Da zdravstvujet "Słovo pacana"! Puskaj čušpany smotriat sieriał Biełsata!

Chorošij biełorus, sieryjał nudny, navošta jaho hladzieć? 

Pa-pieršaje, film nie biełaruski a rasiejski, źniaty u Biełarusi. Pa-druhoje, film - pierastroječnaje “biessmyślennoje i biespoŝadnoje” łajno.

Ihnacyj, jak i sami lichija 90-ja? ) (hady)

dočka Maksima Dizajniera, heta nie pra 90-ja

Charošy byŭ, dla svajho času, film.
Ale heta na hust esteta, jaki pamiataje VHS filmy na vidaku pa rublu za sieans. Arenda vidaka kaštavała 30 rubloŭ na sutki.
Ech, załatyja byli časy dla zarobku pieršaha kapitału.

Savieckaja čarnucha, a nie "biełaruski kiniematohraf".

Film ja hladzieŭ dvojčy. I druhi raz praz -- praz 36 hadoŭ. U maje 19-ć mianie nie cikaviŭ ani Ju. Ŝiekotichin ani V. Rybariev. Mnie hetyja imiony ničoha nie havaryli.

Pieršy zabity žurnalist, imia jakoha stała viadoma ŭsim hramadzianam SSSR.

Pieršy režysior, jaki ŭ 1987-m hodzie źniaŭ čałavieka niesavieckaha -- taho samaha paeta-dzivaka, jaki žyvie asobna ad savieckaha hramadstva, pra vierš katoraha Arlekina havoryć u filmie svajoj kachanaj:

"Odna stroka nie prosto zapomniłaś. Prikipieła prosto."

Radok, jaki cytuje Arlekina, na biełaruskaj movie. Heta niaruski vierš.

U svaje 19-ć ja nie byŭ biełarusam. Ja byŭ savieckim. Tut niekatoryja nie skupiacca na epitety dla stvaralnikaŭ filma. A ja znachodžu hety film adekvatnym adlustravańniem ciapierašniaj kałanijalnaj łukašenkaŭska-pucinskaj Biełarusi. Usio toj ža biessensoŭny i bieźlitasny hvałt. I absalutna toj samy, što i ŭ 1987-m hodzie B-h -- hrošy. Toje ž adčuvańnie many na kožnym kroku, toje ž panavańnie prapahandy, to j ža niedavier usiamu...Aficyjnaja relihija paliniała z kamunizma na kapitalizm, ale zastałasia takoj ža ruskaj pa sutnaści -- bieźlitasnaj i biezsensoŭnaj.