Nia pościcie jaho! Heta nie historyk, a letuviski prapahandyst. Prapahandyst sučasnych panšavinistyčnych letuviskich ideałohij. Sutnaść jakich: litov́cy zavajavali słavianskaje bydła i kiravali im jak bydłam. Treba addać "uschodniuju litvu" Litoŭskaj respublicy, a astatniaje na ŭschod adkinuć, jak pramaskoŭskaje śmiećcie. Biełarusy, na jaho dumku, durnoje niepaŭnavartasnaje nieparazumieńnie, jakoje svajoj historyi nie majuć, a chočuć adabrać historyju ŭ Litov́ciev́ (letuvisaŭ).
Ĺ
22.10.2023
Ihrek, nachabnaja chlusnia. Litoŭcy ŭ celym takich pohliadaŭ nie prutrymlivahucca. A radykaly josć va usich. Krymnašaŭcy, viĺnianašaŭcy stajać u adnym šerahu. Nachabnaje nasoŭvannie nazvy "Biela-Rusi" na Litvu ŭ XIX st. - z hetaha šerahu. Ciapierašniaje admaŭliennie isnavannia Uschodniaj Litvy - z hetaha ž šerahu. U narmaĺnych ža liudziej isnuje paniaccie "Eŭropa rehijonaŭ", dzie histaryčna-kuĺturnyja voblasci Eŭropy mohuć isnavać, razvivacca, uzajemadziejničać biez pieradzilaŭ miežaŭ i kuĺtutnych čystak, jak robiać z Litvoj apošnija 170 hod.
Kamentar ad historyka pavodle adukacyi
22.10.2023
Ĺ, ciažka admaŭlać toje, čaho nikoli nie isnavała. Ni Bieły, ni jahonyja frykavatyja paśladoŭniki nakštałt Karybut-Daškieviča za niekalki hadoŭ svajoj kipučaj «daśledčaj» (nie pakidajučy ŭtulnaha Fejsbuku i nie adkryvajučy nivodnaha sučasnaha polskaha abo litoŭskaha akademičnaha opusu) nie pryviali nivodnaha śviedčańnia taho, kab žychary «Ŭschodniaj Litvy» ličyli siabie niejkimi «ŭschodnimi litvinami», a hety rehijon – niejkaj asobnaj «Uschodniaj Litvoj». Nivodnaha. Nia kažučy ŭžo ab tym, kab pryvieści niejkija masavyja krynicy, ź jakich było b adnaznačna bačna, što hetyja ŭjaŭleńni padzialała bolšaść nasielnictva hetaj vašaj fentezijnaj «Uschodniaj Litvy». Jak tak stałasia, što narmalnaj navucy, u tym liku polskaj i litoŭskaj daŭno viadomyja navat adzinkavyja vypadki vykarystańnia słovaspałučeńnia «Čornaja Ruś» u XVII–XIX stahodździach – i pry hetym hadami nichto nie zaŭvažaje toje, što nibyta ŭsio nasielnictva hetaj vašaj vydumanaj «Uschodniaj (čyrvonaj, biełaj, šera-bura-malinavaj, levazakručanaj) Litvy» ličyli siabie niejkimi asobnymi? Dzie ž hetyja sakretnyja stračanyja tysiačy archiŭnych dakumentaŭ? Ha? Z takim ža pośpiecham Bieły dy inšyja Karybut-Daškievičy mohuć ličyć siabie choć žycharami Ančuryi.
Jeroma
22.10.2023
A što naša siniaokaja biełaja ruś jemu uže stała nieinciaresna
Juzik sa stancyi Kruleŭščyna
22.10.2023
Kali z Hłybokim -- usio zrazumieła, bo na ŭsich daŭnich mapach, heta -- Litva. To z tak zvanaj Russie Blanche -- ničoha ŭciamnaha! Čakałasia, što da Biełaj Rusi buduć naležać i Połack, i Viciebsk. A voś i nichviha! Brest i Pinsk! Što heta za takija abšary, što hulajuć pa hłobusu ad Vołha-Okskaha mižrečča da Vołahdy i Maskvy, a tut Russie Blanche prypiorłasia ŭ vakolicy Bresta i Pinska! A ich ža na svaich mapach namalavali ukrainskija nacyjanalisty, mapa UNR, naprykład. Kali adkinuć Samahiciju, to atrymlivajecca što Litva na 85 adsotkaŭ składajecca ź siońniašniaj Biełarusi. I na jakuju historyju pretendujuć letuvisy?
Dziadźka ŭ Vilni
22.10.2023
Jašče adzin kanał, jak Litva haspadaryła na terytoriach, jakija joj, miahka kažučy, i nie śnilisia.
Pa čiem opium dla naroda?
Kamentar ad historyka pavodle adukacyi
22.10.2023
Mnie padajecca, dla starońniaha zvyčajnaha čytača NN, jaki (pryznajma ščyra) historyju viedaje nia tak užo kab duža mocna, patrebien nievialički kamentar.
Zastajecca tolki škadavać, što ŭ Biełarusi zastałosia tolki dva lahiery historykaŭ: pieršy, režymna-łukašyscki (jaki, viadoma, ź Biełym dyskutavać nia budzie, a kali i budzie, to budzie dyskutavać z pazycyjaŭ «trijedinoho russkoho naroda» abo «biełorusskoj (čytaj: łukašysckaj) hosudarstviennosti 1941–1945, 1994–2020 hodov») i druhi, apazycyjny, vyhnany za krainu i vymušany časam dumać elementarna pra chleb. Zrazumieła, što ni toj, ni druhi lahiery biełaruskich historykaŭ (pieršy, zrešty, źjaŭlajecca biełaruskimi i historykami prykładna pavodle taho ž pryncypu, što i marskaja śvinka – nie marskaja i nia śvinka) spračacca ź Biełym nia budzie.
Sutnaść pohladaŭ Biełaha vielmi prostaja, ich, jak i luboje postmadernavaje klipavaje myśleńnie, možna źvieści da niekalkich prymityŭnych tezaŭ: 1. Bałty sučasnaj Litoŭskaj Respubliki i nasielnictva zachadu Biełarusi – nibyta adnoje i toje ž, bo zachad Biełarusi – heta nibyta sto adsotkaŭ słavianamoŭnyja litoŭcy. Bieły ihnaruje tut dva prostyja fakty, dobra viadomyja navat nia tolki narmalnaj navucy, ale i lubomu amataru, jaki bolš-mienš cikavicca historyjaj. Pieršy fakt: zachad Biełarusi zasialaŭsia ŭ tym liku słavianskimi kalanistami, što vydatna prasočvajecca archiealohijaj u Krevie, Novaharodku, Horadni. Druhi fakt: kali słavianskaja kalanizacyja pačałasia (miaža pieršaha i druhoha tysiačahodździaŭ našaj ery) sučasnaha litoŭskaha etnasu nie było. Byli aŭkštajty, nalščany, litva i h.d. To bok, samyja pieršyja słavianskija kalanisty ŭ jakim-niebudź umoŭnym Novaharodku abo Krevie asymilavali nie litoŭcaŭ u sučasnym razumieńni, a bałtaŭ. Heta – istotnaja roźnica. Kazać, što jany asymilavali sučasnych litoŭcaŭ – heta prykładna toje ž samaje, što skazać, što manhoły zavajavali ŭ CHIII stahodździ sučasnych rasiejcaŭ i ŭkraincaŭ. 2. «Uschodniaja Litva» (jak jaje fantazuje Bieły) nibyta zaŭsiody mieła asobnuju identyčnaść. Maŭlaŭ, žychar zachadu sučasnaj Biełarusi tolki i rabiŭ, što kryčaŭ «ja vostočnyj litoviec, kakoj vostorh». Zrazumieła, što nijakich uciamnych, adnaznačnych śviedčańniaŭ ni z XV, ni z XVI, ni z XVII stahodździaŭ padobnaj identyčnaści Bieły nie pryvodzić. Zvyčajna jon adniekvajecca i pieravodzić strełki, fantazujučy štości pra «ahulnuju pamiać litoŭcaŭ i “Ŭschodniaj Litvy”» pra pachody suprać rusinaŭ u CHIII stahodździ». Zrazumieła, nie pryvodziačy kankretnych śviedčańniaŭ i prykładaŭ taho, jak žychary «Ŭschodniaj Litvy» niešta pamiatali pra takija pachody i na hetaj padstavie ličyli siabie čymści adzinym ź litoŭcami (pryčym z usimi litoŭcami, kab navat ź jakimi-niebudź, dapuścim, litoŭcami Małoj Litvy kštałtu Kryścijonasa Daniałajcisa). 3. Adkrytyja, prostyja falsyfikacyi Biełym litaraturnaj spadčyny Ŭładysłava Syrakomli, Jana Chodźki, Adama Mickieviča (što charakterna, Bieły vyklikaje sabie na dapamohu tolki chiba hetych troch aŭtaraŭ, a nia ŭvieś polskamoŭny darobak byłoha VKŁ, što jak by namiakaje, što Bieły realna ŭ hetym darobku nie raźbirajecca, a viedaje tolki nievialičkija, vypadkova vyrvanyja ŭryŭki – hł. vyšej moj pojnt pra klipavaje myśleńnie). U čym zaklučajecca falsyfikacyja? Bieły prosta prypisvaje hetym aŭtaram toje, čaho jany nie kazali i nie pisali. A mienavita toje, što jany taksama ličyli siabie niejkimi mityčnymi, prydumanymi Biełym «uschodnimi słavianamoŭnymi litoŭcami». U toj čas jak tvorčaja spadčyna Mickieviča, Syrakomli, Chodźki (jak roŭna i inšych aŭtaraŭ i prosta sučaśnikaŭ, jakich Bieły prosta nia znaje – Jaraševič, Vajniłovič, Damejka, Čačot, Federoŭski) viedaje tolki dva słovy ŭ hetym kantekście: Litwini i Rusini. Usio. Kropka. Pra Litwinów jany pisali ŭ dvuch sensach: abo sučasnyja litoŭcy, abo žychary kraju. Pra Rusinów u ich jašče adnaznačniej: heta – usie ŭschodniesłavianamoŭnyja žychary byłoha VKŁ. Tupa ŭsie. Nijakich Litwinów wschodnich abo čahości padobnaha ŭ hetych aŭtaraŭ vy nia znojdziecie. Kropka. I heta ŭsio lohka praviarajecca, bo isnuje, naprykład, takaja štuka jak anłajn korpus polskaj movy abo polona.pl, dzie možna pačytać aličbavanyja pryžyćciovyja vydańni tvoraŭ. 4. Žychary «Ŭschodniaj Litvy» ŭ XIX stahodździ tolki i rabili, što začytvalisia Narbutam i Syrakomlem na movie aryhinału. Heta naohuł nie padlahaje surjoznamu kamentaru, bo heta ŭžo na miažy z absurdam. Abjomy knižnaha rynku i nakładaŭ tady dobra viadomyja, u tym liku i z daśledavańniaŭ – hetaha rynku i nakładu nie chapała časam navat kab zadavalniać patreby aktyŭna čytajučaj siaredniaj šlachty. Što ŭžo kazać pra drobnuju šlachtu. Što ŭžo kazać pra zvyčajnych sialanaŭ i miaščanaŭ, h.zn. bolšaść nasielnictva fentezijnaj «Uschodniaj Litvy».
Samy hałoŭny moj pojnt: Bieły ŭsio heta vydatna viedaje. Bieły vydatna viedaje, što lubaja navukovaja recenzija nie pakinie mokraha miesca ad jaho fantazijaŭ, bo ŭsie tyja kontararhumenty, pieraličanyja mnoj vyšej – heta ŭsio lažyć na pavierchni, heta ahulnaviadomyja fakty navat nie dla historyka, a choć by dla čałavieka, jaki zakončyŭ nu choć by druhi-treci kurs histfaku. Pieraličanyja mnoj fakty – heta fakty na ŭzroŭni typu «zorki składajucca z vadarodu i hieliju» abo «metał pravodzić elektryčny tok». Ale Bieły viedaje, što biełaruskija historyki ciapier nia ŭ stanie jaho krytykavać. I tamu viarzie, viarzie, viarzie... Mnie zastajecca paškadavać, što ja sam naležu da druhoha lahieru (i ja vymušany tupa «šukać piaty vuhał»). A jašče ja nia maju dastatkovaha ŭzrostu i navukovaj stupieni, tak što našaje biełaruskaje hramadztva prosta słuchać mianie nia budzie, a kontararhumentam budzie «spačatku padraści / śpiarša dabisia». Tak što zastajecca stračvać ananimny kamentar u nadziei, što čytačy i redakcyja NN jaho pračytajuć i nie daduć siabie padmanuć. Usim udačy. Žyvie Biełaruś.
Amatar historyi.
22.10.2023
Kamentar ad historyka pavodle adukacyi, Ščyra pytajusia, bieź jakoj-niebudź schavanaj ironii, chto takija słavianie i bałty naprykancy pieršaha tysiačahodździa našaj ery i jak pamiž imi pravodziać miažu? I kali bałty byli ŭ nas aŭtachtonami, to adkul ,kali i ŭ jakoj kolkaści źjavilisia hetyja słavianie? Dziakuju.
Gorliwy Litwin
22.10.2023
Kamentar ad historyka pavodle adukacyi, ja vielmi dobra viedaju tvorčać usich zhadanych polskamoŭnych aŭtaraŭ i ŭvieś čas hetuju viedu ŭdaskanalvaju. U tym liku rehularna pišu na hetuju temu, u tym liku vialikija artykuły pra ich tvorčaść. Darečy nie tolki litarataraŭ, ale i historykaŭ, kampazitaraŭ i mastakoŭ taksama. Dumaju, pa sukupnaści ja vałodaju temaj našmat lepš :-) Kaniešnie, ŭ ich tvorach niama nijakich "uschodnich litvinaŭ", da 1883 h. histaryčnaja mifałohija ŭ polskamoŭnych i litoŭskamoŭnych litvinaŭ była adzinaj, jana pačała razychodzicca tolki paśla "Aŭšry".
U maim jutubie prahučała niekalki dyletanckich kamientaroŭ nakont pravamocnaści ŭžyvańnia terminu "Uschodniaja Litva". Tłumaču koratka. Nie isnavała takoj administratyŭnaj adzinki, abo asobnaj histaryčnaj krainy, abo prajektu ich stvareńnia. Termin vykarystoŭvajecca sučasnymi historykami, kab padkreślić peŭnyja ŭstojlivyja asablivaści ŭschodu histaryčnaj Litvy, u paraŭnańni z astatniaj Litvoj. U pryvatnaści, istotnuju stupień słavianskich moŭnych i kulturnych upłyvaŭ, jaki z daŭnich časoŭ "razbavili" tutejšuju bałckuju identyčnaść (ale nie źniščyli jaje daščentu). Prapanuju pačytać, u pryvatnaści, nastupnyja teksty:
1. Oleh Dziarnovič. Vostočnaja Litva XI−XIII viekov: problema etnokulturnych i sociokulturnych charaktieristik posielenij rańniehorodskoho tipa - na www.academia.edu
2. kniha akademika Z. Zinkiavičusa Vostočnaja Litva v prošłom i nastojaŝiem - Google Books https://g.co/kgs/5KY2EX "Uschodniaj Litvoj" časam nazyvali i maryjanietkavuju dziaržavu "Siaredniaja Litva" 1920-22 hh., a ŭvohule pad hetym terminam łahična razumieć terytoryju ŭ miežach sučasnaj Respubliki Biełaruś, dzie dahetul jašče adčuvajecca ŭpłyŭ histaryčnaj Litvy, i čyje elity na praciahu amal usiaho XIX st. nazyvali siabie "litvinami", ujaŭlali siabie žycharami bieśpierapynna isnavaŭšaj Litvy ź miežami až da Biareziny (miežy pastupova zvužalisia ciaham druhoj pałovy XIX st. i ŭ XX st.
Mickievič, Narbut, Krašeŭski,Maniuška, Syrakomla, Alchimovič prytrymlivalisia całkam litoŭskaj histaryčnaj mifałohii, pašyrali jaje srodkami litaratury, muzyki, vyjaŭlenčaha mastactva. Ni ŭ jakim razie nie biełaruskaj. A źviazanyja pachodžańniem i časta miescam pryviazki tvorčaści jany z sučasnaj PnZ Biełaruśsiu, jakuju jany Biełaruśsiu nikoli nie ličyli. Voś što takoje, u tym liku, Uschodniaja Litva XIX st. - a čym jana była za 700 hadoŭ da taho - hł. u tekstach vyšej.
Tak, raju nabyvać i vučonuju stupień i pisać bolš źmiastoŭnyja teksty čym ananimnyja kamientary na forumach. Pośpiechaŭ
Kamentar ad historyka pavodle adukacyi
22.10.2023
Gorliwy Litwin, chto b užo kazaŭ pra źmiastoŭnyja teksty... Čałaviek, jaki –ccać hadoŭ tamu napisaŭ adnu navukovuju manahrafiju, a ciapier nia piša ničoha i, u pryvatnaści, ihnaruje nazapašany ciapier akademičny mejnstrym – ad Oskara Chaleckaha i Ŭładysłava Semkoviča da Kšyštafa Piatkieviča i Rymvidasa Piatraŭskasa, a zamiest hetaha pradukuje fantazii, što rusinaŭ nibyta nie było ŭ elitach VKŁ až da kanca XVI stahodździa (aha, Sapiehaŭ, Astroskich, Chadkievičaŭ, Sołtanaŭ i h.d. falsyfikavali «etnaśviadomyja spadary» nazło Biełamu, nu nie inakš...). Tady jak z Vami razmaŭlaje aŭtar niekalkich navukovych artykułaŭ, recenzijaŭ i ŭdzielnik niekalkich zachodnich daśledčych prajektaŭ. Zabiahajučy napierad, mienavita tamu razmova z Vami – ananimnaja. Mnie absalutna nie z ruki peckać svajo imia razmovaj z Vami na roŭnych, i tym bolš ja siabie nia budu prynižać razmovaj na roŭnych ź ludźmi nakštałt Karybut-Daškievičaŭ, bo heta naohuł nižej lištvy było b. Tamu razmova – tolki ŭ ananimnym farmacie. Zadumajciesia, čamu Vašyja pabasionki navat ź litoŭcaŭ (nu, biełarusy ładna, jany ŭsie skroź «etnaśviadomyja», kudy nam da Vas) nichto surjozna nie kamentuje – chiba tolki Baranaŭskas zredku niešta adpiša, dyj toj zbolšaha nie ŭ zachapleńni ad Vašych fantazijaŭ.
Ciapier pa sutnaści.
Ja nie asprečvaju na sto adsotkaŭ, kaho Vy viedajecie z polskamoŭnych litarataraŭ byłoha VKŁ, a kaho nie. Moža i viedajecie (choć upeŭnieny absalutna na sto adsotkaŭ, što poŭnaściu Vy ich nie čytali i ŭ čym dakładna ŭpeŭnieny – nia viedajecie ich sučasnych akademičnych polskich vydańniaŭ). Sutnaść u tym, što Vy ich – falsyfikujecie. Vy vielmi daremna ličycie, što tolki Vy ich čytali, a ŭsie vakoł nie. Byvajuć ludzi i z histaryčnaj adukacyjaj. A jašče byvaje komba: ludzi z histaryčnaj adukacyjaj i z pachodžańniem z palakaŭ Biełarusi. U vyniku hetyja ludzi (ja, naprykład), a nia tolki Vy, mieli honar čytać Čačota, Mickieviča i Syrakomlu na movie aryhinału, a niekatoryja navat Kniaźnina čytali. I tamu ja vydatna viedaju, chto ŭ hetych aŭtaraŭ byŭ hierojami tvoraŭ. Hierojami ich tvoraŭ byli Litwini (u dvuch značeńniach: u značeńni sučasnych lietuviai i ŭ značeńni žycharoŭ byłoha VKŁ) i Rusini. Usio. U taho ž Syrakomli Rusini – heta ŭsie biez vyniatku ŭschodniesłavianamoŭnyja žychary byłoha VKŁ, jak by Vam ni chaciełasia vieryć u zvarotnaje. Bolš za toje, Vašyja sproby vydać žadanaje za rečaisnaje asabliva kamičnyja i niesurjoznyja, bo pra heta viedajuć i narmalnyja akademičnyja pracy – naprykład, manahrafija Zofji Kužovaj pra polskuju movu Vilenščyny.
Ja rady, što dalej Vy znajšli navukovuju sumlennaść pryznać choć adzin fakt: što nijakaj «Uschodniaj Litvy» jak celnaha rehijonu nie isnavała. Pachvalna. Moža, pryznajecie potym jašče i toje, što Dziarnovič u svaim artykule piša naohuł pra dapiśmovyja časy, a nie pra toje, što Vy jamu prypisvajecie. Znoŭ ža, tut nia ŭsie durnyja, jak Vam zdajecca: aŭtar hetych radkoŭ i artykuły Dziarnoviča adsočvaje. Pracu ž Zinkiavičusa, ryzyknu dapuścić, Vy naohuł nie čytali (nu, mova ciažkaja, abjom vialiki – razumieju...), bo tam taksama takoha niama. Tam – pra adstŭvańnie na zachad moŭnaj litoŭska-biełaruskaj miažy z apisańniem moŭnaj sytuacyi ŭ asobnych nasielenych punktach.
Spadziajusia taksama, kali Vy ŭsio jašče pretendujecie na častkovuju choć by navukovaść, pryznáiecie i toje, što nijakaj «Litvoj da Biareziny» ŭ XIX stahodździ polskamoŭnyja litviny nia myślili. Svajoj ajčynaj jany ŭ pieravažnaj bolšaści ličyli ŭsio byłoje VKŁ, što vydatna prasočvajecca ad taho ž Kniaźnina da, skažam, Polskaj maciežy ŭ Mienskaj huberni časoŭ niezadoŭha pierad Pieršaj suśvietnaj. Taki ž pohlad padzialali i karaniažy z rasiejskaha i aŭstryjskaha zaboraŭ nakštałt Šajnochi, naprykład, jakija padtrymlivali ź litvinami suviaź. My žyviom u čas, kali isnuje anłajn korpus polskaj movy, dzie ŭsie hetyja teksty možna pravieryć. A, nu i paŭtaru jašče, što aŭtar hetych radkoŭ čytaŭ i Čačota, i Mickieviča, i Syrakomlu na movie aryhinału. Asabliva naśmiašyła toje, što Mickievič i asabliva Maniuška, z-nad Biareziny budučy na chvilinačku, nie ličyli paŭnočny zachad Biełarusi Biełaruśsiu. Aha. Toj ža Mickievič, vidać, nazyvaŭ, naprykład, usiu ŭschodniesłavianskuju movu byłoha VKŁ ruska-kryvickaj nazło adnamu Alesiu Biełamu. Narbut tut naohuł ni pryčym, bo heta – dziajač madernaha etničnaha litoŭskaha nacyjanalizmu (chiba što jašče nie navažyŭsia pisać na samoj etničnaj movie), i całkam zrazumieła, što svajoj jon ličyŭ etničnuju Litvu. Darečy kažučy, kali Vy pieračytajecie ŭsie jaho trynaccać (zdajecca) taminaŭ (uva mnie zakradajecca vielmi smutny sumnieŭ, što Vy asilili ich usie), to ŭbačycie, što jaho cikaviać tolki etnična litoŭskija siužety: ad Biruty i žraca Kryve-Kryvejte da falsyfikavanaha lista Alhierda. Ničoha pra Vašuju vymažonuju Ŭschodniuju Litvu ŭ jaho niama, što i naturalna: svaim jon ličyŭ tolki litoŭcaŭ u sučasnym sensie.
Naohuł, ja budu tolki za, kali za Vašyja fantazii voźmucca narešcie narmalnyja historyki sa stupieniami i, prava słova, nie pakinuć mokraha miesca ad Vašaha fentezi. Moža, navuka Vam budzie, što na dvare XXI stahodździe, što ŭsio chutka praviarajecca, što nia ŭsie takija tupyja, i tamu vydavać fentezi za fakt užo niemažliva.
Historyk VKŁ
22.10.2023
Gorliwy Litwin, śmiešnaja adsyłka na Dziarnoviča, jaki piša pra ŭsio, i pra ničoha, aby vizu dali, zinkiavičus - adpiety letuviski nacyjanalist- impieryjalist. A čaho vy na biełaruskuju histaryjahrafiju nie spasyłajeciesia? Što nie padychodzić pad vaš kancept?
Žvir
23.10.2023
Kamentar ad historyka pavodle adukacyi, dziakuj.
A vos` moj kamentar, ahuļnaha sensu z Vašym, Redakcyja nie dazvolila. Nu, moža tamu, što ja nie historyk, prosta amatar.
Ja daūno zviartaū tut uvahu na dziejnasc` Harlivaha. Vieļmi rady, što ūrešcie sapraūdnyja admysloūcy ūzialisia vymiatac` hety jahony pyl i parachnieču, jakoj jon ščodra pasypaje hluzdy liudzkija.
Darečy, heta tyčycca nia toļki historyi, jon robic` sproby adsunuc` nas z usiaho, i ū malym i vialikim, što navat chacia b uskosna moža jadnac` nas z našaj sapraūdnaj historyjaj, navat nacyjanaļnaja kuchnia šaļmujecca im...
Gorliwy Litwin
23.10.2023
Kamentar ad historyka pavodle adukacyi, Asabliva naśmiašyła toje, što Mickievič i asabliva Maniuška, z-nad Biareziny budučy na chvilinačku, nie ličyli paŭnočny zachad Biełarusi Biełaruśsiu. Aha. Toj ža Mickievič, vidać, nazyvaŭ, naprykład, usiu ŭschodniesłavianskuju movu byłoha VKŁ ruska-kryvickaj nazło adnamu Alesiu Biełamu. https://nashaniva.com/328298
tak to vas vučać na hetych biełaruskich histfakach, što nie ŭmiejecie adroźnivać paniaćci. Što mova, a što terytoryja? U Vałonii naprykład razmaŭlajuć pa-francuzsku, ale heta častka histaryčnych Niderłandaŭ. a nie Francyi, jak vynikaje z vašaj łohiki ŭ pracytavanym vyšej uryŭku :-)
Daj dorohu Horlivomu ! :)
23.10.2023
Gorliwy Litwin, kriemlovskije apłodirujut. Tam davno prišli k takomu vyvodu, čto na tierritorijach istoričieskoj impierii hovoriat nie rośsijskim jazykom, no eto časti istoričieskoj impierii Rośsii. :)
Žvir
23.10.2023
Gorliwy Litwin,
Što mova, a što terytoryja?
A što dziaržava ? Balty niekali nasialiali (tak cvierdziac`profi) abšary až da Volhi, alie dziaržavy na tych terytoryjach imi ūtvorana nie bylo. Na momant utvareņnia Kniastva, baltaū užo nie bylo i tam, dzie jano histaryčna paūstala. Napryklad archeolahi nie pacvierdzili prysutnasc` balckaj kuļtury ū dasliedvaņy pieryjad, adpaviadajučy 11-mu stahoddziu, u Kreva i vakolicach... Toje samaje Lida i Harodnia. Pra Navaharodak (pieršaja stalica Kniastva) i razmovy byc` nia moža.
Litvin
22.10.2023
niezrazumiełaja meta - nie adčuvaju što heta naš svojski litvin albo biełarus
adčuvajecca niekaja paharda da biełarusau
ja litvin, krytykuju biełarusau ale adnočasova lublu, bo biełarusy i litviny odno cełaje
nie dajcie siabie adurmanić
usio budzie VKŁ!
Šlubski
22.10.2023
Čarhovaja mutacień.
Ĺ "Historyku pavodlie adukacyi"
22.10.2023
1. historyk pavinien viedać, što asimiliacyja ŭschodnielitoŭskaha nasieĺnictva, prodki jakoha pražyvali na hetaj ža terytoryi nie spyniena, toĺki bielarusizacyju i palanizacyju zamianiaje rusifikacyja. Biely ŭ svaim kanalie razmaŭliaje pra XIX st., a da jaho narodnasć, utvoranaja pieraličanymi vami pliamionami, ŭžo daŭno pieratvarylasia ŭ litoŭcaŭ. Što daryčna Naĺšan, jakija častkova znachodzicca ŭ sučasnaj Litoŭskaj Respublicy i Respublicy Bielaruś, to jany ŭvajšli ŭ sklad Litoŭskaha kniastva jakraz ŭ XIII st., što niedalioka ad miažy tysiačahoddziaŭ. 3. našto ŭ XIX st. karystacca terminam "Uschodniaja Litva", kali ŭnutry jaje nie bylo miažy? Toj ža termin "Zachodniaja Bielaruś" taksama ŭtvaryŭsia pa vyniky padzielu SSRB.
Punkty 2 i 4 - razvahi pra toje, što A.Biely niedzie skazaŭ i ci dakladna - kamientavać moža toĺki aŭtar hetaha. Pa astatniaj arhumientacyj - niejak naiŭna, ci što.
Piecia
22.10.2023
[Red. vydalena]
Antoś
22.10.2023
Piecia , jerunda. Komu nado płatiť za eto? Smysł? Nu možiet para diesiatkov sumasšiedšich vpišietsia...
Piecia
22.10.2023
U jakija časy Navahradak byŭ z Šaŭlajem razam ŭ adnoj Litvie, a ź Minskam nie razam?
Gorliwy Litwin
23.10.2023
Vielmi hruntoŭny artykuł Viačasłava Nasieviča i vytrymka ź jaho na najbolš cikavuju mnie temu. Darečy, raniej Viačasłaŭ Leanidavič staraŭsia jaje zamoŭčvać, ale vydatna što sumlenny historyk u im pieramoh kryva zrazumiełaha patryjota-dziaržaŭnika. Vialiki dziakuj!
"Źlićciom staražytnych kampanientaŭ etnahieniez nie skončyŭsia. Tamu maje svaje abmiežavańni i akcent na słavianskaści biełarusaŭ, ich pravasłaŭi i jednaści s ruskimi. Pry hetym ihnarujecca toj kampanient, što ŭliŭsia ŭ biełaruski etnas užo ŭ histaryčnyja časy, a raniej ličyŭsia “litvoj”, “litvinami”. Nie kažučy ŭžo pra toje, što samanazva “litviny” nieadnarazova fiksavałasia etnohrafami XIX stahodździa dla roznych hrup pa ŭsioj Biełarusi, naščadki litvinaŭ u samym vuzkim, etničnym sensie ščylna nasialajuć 7 jaje rajonaŭ (Astraviecki, Ašmianski, Voranaŭski, Smarhonski, Lidski, Iŭjeŭski, Ščučynski) i značnyja častki jašče 4 (Hrodnienskaha, Vałožynskaha, Pastaŭskaha, Brasłaŭskaha). Tam zaraz naličvajeca kala 400 tysiač viaskovaha nasielnictva, prytym paraŭnalnaja, kali nie bolšaja, kolkaść vychadcaŭ adtul asieła ŭ haradach pa ŭsioj krainie, paradniłasia z tubylcami praz šluby. Praktyčna ŭsie hetyja ludzi siońnia adčuvajuć siabie biełarusami, dy i abjektyŭna amal ničym, aprača katalictva baćkoŭ i dziadoŭ, ad inšych biełarusaŭ nie adroźnivajucca. Ale ich niepasrednyja prodki, litviny-katoliki XV-XVIII stahodździaŭ, dla žycharoŭ astatniaj Biełarusi, jak praviła, nie ŭsprymajucca jak “svaje”. Nie adčuvajecca svajoj i taja dziaržava - VKŁ, u pabudovu jakoj litviny zrabili rašajučy ŭniosak".
nu što, spadary fołkschistoryki-žmudzinafoby, nalatajcie pinać Nasieviča, a ja pakul adpačnu. I tak, kaniešnie vy viedajecie pradmiet lepš za prafiesijnych historykaŭ.
Gorliwy Litwin
23.10.2023
Dapaŭniajučy Nasieviča
Etničnaść - heta jašče nie ŭsio. U nacyjanalnym budaŭnictvie jana vykarystoŭvajecca ŭskosna. Na jaje abaviazkova spasyłajucca, ale časam i pamyłkova. Klučavy faktar jaki jadnaje nacyjanalnuju supolnaść - heta histaryčnaja mifałohija. U vypadku Mickieviča, Syrakomli, Maniuški, Krašeŭskaha - etničnyja litoŭskija karani abo sumniŭnyja abo mocna razbaŭlenyja. Ale hetyja tvorcy ich sabie, vyhladaje, dadumvali z karparatyŭnaj salidarnaści. Pisali pra Budrysaŭ, Marhiera, Miłdu, Hražynu i h.d. tamu što ŭsia historyja katalickaj šlachieckaj supolnaści vyvodziłasia z tych časoŭ, z taho simvaličnaha šerahu.
I ŭ hetym sensie ŭsie razvažańni pra hapłahrupy - druhasnyja. Habrejaŭ dakładna abjadnoŭvajuć nie ahulnyja hapłahrupy. Ale historyja Zychodu i zavajovy krainy, biblejskaja historyja. VKŁ spačatku było etnična-litoŭskaj dziaržavaj, a potym stała katalickaj. Spačatku heta było sinanimična, bo litoŭcy raŭniva abierahali manapoliju na katalicyzm. Ale z časoŭ Batoryja heta stała mocna razmyvacca. (Chacia asobnyja precedenty kanviersii rusinaŭ byli i raniej). I pierajšoŭšy ŭ katalicyzm, rusinskaja šlachta rabiłasia historyka-mifałahičnymi litvinami, niezaležna ad hapłahrup.
a siońnia ŭžo sami Mickievič, Syrakomla, Maniuška, Krašeŭski, Chodźka, Karłovič, ich bijahrafii i tvory - mifałohija. Spasyłajučysia na ich, mahčyma adnavić a chutčej pierastvaryć identyčnaść (niea)litvinaŭ. Važnaja častka hetaj mifałohii - sama hieahrafičnaja prastora Uschodniaj Litvy, nasyčanaja simvalična važnymi padziejami. Sukupnać bijahrafij i simvaličnych materyjalnych realij. I ŭsio heta, jak słušna adznačaje V. Nasievič, pravasłaŭna-ruskaja bolšaść usprymaje jak čužoje, varožaje, panskaje. Vychavanaja Rasijskaj Impieryjaj za 200 hadoŭ paśla skasavańnia Unii i Statuta, zakryćcia Vilenskaha univiersiteta, jana falsifikuje "Ruskaje VKŁ", pierasypajučy jaho falšyvymi realijami nakštałt krambambuli abo cmokaŭ. Tamu što jak Ruskija Pravasłaŭna-Savieckija Ludzi, adčuvajuć ahidu da litaratury, muzyki i žyvapisu litvinaŭ XIX st., da ich simvaličnaha śvietu.
Upadabać
Kamientavać
Padzialicca
Realna nievierajatny
24.10.2023
Gorliwy Litwin, jašče nie minuła 200 hadoŭ ad zabarony dziejańnia Statuta VKŁ i likvidacyi Vilenskaha univiera. Tolki 180. Astatniaje - biezpadstaŭnyja pazanavukovyja fantazii ni pra što. Navat nie prytča ci kazka, prosta bałbatnia.
RŁB
23.10.2023
K čiemu, sobstvienno, vsia eta zatieja s niesuŝiestvovavšiej "Vostočnoj Litvoj"? Čtoby dokazať, čto mieždu biełaruso-"litvinami" i biełaruso-"russkimi" nie było i siejčas niet počti ničieho duchovno obŝieho, i mieždu nimi dažie jesť vpołnie "osiazajemaja" tierritorialnaja hranica? Očień pochožie na to.
Posmotrim, kakoje "B" skažiet avtor pośle etoho "A".
Gorliwy Litwin
23.10.2023
RŁB,nie jość a była. Hety moj błoh - pra 19-je stahodździe. Jon pra toje jak Uschodniaja Litva skončyła isnavańnie i jaje zamianiła, zhodna z volaj Rasijskaj impieryi i SSSR, Biełaruś.
Sivy
24.10.2023
Gorliwy Litwin, zhodna z volaj Rasijskaj impieryi pravakatary sami nie razumiejuć, što na Kramloŭskich draždžach ciešać svaje ambicyi. Kali impieryja maje siłu, to hłynaje narody całkam. Kali takoje siły niama, to movie pa kavałkach: Abchazija, Krym, Danbas, Prydniastroŭje.... "Uschodniaja Litva".... 1 padzieł Rečy Paspalitaj, 2-hi, 3-ci... 1920-j, "Bresckij mir"....
Žvir
24.10.2023
"My Litva", - kazali tam, dzie ciapier branščyna. Vos` dzie byli miežy ū 19-m stahoddzi. Zafiksavana dasliedčykam, a nie prafanataram Harlivym. :)
Sivy
24.10.2023
Asobnaja "Uschodniaja Litva" - heta "Prydniastroŭje-3"."Prydniastroŭje -3" heta była sproba vyrazać ź Biełarusi "Paleskuju respubliku". Pamiatajecie historyka-kulturałahičnuju papiaredniuju "artyleryju"? Mikoła Šalahovič, "Poliśsie", "my asobnaja nacyja i asobny narod.... Treba aŭtanomija....". Taksama jašče ŭ časy savieckaj Pierastrojki była sproba nackavać biełaruskich adradžencaŭ na zapatrabavańnie Vilenskaha kraju na "iskonna biełaruskija ziemli", to bok ŭ BSSR, a značyć nazad ŭ SSSR. "Uschodniaja Litva" - heta takaja staraja mietadyčka, takaja znajomaja, što prosta dzivu dajeśsia, jak ničoha nie źmianiłasia. Voś znojduć jakoho niedareka, ale ź nieadekvatnyja i ambicyjami i davaj jaho karmić-hadavać na "lidara mierkavańniaŭ". Viciebsk robiać adrazu ruskamirnym, a "Viejšnoryju" spačatku Viejšnoryjaj na vajennych mapach, voraham, a potym praz kulturnych "Uschodniaj Litvoj".
Sivy
24.10.2023
Redakcyja NN, papraŭcie vyšej, kali łaska. Prydniastroŭje-2 heta była "Paleskaja respublika".
Pryvid Uschodniaj Litvy
U narmaĺnych ža liudziej isnuje paniaccie "Eŭropa rehijonaŭ", dzie histaryčna-kuĺturnyja voblasci Eŭropy mohuć isnavać, razvivacca, uzajemadziejničać biez pieradzilaŭ miežaŭ i kuĺtutnych čystak, jak robiać z Litvoj apošnija 170 hod.
Zastajecca tolki škadavać, što ŭ Biełarusi zastałosia tolki dva lahiery historykaŭ: pieršy, režymna-łukašyscki (jaki, viadoma, ź Biełym dyskutavać nia budzie, a kali i budzie, to budzie dyskutavać z pazycyjaŭ «trijedinoho russkoho naroda» abo «biełorusskoj (čytaj: łukašysckaj) hosudarstviennosti 1941–1945, 1994–2020 hodov») i druhi, apazycyjny, vyhnany za krainu i vymušany časam dumać elementarna pra chleb. Zrazumieła, što ni toj, ni druhi lahiery biełaruskich historykaŭ (pieršy, zrešty, źjaŭlajecca biełaruskimi i historykami prykładna pavodle taho ž pryncypu, što i marskaja śvinka – nie marskaja i nia śvinka) spračacca ź Biełym nia budzie.
Sutnaść pohladaŭ Biełaha vielmi prostaja, ich, jak i luboje postmadernavaje klipavaje myśleńnie, možna źvieści da niekalkich prymityŭnych tezaŭ:
1. Bałty sučasnaj Litoŭskaj Respubliki i nasielnictva zachadu Biełarusi – nibyta adnoje i toje ž, bo zachad Biełarusi – heta nibyta sto adsotkaŭ słavianamoŭnyja litoŭcy. Bieły ihnaruje tut dva prostyja fakty, dobra viadomyja navat nia tolki narmalnaj navucy, ale i lubomu amataru, jaki bolš-mienš cikavicca historyjaj. Pieršy fakt: zachad Biełarusi zasialaŭsia ŭ tym liku słavianskimi kalanistami, što vydatna prasočvajecca archiealohijaj u Krevie, Novaharodku, Horadni. Druhi fakt: kali słavianskaja kalanizacyja pačałasia (miaža pieršaha i druhoha tysiačahodździaŭ našaj ery) sučasnaha litoŭskaha etnasu nie było. Byli aŭkštajty, nalščany, litva i h.d. To bok, samyja pieršyja słavianskija kalanisty ŭ jakim-niebudź umoŭnym Novaharodku abo Krevie asymilavali nie litoŭcaŭ u sučasnym razumieńni, a bałtaŭ. Heta – istotnaja roźnica. Kazać, što jany asymilavali sučasnych litoŭcaŭ – heta prykładna toje ž samaje, što skazać, što manhoły zavajavali ŭ CHIII stahodździ sučasnych rasiejcaŭ i ŭkraincaŭ.
2. «Uschodniaja Litva» (jak jaje fantazuje Bieły) nibyta zaŭsiody mieła asobnuju identyčnaść. Maŭlaŭ, žychar zachadu sučasnaj Biełarusi tolki i rabiŭ, što kryčaŭ «ja vostočnyj litoviec, kakoj vostorh». Zrazumieła, što nijakich uciamnych, adnaznačnych śviedčańniaŭ ni z XV, ni z XVI, ni z XVII stahodździaŭ padobnaj identyčnaści Bieły nie pryvodzić. Zvyčajna jon adniekvajecca i pieravodzić strełki, fantazujučy štości pra «ahulnuju pamiać litoŭcaŭ i “Ŭschodniaj Litvy”» pra pachody suprać rusinaŭ u CHIII stahodździ». Zrazumieła, nie pryvodziačy kankretnych śviedčańniaŭ i prykładaŭ taho, jak žychary «Ŭschodniaj Litvy» niešta pamiatali pra takija pachody i na hetaj padstavie ličyli siabie čymści adzinym ź litoŭcami (pryčym z usimi litoŭcami, kab navat ź jakimi-niebudź, dapuścim, litoŭcami Małoj Litvy kštałtu Kryścijonasa Daniałajcisa).
3. Adkrytyja, prostyja falsyfikacyi Biełym litaraturnaj spadčyny Ŭładysłava Syrakomli, Jana Chodźki, Adama Mickieviča (što charakterna, Bieły vyklikaje sabie na dapamohu tolki chiba hetych troch aŭtaraŭ, a nia ŭvieś polskamoŭny darobak byłoha VKŁ, što jak by namiakaje, što Bieły realna ŭ hetym darobku nie raźbirajecca, a viedaje tolki nievialičkija, vypadkova vyrvanyja ŭryŭki – hł. vyšej moj pojnt pra klipavaje myśleńnie). U čym zaklučajecca falsyfikacyja? Bieły prosta prypisvaje hetym aŭtaram toje, čaho jany nie kazali i nie pisali. A mienavita toje, što jany taksama ličyli siabie niejkimi mityčnymi, prydumanymi Biełym «uschodnimi słavianamoŭnymi litoŭcami». U toj čas jak tvorčaja spadčyna Mickieviča, Syrakomli, Chodźki (jak roŭna i inšych aŭtaraŭ i prosta sučaśnikaŭ, jakich Bieły prosta nia znaje – Jaraševič, Vajniłovič, Damejka, Čačot, Federoŭski) viedaje tolki dva słovy ŭ hetym kantekście: Litwini i Rusini. Usio. Kropka. Pra Litwinów jany pisali ŭ dvuch sensach: abo sučasnyja litoŭcy, abo žychary kraju. Pra Rusinów u ich jašče adnaznačniej: heta – usie ŭschodniesłavianamoŭnyja žychary byłoha VKŁ. Tupa ŭsie. Nijakich Litwinów wschodnich abo čahości padobnaha ŭ hetych aŭtaraŭ vy nia znojdziecie. Kropka. I heta ŭsio lohka praviarajecca, bo isnuje, naprykład, takaja štuka jak anłajn korpus polskaj movy abo polona.pl, dzie možna pačytać aličbavanyja pryžyćciovyja vydańni tvoraŭ.
4. Žychary «Ŭschodniaj Litvy» ŭ XIX stahodździ tolki i rabili, što začytvalisia Narbutam i Syrakomlem na movie aryhinału. Heta naohuł nie padlahaje surjoznamu kamentaru, bo heta ŭžo na miažy z absurdam. Abjomy knižnaha rynku i nakładaŭ tady dobra viadomyja, u tym liku i z daśledavańniaŭ – hetaha rynku i nakładu nie chapała časam navat kab zadavalniać patreby aktyŭna čytajučaj siaredniaj šlachty. Što ŭžo kazać pra drobnuju šlachtu. Što ŭžo kazać pra zvyčajnych sialanaŭ i miaščanaŭ, h.zn. bolšaść nasielnictva fentezijnaj «Uschodniaj Litvy».
Samy hałoŭny moj pojnt: Bieły ŭsio heta vydatna viedaje. Bieły vydatna viedaje, što lubaja navukovaja recenzija nie pakinie mokraha miesca ad jaho fantazijaŭ, bo ŭsie tyja kontararhumenty, pieraličanyja mnoj vyšej – heta ŭsio lažyć na pavierchni, heta ahulnaviadomyja fakty navat nie dla historyka, a choć by dla čałavieka, jaki zakončyŭ nu choć by druhi-treci kurs histfaku. Pieraličanyja mnoj fakty – heta fakty na ŭzroŭni typu «zorki składajucca z vadarodu i hieliju» abo «metał pravodzić elektryčny tok». Ale Bieły viedaje, što biełaruskija historyki ciapier nia ŭ stanie jaho krytykavać. I tamu viarzie, viarzie, viarzie... Mnie zastajecca paškadavać, što ja sam naležu da druhoha lahieru (i ja vymušany tupa «šukać piaty vuhał»). A jašče ja nia maju dastatkovaha ŭzrostu i navukovaj stupieni, tak što našaje biełaruskaje hramadztva prosta słuchać mianie nia budzie, a kontararhumentam budzie «spačatku padraści / śpiarša dabisia». Tak što zastajecca stračvać ananimny kamentar u nadziei, što čytačy i redakcyja NN jaho pračytajuć i nie daduć siabie padmanuć. Usim udačy. Žyvie Biełaruś.
Ščyra pytajusia, bieź jakoj-niebudź schavanaj ironii, chto takija słavianie i bałty naprykancy pieršaha tysiačahodździa našaj ery i jak pamiž imi pravodziać miažu? I kali bałty byli ŭ nas aŭtachtonami, to adkul ,kali i ŭ jakoj kolkaści źjavilisia hetyja słavianie?
Dziakuju.
Ciapier pa sutnaści.
Ja nie asprečvaju na sto adsotkaŭ, kaho Vy viedajecie z polskamoŭnych litarataraŭ byłoha VKŁ, a kaho nie. Moža i viedajecie (choć upeŭnieny absalutna na sto adsotkaŭ, što poŭnaściu Vy ich nie čytali i ŭ čym dakładna ŭpeŭnieny – nia viedajecie ich sučasnych akademičnych polskich vydańniaŭ). Sutnaść u tym, što Vy ich – falsyfikujecie. Vy vielmi daremna ličycie, što tolki Vy ich čytali, a ŭsie vakoł nie. Byvajuć ludzi i z histaryčnaj adukacyjaj. A jašče byvaje komba: ludzi z histaryčnaj adukacyjaj i z pachodžańniem z palakaŭ Biełarusi. U vyniku hetyja ludzi (ja, naprykład), a nia tolki Vy, mieli honar čytać Čačota, Mickieviča i Syrakomlu na movie aryhinału, a niekatoryja navat Kniaźnina čytali. I tamu ja vydatna viedaju, chto ŭ hetych aŭtaraŭ byŭ hierojami tvoraŭ. Hierojami ich tvoraŭ byli Litwini (u dvuch značeńniach: u značeńni sučasnych lietuviai i ŭ značeńni žycharoŭ byłoha VKŁ) i Rusini. Usio. U taho ž Syrakomli Rusini – heta ŭsie biez vyniatku ŭschodniesłavianamoŭnyja žychary byłoha VKŁ, jak by Vam ni chaciełasia vieryć u zvarotnaje. Bolš za toje, Vašyja sproby vydać žadanaje za rečaisnaje asabliva kamičnyja i niesurjoznyja, bo pra heta viedajuć i narmalnyja akademičnyja pracy – naprykład, manahrafija Zofji Kužovaj pra polskuju movu Vilenščyny.
Ja rady, što dalej Vy znajšli navukovuju sumlennaść pryznać choć adzin fakt: što nijakaj «Uschodniaj Litvy» jak celnaha rehijonu nie isnavała. Pachvalna. Moža, pryznajecie potym jašče i toje, što Dziarnovič u svaim artykule piša naohuł pra dapiśmovyja časy, a nie pra toje, što Vy jamu prypisvajecie. Znoŭ ža, tut nia ŭsie durnyja, jak Vam zdajecca: aŭtar hetych radkoŭ i artykuły Dziarnoviča adsočvaje. Pracu ž Zinkiavičusa, ryzyknu dapuścić, Vy naohuł nie čytali (nu, mova ciažkaja, abjom vialiki – razumieju...), bo tam taksama takoha niama. Tam – pra adstŭvańnie na zachad moŭnaj litoŭska-biełaruskaj miažy z apisańniem moŭnaj sytuacyi ŭ asobnych nasielenych punktach.
Spadziajusia taksama, kali Vy ŭsio jašče pretendujecie na častkovuju choć by navukovaść, pryznáiecie i toje, što nijakaj «Litvoj da Biareziny» ŭ XIX stahodździ polskamoŭnyja litviny nia myślili. Svajoj ajčynaj jany ŭ pieravažnaj bolšaści ličyli ŭsio byłoje VKŁ, što vydatna prasočvajecca ad taho ž Kniaźnina da, skažam, Polskaj maciežy ŭ Mienskaj huberni časoŭ niezadoŭha pierad Pieršaj suśvietnaj. Taki ž pohlad padzialali i karaniažy z rasiejskaha i aŭstryjskaha zaboraŭ nakštałt Šajnochi, naprykład, jakija padtrymlivali ź litvinami suviaź. My žyviom u čas, kali isnuje anłajn korpus polskaj movy, dzie ŭsie hetyja teksty možna pravieryć. A, nu i paŭtaru jašče, što aŭtar hetych radkoŭ čytaŭ i Čačota, i Mickieviča, i Syrakomlu na movie aryhinału. Asabliva naśmiašyła toje, što Mickievič i asabliva Maniuška, z-nad Biareziny budučy na chvilinačku, nie ličyli paŭnočny zachad Biełarusi Biełaruśsiu. Aha. Toj ža Mickievič, vidać, nazyvaŭ, naprykład, usiu ŭschodniesłavianskuju movu byłoha VKŁ ruska-kryvickaj nazło adnamu Alesiu Biełamu. Narbut tut naohuł ni pryčym, bo heta – dziajač madernaha etničnaha litoŭskaha nacyjanalizmu (chiba što jašče nie navažyŭsia pisać na samoj etničnaj movie), i całkam zrazumieła, što svajoj jon ličyŭ etničnuju Litvu. Darečy kažučy, kali Vy pieračytajecie ŭsie jaho trynaccać (zdajecca) taminaŭ (uva mnie zakradajecca vielmi smutny sumnieŭ, što Vy asilili ich usie), to ŭbačycie, što jaho cikaviać tolki etnična litoŭskija siužety: ad Biruty i žraca Kryve-Kryvejte da falsyfikavanaha lista Alhierda. Ničoha pra Vašuju vymažonuju Ŭschodniuju Litvu ŭ jaho niama, što i naturalna: svaim jon ličyŭ tolki litoŭcaŭ u sučasnym sensie.
Naohuł, ja budu tolki za, kali za Vašyja fantazii voźmucca narešcie narmalnyja historyki sa stupieniami i, prava słova, nie pakinuć mokraha miesca ad Vašaha fentezi. Moža, navuka Vam budzie, što na dvare XXI stahodździe, što ŭsio chutka praviarajecca, što nia ŭsie takija tupyja, i tamu vydavać fentezi za fakt užo niemažliva.
https://nashaniva.com/328298
3. našto ŭ XIX st. karystacca terminam "Uschodniaja Litva", kali ŭnutry jaje nie bylo miažy? Toj ža termin "Zachodniaja Bielaruś" taksama ŭtvaryŭsia pa vyniky padzielu SSRB.
Punkty 2 i 4 - razvahi pra toje, što A.Biely niedzie skazaŭ i ci dakladna - kamientavać moža toĺki aŭtar hetaha.
Pa astatniaj arhumientacyj - niejak naiŭna, ci što.
1 padzieł Rečy Paspalitaj, 2-hi, 3-ci... 1920-j, "Bresckij mir"....
Viciebsk robiać adrazu ruskamirnym, a "Viejšnoryju" spačatku Viejšnoryjaj na vajennych mapach, voraham, a potym praz kulturnych "Uschodniaj Litvoj".
Prydniastroŭje-2 heta była "Paleskaja respublika".