Jašče była žudasnaja historyja pra toje, što 15 vieraśnia 2020 kadyraŭskija bandyty kaźnili maderatara telehram-kanała apazicyjnaha rucha ADAT Sałmana Tiepsurkajeva na vajskovym palihonie ŭ čačenskim sieliščy Džałka, ŭkłaŭšy jamu ŭ rot hranatu i dystancyjna padarvaŭšy jaje.
babrujčanin
21.06.2024
Udziačnyja čačeny zabili Palitkoŭskuju i Niemcova Iz miemuarov oficiera Tuziemnoj divizii die Vittie: "Udielnyj vies čiečienca kak voina nievielik; po naturie on - razbojnik-abriek, i pritom nie iz śmiełych: žiertvu siebie on vsiehda namiečajet słabuju i v słučaje pobiedy nad niej stanovitsia žiestok do sadizma. V boju jedinstviennym dvihatielem jeho javlajetsia žažda hrabieža, a takžie čuvstvo životnoho stracha pieried oficierom. Prosłuživ sriedi čiečienciev i pobyvav u nich v domašniej obstanovkie v aułach, ja dumaju, čto nie ošibuś, utvierždaja, čto vsie krasivyje i błahorodnyje obyčai Kavkaza i adaty stariny sozdany nie imi i nie dla nich, a, očievidno, boleje kulturnymi i odarionnymi plemienami. V to žie vriemia spraviedlivosť zastavlajet skazať, čto čiečieniec niezamienim i priekrasien, jeśli, ochvačiennyj poryvom, on brošien v prieśledovanije rasstrojennoho vraha. V etom słučaje - horie pobieždionnym: čiečieniec leziet naprołom. Upornoho žie i dlitielnoho boja, osobienno v piešiem stroju, oni nie vydierživajut i lehko, kak i vsiakij dikij čiełoviek, pri malejšiej nieudačie podvierhajutsia panikie".
Č
21.06.2024
babrujčanin, daleko i chodiť nie nado, primier tomu karajev.
Piton
21.06.2024
Č, voobŝie-to karajev - osietin
Josik
21.06.2024
Ja liču, što ramzanka źniščyŭ svajho baćku. Adkazny za achovu, i prahledzieŭ snarad, jaki zamuravali ŭ ścianu ŭnizie stadyjona pad tym miescam, dzie starejšy kadyraŭ siadzieŭ. Śmiech.
Skarmiŭ čałavieka lvu. Piać dzikich historyj pra Ramzana Kadyrava
Iz miemuarov oficiera Tuziemnoj divizii die Vittie:
"Udielnyj vies čiečienca kak voina nievielik; po naturie on - razbojnik-abriek, i pritom nie iz śmiełych: žiertvu siebie on vsiehda namiečajet słabuju i v słučaje pobiedy nad niej stanovitsia žiestok do sadizma.
V boju jedinstviennym dvihatielem jeho javlajetsia žažda hrabieža, a takžie čuvstvo životnoho stracha pieried oficierom.
Prosłuživ sriedi čiečienciev i pobyvav u nich v domašniej obstanovkie v aułach, ja dumaju, čto nie ošibuś, utvierždaja, čto vsie krasivyje i błahorodnyje obyčai Kavkaza i adaty stariny sozdany nie imi i nie dla nich, a, očievidno, boleje kulturnymi i odarionnymi plemienami.
V to žie vriemia spraviedlivosť zastavlajet skazať, čto čiečieniec niezamienim i priekrasien, jeśli, ochvačiennyj poryvom, on brošien v prieśledovanije rasstrojennoho vraha. V etom słučaje - horie pobieždionnym: čiečieniec leziet naprołom. Upornoho žie i dlitielnoho boja, osobienno v piešiem stroju, oni nie vydierživajut i lehko, kak i vsiakij dikij čiełoviek, pri malejšiej nieudačie podvierhajutsia panikie".