo s vybivanijem kośmičieskich zarpłat i pridumyvanijem novych dołžnostiej pod siłovuju błatatu, načalstvo ničieho nie možiet podiełať, vyhoniajut umnych, kvalificirovannych i na ich miesto bierut etu srań. Jeŝio hovorił, čto pojechali po častnikam, vydajuvajut vsio, čto možno vydoiť i łukašienko ničieho nie diełajet, čtoby postaviť ich na miesto, vsie i vmiestie zamazany priestuplenijami, kumovstvom, błatom i kruhovoj porukoj, kotoraja zakryšievana riežimom nie do zakona.

 Koročie, postrojen russkij mir vo vsiej jeho krasie.