Niejki niedareka panaadčyniaŭ aŭkcyjonaŭ na słabo, a NN pra heta piša.
Hetaje śmiećcie i za dalar nie pradajecca, nu a vilhotnyja siabroŭ aŭtara artykuła tak imi i zastanucca.

• (PRY)DZIRKA DA ABARANKA •
🍋 Niaŭžo ž absalutniejša niaŭciamna, što hetak peŭnyja pryšpilvajucca?! Takija to katka, sabačku vystaviać ŭ siecivie raz-poraz za «limon», a to čezły limon za tyšču. Ja maŭču ŭžo pra pryłady, suveniry, jakija, hledziačy na ceńnik, byccam ź Miesiacu zvalilisia.
🏢 Voś kahadzie ichni brat zdavaŭ na «Avita» zadrypanuju adnapakaëvuju kvaterku ŭ ekvivaleńcie za 340 tysiačaŭ dalaraŭ — i heta tolki za miesiac! Choć, viadoma, sam poŭny košt takoj biarłohi značna mienšy, chaj tamaka choć naradziŭsia ci daŭ dubu jakiści zorkanuty dziejačoks. Dy što kazać, meta henaha «ryełtara» była nia zdać žytło, a paviesialić dosyć narodu. Što jamu, źziajučami ŭ pieršych radkoch raty kvateraŭ, całkam udałosia.
🫖 Ale, bač, znachodziacca asobki, što takoje ŭsprymajuć usurjoz. Kali što, hetkija nie prapuściać pacikavicca: a dzirki ad abarankaŭ pradajuć śviežyja? I ci praŭda, što kožny pakupnik harbaty atrymaje pa imbryku? I chočacca vieryć, što «harbaty» heny abaviazkova atrymaje!

Pradaju pradziraŭleny łapsierdak z-za Lozna z dalokaha 1994. Doraha