Skulptar Hienik Łojka padrychtavaŭ ich prajekt.
Jahonyja kampazicyi ŭvasablajuć čatyry tvory biełaruskaha pieśniara — «Prarok», «Na kućciu», «Pieśnia zvanara», «U kupalskuju noč».
Svaju pracu sp.Łojka źbiraŭsia padać na konkurs novych skulptur dla skviera Janki Kupały, što musili paŭstać pobač z pomnikam pieśniaru paśla rekanstrukcyi. Konkurs, praŭda, admianili. Ale Hienik Łojka nie źbirajecca adstupać.
Sa svaim prajektam jon źbirajecca źviarnucca da kiraŭnictva horada.
«Kupałaŭski skvier patrabuje skulptur, pryśviečanych mienavita tvorčaści paeta. Mahčyma, kožnaje pakaleńnie budzie prapanoŭvać svajo pračytańnie jahonaj spadčyny, budzie dapaŭniać biełaruskuju prastoru novymi skulpturami. My ž siońnia prezientujem svoj vodhuk na jaho tvorčaść», — kaža sp.Łojka.
Kožnaja kampazicyja maje dźvie nazvy — «Try hancy/Kniaź i kniažna», «Hruhańnio/Prarok», «Raźbity zvon/Kupalskaja noč».
Z paemy «Na kućciu» skulptar vyrašyŭ adlustravać momant źniknieńnia kniazia i kniažny. Ale jak pakazać hety siužet, kali ŭ rukach tolki ćviordyja materyjały — bronza dy kamień? Na vystavie «Milenium Litvy» ŭ Pałacy mastactva byŭ pradstaŭleny eskiz hetaj kampazicyi. Jon ujaŭlaje saboj postaci troch hancoŭ na kurhanie.
A pad imi podpis: «Kniaź i kniažna». Hladač byŭ volny paličyć heta za pamyłku abo sapraŭdy ŭhledzieć kniazia z kniažnoj — ich fihury ŭhadvajucca ŭ pustotach miž postaciami hancoŭ. Aŭtar prosta ŭciahvaje hledača ŭ svaju hulniu: «Hladzicie — i znojdziecie».
Inšyja dźvie kampazicyi — «Hruhańnio/Prarok» i «Raźbity zvon/Kupalskaja noč» — taksama majuć tajamnicy, taksama zaklikajuć da suaŭtarstva. Ale z hetymi eskizami jašče idzie praca, i skulptar nie choča raskryvać usie sakrety.
