Ŭzstreciliś jak-ta Chitrazačosany j Karpienka ŭ Drazdach. "Nu čyvo tama za sinia prahałasavali?"- sprašyvajeć Chitrazačosany. Imu Karpienka atviečajeć: "Ni klujeć šota jenty narodziec, možyt nažyŭku paminiać?"

Na paviestku čarkaškvaračnica pasčytała skoki ŭ Chitrazačosana jaic kiedy jana ivo za masła ŭziałasia

Čynušy, jakich nichto nie abiraŭ - a pryznačyŭ uzurpatar i jahonaja chieŭra vyrašajuć losy raźvićcia rajonaŭ i haradoŭ. P-ki dyj tolki.

[Red. vydalena]

Prapanuju adrazu ahraharadok Aleksandryja ŭklučyć u skład Mienska. Kab adna siamiejka stała haradskoj mienskaj choć pa prapiscy.

U Vićbu vicin šlach. A kolin - na kolski paŭvostraŭ. Nu a dzima i sam viedaje, što jamu śviecić za jahony łatarejny łachatron na praciahu stolkich hod. Adnaho piersanaža my prosta apuścim. Bo.