Architekturna, i azdableńni, nia horš, čym u Rymach dy Fłarencyjach jakichści.

Žvir , tolki tam z naturalnaha kamieniu, a ŭ nas z tynku i hipsu

CV, na tych starych fota bačna, što ŭsie fihurki tam z kamianiu, nijakaha hipsu. Balšaviki admysłova źniščali samaje pryhožaje j vytančanaje, kab na jaho fonie nie vyhladać zusim nikčemnymi dy ŭbohimi. A jašče zaŭvažcie, u toj čas u Biełarusi nie było pieryfieryjnych rajonaŭ, navat maleńkija haradki byli asobnymi centrami kultury.

Žvir, u nas kamień byŭ vielmi redka, skulptura vyklučna draŭlanaja ci lapnaja, prosta ŭmieli rabić dobruju imitacyju, jakuju ciažka adroźnić nieśpiecyjalistu ad marmuru ci hranitu.