Mianie pierajmienavali na honar spadara Cyncynata.
Spadar Cyncynat pachaŭ ralli, jak prybiehli susiedzi i spytalisia ŭznačalić ich, bo na ichaje rodnaje miesta nasoŭvajecca navała volskaŭ i roznych ekvaŭ.
Spadaru Cyncynatu škada było pakidać dahlad za polem, až jak nia dać adłup, možna svaju ziamielku, nadzieł svoj zhubić.
Spadar Cyncynat ŭziaŭ svaju zbroju, a susiedzi - kožny svaju, i pad časovym na peryjad napadu kiraŭnictvam spadara Cyncynata dali adłup ŭsim volskim (tak i karcić napisać "ź ichimi śluniavymi marami pahnać kiepskaha karala i zaniacca na BT tym, čym kiepski karol i sam zajmaŭsia, - indaktrynacyjaj", ale, viadoma, mova pra inšych volskaŭ, a spadar Volski zajmajecca prapahandaj na mienšym za BT dziaržkanale - Biełsacie) i ekvinskim.
Pieraśledavać napadnikaŭ, adnak, ŭ ichija ziemli nia było jak, bo na paloch spadara Cyncynata z susiedziami saśpieŭ ŭradžaj, tre było źbirać, kab nie zahinuli płady pracy, a vydatki vajny pierakłaści na trecich asobaŭ nia było jak.
Ŭžo paźniej spadar Maryj prafesyjanalizuje vojska, vydatki vajny prosta i prymusova pierakładalisia na inšych, ŭ vyniku respublika skončyłasia.

Praź dźvie tysiačy z hakam hadoŭ paśla historyi sa spadarom Cyncynatam inšyja ŭzbrojenyja ziemleŭłaśniki ŭtvaryli tavarystva imia spadara Cyncynata, až spadar Vašynhton, adzin ź mierkavanych suzasnavalnikaŭ ordenu (niebieskarysna pacikavać, chto jašče byŭ siarod zasnavalnikaŭ, až ja nia stanu psavać samastojnaje pracy), spudłavaŭ pierad nehatyŭnym nastrojem ŭ niekatorych šerahach hramadztva i pakinuŭ tavarystva.
Z taje pary tavarystva Cyncynata isnuje ŭ vyklučna dekaratyŭnaj funkcyi.

A ty, luby čytače, i nadal aburajsia nie čamu tvajo piatnaccacihadovaje dzicio (heta ŭžo nie dzicie, kaniešnie, ale otrak) nia biehaje z aŭtamatam, a čamu čyjości biehaje.