represii ŭzmacnić
bamžoŭ-tuniejadcaŭ adłavić
prymusić rabotać i datepe?

«Bolšoje Pridniestrovje» kak itoh pravlenija Łukašienko.

Aściarožna, dźviery začyniajucca. Nastupnaja stancyja - HUŁAH.

Nada zrabić kak u Rasii: uhałounikau ź ciurmy prama u karouniki, prama u boj. Štob pOtam i krouju smyli ź siebia staćji uhałounyja, asobienna kasajecca, ecich, bečebešnych. Hranicu sročna zakryć, vsiech upuskać, nikavo nie vypuskać, vrahi vakruh nas. Dapałnicielna možna padumać a vviedzienii pałačnaj siściemy: adzin dzień-adna pałačka. Vremia vybrała nas štoby my vvadzili noušystva.

Tak śmiešno zvučit - sdiełať, čtoby ludi nie ujezžali))

Na 8-10 tysiač zaniatych v ekonomikie — eto nie sriednij rajon, a rajonnyj cientr...
Poetomu ottok nasielenija nužno prinimať vo vnimanije v nieskolko raz vyšie.

Łukašienko postavił zadaču v každom rajonie po odnomu novomu proizvodstvu...
BT pokazyvajet v kačiestvie vypołnienija etoho poručienija «odin rajon — odin projekt» miełkij šviejnyj ciech, hdie šjut žienskije lifčiki, ili novych ciech na suŝiestvujuŝiem proizvodstvie mołočnoj produkcii... Potomu čto užie v privyčku biełorusskich činovnikov vošło sabotirovať poručienija Łukašienko, a ludiam s etim žiť.

Biezobrazije. Chołopy raźbiehajutsia v druhije strany. Nie chotiat kormiť svoich fieodał. Riešienije? Prikriepiť k ziemle. Nazad v fieodalizm. Pomožiet? Niet. Vymrut i raźbiehutsia. Eta strana i hosudarstvo isčieznut. Pri piervom i pośledniem priezidientie. Mihranty nie spasut.