Siońnia naziraŭ, jak biełyja čapli źbiralisia ŭ zhraju. Ptuški nievialikimi hurtami źlatalisia na pole zasiejanaje niejkaj złakavaj, azimaj kulturaj. Amal dzień "paśvilisia" na tym poli, a jak pieravaliła na viečar pačali ŭzdymacca ŭ pavietra. Rabili heta arhanizavana, nie adnačasova. Pieršyja, što ŭźlacieli raniej, kružyli nad polem na nievialikaj vysacie, a da ich dałučalisia astatnija, uźlatajučy pa čarzie, zbolšaha parami. Pa jakim pryncypie była ŭstalavana taja paśladoŭnaść na ŭźlot ? Mažliva pieršymi ŭźlatali najbolš dužyja, ale chto heta vyznačaŭ, chto ŭkazvaŭ im čarhu ? Kali ŭ nieba ŭźnialisia apošnija, ŭsia zhraja skiravałasia ŭ kirunku paŭdniovaha zachadu, pavolna nabirajučy vysatu. Nikoli dasiul nie davodziłasia być śviedkam takoj tajamnicy, liču, što paščaściła. :) A jašče pieršyja tranzytnyja čarody husiej pajšli ŭ tym ža kirunku. U hety čas jany buduć davoli časta bačnymi ŭ niebie.

Dla sotniaŭ.

Narodnyje primiety nie rabotajut ! Kto zdieś pisał pro Jabłočnyj Spas ? Žariŝa stojała, žar-skvar i, połahajaś na primiety, avtor obieŝał(ła) osień tiopłuju, protiažionnuju. A čto my imiejem ? Striemitielnyj chołod s piervych dniej osieni, vietier, doždi. Toho i hladi śnieh povalit. Vtoroje, čto utvierždałoś, eto ježieli aisty otletiat na juha pośle spasa - śledujet byť uvieriennym, čto zima vydastsia tiopłaja. Aisty, kak pticy soznatielnyje, uletieli pośle spasa, sam vidieł ich topčuŝimi ozimyje pola 19-ho avhusta ! No, čto-to nie vieritsia v prohnoz na zimu...

ucht