Zvyčajny łukašyzm. Piačorny, tupy i biaźlitasny.

Usio što pieražyło caryzm i sssr - nie pieražyło łukašyzmu.

Mankurty pry ŭładzie i abyjakavaje nasielnictva - pryčyna ŭsiamu hetamu

Chutka hryzłoŭ prapanuje pomnik Juryju daŭharukamu ci Ivanu žachlivamu pastavić, a dyrektar saŭhasa padtrymaje. Jakaja pamiać, navošta? Chadzili pad bizunom biez štanoŭ, šče pachodzim. Kali pabačyŭ, što łukašenka doryć Si vałoški, i kaža, što heta naš nacyjanalny symbal, to zrazumieŭ, što šmat ad jaho što chavajuć, tyja ž pacuki bondarava, Hryška dy inšyja zajmajucca sami pa sabie. Zrazumieła, što pad čyimści nahladam, ale paskudniki tvorać šmat drennaha na svaje hłuzdy.

V Hiermanii, čieriez kotoruju prošła nie odna vojna, zdanije XII vieka nie riedkosť. Sochranieny fasady starych zdanij, vnutri sovriemiennyj komfort i kommunikacii, ludi živut. Kartiny XV vieka - kak novieńkije. V bibliotiekach sotni inkunabuł (dopiečatnyje knihi). A kak načinajetsia tierritorija eks-SSSR, tak ničieho i niet. Zdaniju 100 let - śniesieno kak vietchoje. Načało XX vieka - oj, kakaja drievnosť. Hordosť obłastnoj naučnoj bibliotieki - odna, čudom sochranivšajasia inkunabuła. Vy živiotie biez istorii i, pochožie, vam istorija nie nužna!

Mankurty. Biełorusov bolšie niet.

Baraćba z historyjaj praciahvajecca, łukašuny pieramahli zno ú.