«Raniej my ličyli sumu ŭ dziesiacirazovym pamiery, a ciapier možam i ŭ storazovym». Ź biełarusa patrabavali 20 000 dalaraŭ za 400-dalaravy danat

U siaredzinie maja Alaksieju (imia źmienienaje ŭ metach biaśpieki) ranicaj patelefanavali z KDB i vyklikali na hutarku. Jany spytalisia, ci paśpieje jon pryjechać ciaham dźviuch hadzin, a pačuŭšy admoŭny adkaz, prapanavali pryjechać krychu paźniej.

«Zachodžu da ich, a jany pytajuć, ci viedaju ja, čamu jany mianie vyklikali. Ja adkazaŭ, što nie viedaju. Na što supracoŭnik skazaŭ: «A, značyć, u vas jość niekalki takich nahodaŭ, ź jakich my mahli vas vyklikać».

Supracoŭnik mnie adrazu pakazvaje manitor svajho kampa sa śpisam maich rachunkaŭ. Tam u žniŭni i listapadzie 2020-ha byli dva pieravody praz Facebook pa 200 dalaraŭ i tam tolki nastupnaja infarmacyja: maja kartka, dzień, čas, Facebook Pay, Amsterdam — u adnym vypadku, u druhim — Łondan. I jon kaža, što voś heta fondy BYSOL i BYPOL, vy pieraličvali tudy hrošy.

Ja im skazaŭ, što tam nie napisana, što heta fondy BYSOL i BYPOL, bo heta moža być luby fond pa dapamozie dzieciam. Jon adkazaŭ, što jany viedajuć, što heta jakraz jany. Maŭlaŭ, my viedajem, i hetaha dastatkova». 

Tady supracoŭniki paprasili Alaksieja pakazać svaju staronku na fejsbuku, ale jon admoviŭ, bo zhubiŭ da jaje dostup. Tady jamu raskazali, što za danaty ŭ hetyja fondy jamu mohuć inkryminavać č. 1 art. 290 KK (finansavańnie terarystyčnaj dziejnaści). Akramia hetaha, jany znoŭ nahadali Alaksieju, što dla raspačynańnia kryminalnaj spravy za danaty, im dastatkova viedać, što heta fondy BYSOL i BYPOL, navat kali heta nidzie nie paznačana.

«Ja im kažu, što kali byŭ toj čas i ludzi nibyta pieraličvali srodki, hetyja fondy jašče nie byli pryznanyja terarystyčnymi. To-bok ludzi achviaravali hrošy na dapamohu ludziam».

Dalej supracoŭniki KDB pačali tłumačyć Alaksieju, što nibyta na hety artykuł niama terminu daŭniny, tamu možna pryciahvać da adkaznaści i praź niekalki hadoŭ.

Paśla hetaha Alaksieju prapanavali dva varyjanty: «kryminalnaja sprava abo jon pieravodzić hrošy na rachunak Respublikanskaha navukova-praktyčnyha centra ankałohii i miedycynskaj radyjałohii imia Alaksandrava». Akramia hetaha, jamu skazali, što jon musić abaviazkova napisać pryznańnie ŭ tym, što jon «finansavaŭ terarystyčnuju dziejnaść», a jaho za heta pieraśledavać nie buduć.

Tady mužčyna spytaŭ, pra jakuju sumu idzie havorka:

«I tut cikava, bo jany skazali: «Raniej my ličyli sumu ŭ dziesiacirazovym pamiery ad danata, a ciapier u niekatorych vypadkach — da storazovaha pamieru. U vašym — heta budzie prykładna ad 20— da 50-razovaha pamiera. To-bok u vas ahułam 400 dalaraŭ, tamu budzie 8000 — 20 000 dalaraŭ».

Tady ja zadaŭ niekalki pytańniaŭ:

— Nu heta ž nidzie nie budzie pryznačana, što ja zapłaciŭ, i adkaznaści ciapier niama?

— Nie, nie budzie.

— To-bok hrošy prosta ŭ pavietra… Ja pišu pryznańnie, a tut navat nie treba vypiski z rachunkaŭ — vy prosta pa pryznańni možacie asudzić, i vam navat ničoha dakazvać nie treba.

— Nie, nu my ž z vami damaŭlajemsia.

— A kali praz hod hety špital pryznajuć taksama terarystyčnaj arhanizacyjaj? To-bok hetyja achviaravańni taksama buduć spansavańniem teraryzmu?

Tut jon razzłavaŭsia. Ja jamu skazaŭ, što takich hrošaj u mianie niama. Jon spytaŭ, kolki jość. Kažu, što treba padličyć, sabrać, tamu patrebien čas. Tady jon skazaŭ, što mnie zmohuć zrabić źnižku. Ale z 20 000 jakuju źnižku ni zrabi, usio roŭna budzie šmat». 

Pry hetym supracoŭnik paćvierdziŭ, što heta tolki damoŭlenaść pamiž KDB i Alaksiejem, tamu anijakich harantyj, akramia hetaha, niama. Mužčyna spytaŭ, ci jość varyjant nie pisać pryznańnia, a prosta achviaravać hrošy na ankałahičnuju lakarniu. Na što supracoŭniki KDB adkazali, što hety varyjant pracuje, tolki kali buduć vykananyja adrazu dźvie ŭmovy.

«Ja im jašče kazaŭ, što voś amal try hady ŭžo prajšło, spravy praciahvajucca, i nie mienš, a tolki bolš. I ja tak akuratna spytaŭ, ci skončycca heta kaliści.

Na što jon adkazaŭ: «A vy čuli vyraz, što my znojdziem kožnaha i pryjdziem da kožnaha? Dyk voś, kali na heta spatrebicca 10 hadoŭ, to my 10 hadoŭ budziem hetym zajmacca».

Kab vyrašyć pytańnie z hrašyma, Alaksieju dali dva dni, paśla čaho skazali znoŭ pryjści da ich. I dadali, što jon musić dobraachvotna pakazać staronku ŭ fejsbuku. A taksama papiaredzili, što, akramia danataŭ, jany mohuć znajści, za što jašče možna pryciahnuć da adkaznaści.

«Ja padumaŭ, što heta vybar biez vybaru, bo iści na heta pahadnieńnie…

Navat kali jany mianie na niejki čas adpuściać, kožny dzień siadzi i dumaj, što pa ciabie ŭ luby čas mohuć pryjści, bo ŭ ich na rukach jość heta pryznańnie. Tady pryjduć i skažuć: abo davaj hrošy, a kali ich niama, to voś hladzicie, jon finansavaŭ teraryzm, navat jahonaje pryznańnie jość, davajcie jaho pasadzim.

Niama harantyj, što ŭsio budzie akurat tak, jak jany skažuć, i nie budzie tak, što ja adrazu zapłaciŭ, a mianie schapili. Tym bolš hrošy vialikija.

Noč ja padumaŭ, a na nastupny dzień ja vyrašyŭ pracoŭnyja spravy, sabraŭ zaplečnik sa ślazami na vačach i pajechaŭ u bok miažy ź Litvoj. 

Pry hetym supracoŭniki mianie papiaredzili, što kali ja źbiarusia źjechać ź Biełarusi za hetyja dva dni, to heta budzie kvitok u adzin kaniec. Na biełaruskaj miažy ja ŭžo dumaŭ, što mnie zabaranili vyjezd i tady, kali daznajucca, što ja sprabavaŭ vyjechać, budzie drenna».

Ale litoŭskija pamiežniki nie zachacieli adrazu jaho prapuskać, bo ŭ Alaksieja była polskaja pracoŭnaja viza, a nie litoŭskaja. Jamu pryjšłosia tłumačyć, što takim čynam jon ratujecca ad pieraśledu biełaruskimi ŭładami. Mužčyna skazaŭ pamiežnikam, što praź Litvu prajedzie tranzitam u Polšču, dzie budzie prasić palityčny prytułak. Jany zadavali padrabiaznyja pytańni nakont hrošaj, da kaho jon jedzie i h. d. Ale ŭ vyniku pahadzilisia prapuścić, tamu ciapier mužčyna znachodzicca ŭ biaśpiecy.

• 0
• 28
• 0
• 4
• 5
• 12
• 96