Samy čas, kab kultura pačała vychoŭvać biełarasiejcaŭ BIEŁARUSAMI, i drenna, što kultura nie zaŭvažaje šancaŭ dla siabie!
Drenna i sumna!

Ja ŭžo zrazumieŭ i pryniaŭ, što biessensoŭna zaklikać da ludziej i kazać im vidavočnaje. Ludzi pavinny zajmacca našaj rodnaj biełaruskaj kulturaj, ale ŭ asnoŭnym jany nie žadajuć, nažal. Nie žadajuć raźvivać, nie žadajuć stvarać, nie žadajuć spažyvać, nie žadajuć padtrymlivać. Sotni tysiač biełarusaŭ žyvuć za miažoj mnohija hady i nichto im nie zabaraniaje pisać vieršy, malavać lubyja tvory ŭ luboj halinie mastactva, rabić lubyja elemienty adzieńnia, kino, publicystyki i tysiač inšych napramkaŭ na movie. Ja voś rablu časam biełaruskuju spravu, dy baču, što niašmat chto stvaraje dy albo spažyvaje navat dobryja pa jakaści rečy. Mahło b byť našmat bolš ludziej. Ale ž. Ludzi pakalečanyja dziesiacihodździami akupacyi. Jany nie žadajuć. Jany žadajuć Šviejcaryju ŭ chlavie, kab chleŭ sam staŭ Šviejcaryjaj i ŭsio stvaryłasia samo. Pracavać samomu dziela hetaha - nie. Kłapatlivaja sprava. Spadziajusia tolki, što dobrasumlennyja adzinki pračnucca i pačnuć taksama stvarać dla biełaruskaj kultury a nie stajać ubaku naziralnikami, i što dziakujučy hetamu chacia b praź niekalki pakaleńniaŭ mnohija biełarusy pierastanuć być mankurtami i pačnuć šanavać svaju rodnuju movu, kulturu i z usioj luboŭju raźvivać jaje samastojna, i spažyvać svaju kulturu pa kličy serca