Voziera Doŭhaje -- cikavaje nie tolki svajoj hłybinioj. Tam vodziacca relikty Ledavikovaha Pieryjadu: bakapłaŭ Pałasa, jaki źniešnie padobny na maleńkuju krevietku i račok kalanus, jaki ŭ morach Paŭnočna-Ledavikovaha akijanu składaje płankton. A jašče u hetym voziery vodzicca redkaja dla Biełarusi rybka -- stynka (siamiejstva koruškavych), jakaja pachnie śviežym ahurkom. Za paŭkiłamietra dalej -- voziera Biełaje, etałonnaje voziera pa čyścini, tam, u nietrach voziera, płavajuć cełyja astravy mocha fancinalis. A jašče tut hniazdujecca na drevach adzinaja kačka jak -- hohal. Praz hetaje voziera zaŭsiody prachodziła miaža! Vilenskaj i Viciebskich vajavodstvaŭ, a poty hubierniaŭ, polska-savieckaja miaža, a ciapier -- Hłybockaha i Ušackaha rajonaŭ. Da voziera padstupaje i Hałubickaja pušča.

Juzik sa stancyi Kruleŭščyna, "śpiarša kresły - potym hrošy", viedajecie takoje praviła džentlmenaŭ ? To bok, davajcie, pačynajcie baić šmat cikavaha pra heta miesca, a jak raskažacie ŭsio - atrymajecie skryniu kanjaku.