Pahladzieŭ hetaje kino ŭ kinateatry. Doŭha čakaŭ, bo mnie vielmi spadabałasia pieršaja častka. Schadziŭ i... rasčaravaŭsia. Pieršaja stužka była pryhožaj vizualnaj "vizitoŭkaj" hetaha suśvietu, a druhaja napoŭniena fieadalnymi intryhami i mituśnioj. Kali vy nie pračytali chacia b adnu-dźvie knihi Frenka Chierbierta ź sieryi "Dziuna", to naŭrad ci vy zrazumiejecie toje, što tam uvohule adbyvajecca. Dyjałohi prymityŭnyja, vobrazy niedarečnyja (botaksnyja aktrysy i "palitkarektnyja" afraamierykancy), pavodziny padletkavyja. Ja paškadavaŭ, što patraciŭ hrošy i čas.

Kinamen, a dzie pahladzieć?

Vilnioŭ - kanadziec! (a nie francuz, jak piša NN)