Ivulin i Miełkazioraŭ - tyja "žurnalisty", jakich vy zasłužyli: niehłyboki bekhraŭnd, adsutnaść pryncypaŭ (u Ivulina), aryjentavanaść na samuju prymityŭnuju aŭdytoryju ("tyktokiery" i "nievierajatnyja"). Hety materyjał pra inhalacyi dla sabački jość jaskravym paćvierdžańniem maich słovaŭ.

[Red. vydalena]

Sovsiem zdurieli. Ponazavodiat hienietičieskich monstrov za kuču dienieh, a potom nosiatsia s nimi kak s pisanoj torboj. Biespłatnaja sobačka iz prijuta lubiła by etoho pontorieza nie mienšie, a hiemorroja takoho s niej by nie było