Palitołah: U Biełarusi zastałosia stolki ž suvierenitetu, kolki ŭ Litvy, Łatvii i Estonii ŭ 1939—1940
Palitołah Andrej Jelisiejeŭ padzialiŭsia ŭ svaim fejsbuku mierkavańniem pra vizit Uładzimira Pucina ŭ Minsk 19 śniežnia i jaho nastupstvy.
«Pucin jedzie ŭ Minsk pravieści reviziju «supracoŭnictva» ŭ vajskovaj śfiery i vykanańnia tak zvanych «intehracyjnych prahram». Heta — eŭfiemizm transfarmacyi Biełarusi ŭ BSSR-2; jany mohuć razhladacca taksama ŭ jakaści kompleksu pieradanieksijnych mierapryjemstvaŭ — pryviadzieńnie biełaruskaj pravavoj sistemy va ŭsich samych važnych śfierach da rasijskaj, tatalnaja ekanamičnaja pryviazka i pazbaŭleńnie suvierenitetu ŭ takich adčuvalnych śfierach, jak padatkovaja (užo adbyłosia)», — piša Jelisiejeŭ.
Pa słovach Jelisiejeva, Łukašenka na apiaredžańnie zajaviŭ, što ničoha dobraha dla biełaruskaj dziaržaŭnaści ad hetaj sustrečy čakać nie davodzicca:
«Asabliva paśla hetych maštabnych pieramovaŭ [budučyja pieramovy ŭ Minsku] usie buduć kazać, što ŭsio: užo ŭ Biełarusi niama ŭłady, tut užo rasijanie pieššu chodziać i kirujuć krainaj».
Na dumku Jelisiejeva, nie vyklučana, što Pucin budzie ŭ tym liku padymać pytańni, jakich tyčyłasia niezabyŭnaja 31-ja karta, a mienavita «intehracyi» ŭ palityčnaj śfiery.
«Mahčyma, Łukašenka dla taho i vykazaŭsia ab pravale klučavoj (z punktu hledžańnia jaho ekanamičnych intaresaŭ) «intehracyjnaj karty» (hazavaj) — bo płanuje nalahać na toje, što palityčnuju śfieru nie varta farsiravać da realizacyi ŭsich «ekanamičnych» mierapryjemstvaŭ. Inšymi słovami (jak zvyčajna): płacicie hrošy, a tam pahladzim. Adnak jaho pazicyi ŭ adviečnym pytańni «uviečary kresły, ranicaj hrošy — abo naadvarot» zanadta słabyja i niaroŭnyja», — miarkuje palitołah.
Jon padkreślivaje, što z času padpisańnia «intehracyjnych prahram» u listapadzie 2021 hoda biełaruski suvierenitet źjaŭlajecca vielmi ŭmoŭnym (start epochi «BSSR-2»), a paśla 24 lutaha 2022 hoda — pahatoŭ.
«Dziŭna, što i dahetul u palityčnaj i analityčnaj śfierach praciahvajuć hučać nierelevantnyja pytańni typu «ci zdaść Łukašenka suvierenitet?», «ci jość niebiaśpieka suvierenitetu Biełarusi?». Takija pytańni zapaźnilisia na niekalki hadoŭ (na samaj spravie, na paru dziesiacihodździaŭ; apošnija try hady — užo finalny etap).
Da ciapierašniaha času suvierenitet užo paradkam abhryzieny i ad jaho zastajucca tolki abjedki. Aktualny status suvierenitetu Biełarusi prykładna adpaviadaje abjomu suvierenitetu Litvy, Łatvii i Estonii ŭ pieryjad pamiž vosieńniu 1939 i letam 1940 hoda (ad ultymatyŭnaha padpisańnia vajenna-palityčnych pahadnieńniaŭ z Maskvoj da ich faktyčnaj akupacyi i anieksii).
Na samuju blizkuju pierśpiektyvu, da krytyčnaha pasłableńnia Maskvy ŭ vyniku fatalnaj «małoj pieramožnaj vajny» z Ukrainaj-Ruśsiu, skryžavańnie dla Biełarusi, mabyć, abmiažoŭvajecca dvuma markotnymi, depresiŭnymi i destruktyŭnymi opcyjami z razradu «chren abo redźka».
Albo niesuvierany status pry zachavańni čysta naminalnaj dziaržaŭnaści ŭ ciapierašnim farmacie «Sajuznaj dziaržavy» pa vynikach realizacyi biahučych «intehracyjnych prahram» (BSSR-2). Albo — kali Maskvie «na pasašok» vielmi zachočacca paŭnavartasna «pahłybić» farmat Sajuznaj dziaržavy i ŭ vajenna-palityčnaj śfiery — až da časovaha faktyčnaha ŭvachodžańnia ŭ skład mietrapolii.
Kamientary