«Biełaruskamoŭnaha biełarusa da 2020 hoda bačyŭ adzin raz». AP$ENT rezka raskrytykavaŭ «litaraturny hurtok» u tvitary 

Biełaruski muzykant AP$ENT (sapraŭdnaje imia — Arsień Kiślak) źjaviŭsia ŭ apošnim vypusku padkasta «#1 Hikaŭski», raspavioŭšy pra svaju papularnaść, błakiroŭku ŭ Rasii i składanyja adnosiny ź biełaruskim hramadstvam. 

Adkazvajučy na pytańnie adnaho ź viadoŭcaŭ, čamu jon vydaliŭsia z tvitara, Arsień Kiślak patłumačyŭ, što niapravilna pačaŭ jaho raźvivać i ŭsio skončyłasia poŭnym pravałam. Dla jaho tvitar byŭ adzinym srodkam suviazi ź biełaruskamoŭnaj aŭdytoryjaj, tamu jon płanuje jaho adnavić, choć moŭnaje pytańnie dla jaho zastajecca składanaj temaj.

«Kali ščyra razabracca, heta nasamreč vialikaja prablema. Voś u nas u Biełarusi jość ludzi ruskamoŭnyja, jość biełaruskamoŭnyja — ja nikoha nie asudžaju. Ja naradziŭsia ŭ Charkavie, vyras u Mahilovie, ja biełaruskamoŭnaha biełarusa za svajo žyćcio bačyŭ adzin raz da 2020 hoda», — pačaŭ svoj adkaz biełaruski muzykant.

Ale paśla jahony adkaz staŭ bolš rezkim i emacyjnym: 

«Pačałasia vajna, pačalisia ŭsie hetyja prablemy. Ludzi pierastali razumieć, chto ich siabar, chto ich vorah. Nam biełarusam, asabliva jakija źjazdžajuć ź Biełarusi, patrebnyja siabry. Treba niejak siabie znajści, svaju kampaniju, nam patrebna dapamoha.

I ty prychodziš u tvitar, a tam prosta voś hety «litaraturny hurtok», bałota. I ty taki: «Pryvitańnie, ja taksama biełarus i navat taksama chacieŭ by na biełaruskaj razmaŭlać, što ja mahu zrabić na movie?». I tabie adrazu: «Na jakoj movie?» — pieradražnivaje śpiavak tvitarčukoŭ. 

— «Mova» jość usiaho na dźviuch movach, heta ŭkrainskaja i biełaruskaja, usio astatniaje «jenzyk», «jazyk». I tabie pačynajuć adrazu nakidvać strukoŭ. Ja prychodžu i mnie nakidvajuć. «Ni***asie sabie, a čo tak?» Ja typu nikomu ničoha drennaha nie rablu, piesieńki dla vas tut pišu.

Pačynajecca «jon nie biełarus, u jaho tolki dźvie biełaruskamoŭnyja pieśni». I ty taki: «ach ty paskuda jab***aja. Piać!!!».

Navošta mnie pisać bolš biełaruskamoŭnych piesień, kali ty, mr**ota, zmahła spažyć tolki dźvie ź piaci?»

Pavialičyć

Hetyja rezkija vykazvani ŭzrušyli «bałota» biełaruskaha tvitara i padniali jašče bolšuju chvalu chejtu suprać śpievaka. Muzykanta pa ŭžytaj leksicy paraŭnali z adminam «Žoŭtych źlivaŭ» i kopirajtaram Łukašenki, nazvali pakryŭdžanym chłopčykam, «čałaviekam z naroda», jaki vystupaje za «adzin normalnyj jazyk». 

«Abažaju takich dziundzikaŭ, jakija na chvali vajny pierajšli na biełaruskuju, a potym praz paru miesiacaŭ viarnulisia da rasiejskaj. Bo ich niedastatkova pa hałoŭcy hładzili i navat (o, boža) papraŭlali!» — aburyŭsia adzin z tvitarčukoŭ. 

Na dumku Kiślaka, kab prasoŭvać biełaruskuju kulturu, što jon vielmi padtrymlivaje, treba spačatku stać kimści ŭ hłabalizavanym śviecie, jak, naprykład, heta zrabiŭ armianski hurt System of a Down. 

Pravał u tvitary byŭ nie adzinym dla muzykanta niehatyŭnym dośviedam znosinaŭ ź biełaruskaj supolnaściu. Jon raspavioŭ pra ekspłuatacyju biełaruskaj simvoliki i kryvadušnaść źviazanych ź jaje prodažam ludziej, ź jakoj jon sutyknuŭsia ŭ emihracyi.

Jašče adzin bol — tyja niečakanyja składanaści i poŭnaje ihnaravańnie, ź jakimi jon sutyknuŭsia pry padrychtoŭcy da kancerta ŭ Vilni, jaki adbyŭsia ŭ kancy listapada minułaha hoda. 

«Kancert u Vilni prajšoŭ komam. My pačali rychtavać kancert, rekłama była supierdarahaja, bo heta była «čornaja piatnica».

Stali telefanavać błohieram i pačalisia cudy. My zrazumieli, što ŭ nas praktyčna niama siabroŭ. Pisali Laŭčuk — admoviła, Snycina naohuł zabłakavała, Vietrava nie adkazała, nu moža sapraŭdy była zaniataja. My atrymali ŭsiudy admovy. I heta tolki tyja, pra kaho ja pamiataju».

Niadaŭniaje błakavańnie Raskamnahladam jaho profila na stryminhavaj płatformie «Jandeks Muzyka» śpiavak dakładna patłumačyć nie zmoh.

«Heta ŭnikalny vypadak, da hetaha tak nikoha nie zabaraniali na Jandeksie».

• 19
• 0
• 6
• 34
• 5
• 28
• 8
• 0