Nielha dapuścićvydańnie knihi spadaryniajEjsmancichaj, jana pierabje nakłady maje, i mandaryna Maa, razam ŭziatyja. Zajzdrošču napierad

[Red. vydalena]

Pro Bondarienku budiet ciełaja hłava, pravda?

Jak moža napisać knihu čałaviek, jaki za žyćcio nivodnaj knihi nie pračytaŭ? Da i pra što pisać: pra koła vorahaŭ paŭsiul, pra viečny strach zhubić uładu, pra toje jak fizična źniščaŭ apanientaŭ čužymi rukami, pra to jak biehaŭ z aŭtamatam biez kul, kali ŭsio razyšlisia, moža znoj pieraličyć naratyvy kamunistaŭ časoŭ chałodnaj vajny, a moža pra toje jak ni razu nie ŭdzielničaŭ u debatach i nie hałasavaŭ za niezaležnaść Biełarusi... U vyniku bačna, što heta čałaviečak, jakim kiruje strach i mnostva kompleksaŭ. Saša, nie pazorsia

dyk jaje jašče ŭ sojuz piejsatielej prymuć. voś pahladzicie

SSledčy ŭsie daviedajecca i zapiša.

Pravdu my vsie znajem. Knihu pisať nie nado.

Voobražaju,čto tam budiet.. biednyje čitatieli.
«Prieispołniennyj błahorodnymi pobuždienijami o buduŝiem strany,naš prozorlivyj vysokoduchovnyj vysočajšiekulturnyj vysokočiestniejšij p. nie mihaja smotrieł łučiezarnym vzhladom vdal,hdie vdali ,za riekoj,zaśvierkali štyki,eto biełohvardiejskije ciepi(začierknuto)NATO—mielknuło u nieho v hołovie. Ruki jeho,eti rabočie-kriesťjanskije ruki,privykšije syzmalstva k płuhu i boronie,pieriebirali kartošku. Vokruh rasstiłałaś širokoje pole s kołosivšiejsia kartoškoj na kotoroj užie sozrievali finiki(začierknuto)banany. Vysoko v siniem niebie źvienieła pieśnia žavoronka(začierknuto)iarmolenki s hruzdievymi. Budiet Rodina s urodom(začierknuto)urožajem! Vietier ihrał jeho zołotistymi kudriami(začierknuto). Hdie-to pychtieł parovoz s kalijnymi udobrienijami.»

Obyčno, takoje pišut v tiuŕmie, no u nas jesť vysšaja miera ...
Tak čto - da, nado uśpievať.

Pišy, moža mieniej p.ć budzieš

Piši a my sožhiom tvoju knihu.

Natalja Ejsmont obiazatielno napišiet, no nie knihu, a javku s povinnoj prokuroru.

[Red. vydalena]

a postjelnyje ścieny v knihie budut? V tiuriemnych bibliotiekach do dyr tohda začitajut))

Da i pra što pisać Nazvanije knihi budiet hovoriť samo za siebia "Miemuary lizalŝicy"

Pražyvajučy ŭ Biełarusi hetyja paskudniki nazyvajuć narod Biełarusi našyja vorahi. Heta što takoje? Toj, chto nie zhodny z durkavatym kiravańniem nieadukavanym vusatym mužykom adrazu zapisvajecca ŭ vorahi. Dažylisia. Ejsmant, jak tam kažuć ab słovach i vierabjach?

Miemuary: vnačale my proihrali vybory domochoziajkie, a potom riešili siłoj i v narušienije zakona zachvatiť vłasť…

Pišy, pišy. Dakazalnaja baza pra tvaje złačynstvy spatrebicca