«Na biełaruskaj ziamli zaŭsiody z asablivaj pavahaj i ciepłynioj stavilisia da sardečnaha i pracavitaha naroda Ukrainy», — havorycca ŭ vinšavańni.
Alaksandr Łukašenka pavinšavaŭ narod Ukrainy z Dniom Niezaležnaści.
«Na biełaruskaj ziamli zaŭsiody z asablivaj pavahaj i ciepłynioj stavilisia da sardečnaha i pracavitaha naroda Ukrainy. Na praciahu doŭhaha času našy nacyi znachodzili siły ŭ adzinstvie, dzialili radaść i hora, prytułak i chleb, razam pieraadolvali niahody i hanarylisia svaimi pośpiechami. Nas abjadnoŭvajuć nie tolki ahulny los i rodnasnyja suviazi, ale i imknieńnie siabravać i ładzić z susiedziami», — havorycca ŭ vinšavańni.
Łukašenka vykazaŭ upeŭnienaść, što ŭ siońniašnich niaprostych umovach nie tolki mahčyma, ale i nieabchodna razmaŭlać na movie miru dziela ciapierašniaha i budučych pakaleńniaŭ słavianskich narodaŭ. «Inšaj alternatyvy niama, Biełaruś sa svajho boku praciahnie rabić usio mahčymaje dla jak maha chutčejšaha zabieśpiačeńnia biaśpieki ŭ rehijonie».
Łukašenka pažadaŭ žycharam Ukrainy mirnaha nieba i hramadzianskaj zhody, dabrabytu ich ščodraj krainie, zhurtavanaści siemjam.
Što viadoma pra biełarusa Viktara Paviełku, jakoha ŭ Polščy padazrajuć u arhanizacyi napadaŭ na rasijskich apazicyjanieraŭ1
Kamientary
Ŭ apisanym vypadku staršynia adnaho kałhasu, jaki svaim pryhonnym kamentavać čytać naviny i vopratku ŭ dvukalory zabaraniŭ, pavitaŭ pryhonnych susiedskaha staršyni, jaki svaim zabaraniŭ pakidać miežy kałhasu.