Usie členy siamji Łukašenki źbirajucca pažyćciova atrymlivać hrašovaje ŭtrymańnie na kožnaha ź ich ŭ pamiery zarobku prezidenta.
Navat nie try miesiacy, a pažyćciova!
To bok da svaich 80-90 hadoŭ: i dzieci, i ŭnuki, i niaviestki Łukašenki.

A dla łukašenak zakony zusim inšyja , nia tolki jany. Žonki vajennych taksama atrymoŭvajuć ich piensyju. Viedaju žančynu, čyj muž pamior jašče ŭ Sajuzie, jon navat biełarusam nia byŭ. A žonka atrymoŭvaje jaho piensyju, lakujecca ŭ vajennych špitalach. Druhi šlub aficyjna nie afarmlała, kab nia stracić pensiju.

Dieńhi, kotoryje połučiła žienŝina - eto dieńhi jejo mužu i, jestiestvienno, dołžny byť vypłačieny jejo. Kromie toho ona dažie faktičieski javlajetsia licom, prinimavšiem učastije v etom nakoplenii, vziav na siebia zabotu o siemje, osvobodiv muža ot zabot. Tiem samym ona sozdała usłovija dla kaŕjery muža, odnovriemienno zahubiv svoj kaŕjernyj rost, čto privieło k małomu raźmieru jejo piensii. Tak čto s moralnoj točki zrienija žienŝina połučała SVOI dieńhi. No našie hosudarstvo dažie pokojnika hotovo ohrabiť i zabrať tie dieńhi, kotoryje jemu prosto dali podieržať.

Kamunianie, nie hublajma viery ŭ salidarnuju pensyju i admaŭlajem asabistuju nakapiečalnuju spadkavanuju.
Spadčyna, jak viadoma, parušaje sacyjalnuju spraviadlivaść