Adčapiciesia ad pryrody j navakolla stvoranaha joju. Kožny durań robić, što jamu ŭ hałavie śvistanie, niachaj robić, ale nie koštam stvoranaha j dadzienaha ŭsim nam pryrodaj. Dobra, što poki nieba razmalavać nia mohuć, a to b razmalavali b, i padali b heta, jak afihiennuju fiłasofskuju jdeju, z hłybokim sensam i vielmi ŭsim patrebnuju, a žychary sacyjalnych sietak raztryzvonili b, pavumničali, atrymali ekstaz.