Aficyjna Małoje Sitna – kalonija-pasialeńnie pry Vietrynskaj speckamendatury №15. Miežami kalonii ličacca miežy vioski, i pakidać ich biez rasparadžeńnia načalnika kamendatury zabaroniena: parušeńnie režymu. Takim čynam, kupacca ŭ bližejšym voziery, łavić rybu abo źbirać u lesie hryby dy jahady «chimiki» mohuć tolki pad pahrozaj art.415 Kryminalnaha kodeksu: zamiena «abmiežavańnia voli» na pazbaŭleńnie voli («zonu» abo kaloniju ahulnaha režymu).
«Chimičnych» speckamendaturaŭ u Biełarusi bolš jak paŭsotni. U kožnaj ź ich pa niekalki pracoŭnych filijaŭ. Hetak, kantynhient Vietryna, aproč Sitna, mohuć adpraŭlać u kałhas u vioscy Nača, na składy ŭ Vitaržy abo na absłuhoŭvańnie «zony» ŭ Navapołacku. Kali pryhladziecca, usia Biełaruś abłytanaja sietkaj «kalonijaŭ-pasialeńniaŭ» – i sama pacichu pieratvarajecca ŭ adnu vialikuju kaloniju.
«Chimiki» traplajuć siudy za toje, da čaho ŭ nas dapuskajecca balšynia nasielnictva. Bytavyja pjanki z raspuskańniem ruk, niavypłata alimentaŭ, paškodžańnie majomaści ci nieaściarožnaje pryčynieńnie škody čałavieku. Kali stroha (jak u Eŭropie ci ZŠA) datrymlivacca zakonu, u kalonijach-pasialeńniach musiać pastajanna znachodzicca niekalki miljonaŭ biełarusaŭ. Hetki mechanizm pracuje na ŭładu. Niazhodnyja z palitykaj dziaržavy bajacca pierastupić peŭnyja miežy (adkryta vykazacca, pastavić podpis, uziać udzieł u manifestacyi), bo asabista im heta pahražaje «ŭzmacnieńniem režymu». Kalonija rabskaha, hienetyčnaha saŭkovaha strachu, hetki nievialiki svojski archipelah HUŁAH, zajmaje ładnuju častku dušy siaredniaha biełarusa. Uvohule, kalanijalnaja śviadomaść – spadčyna dźviuchsothadovaha panavańnia tut rasiejskaha imperyjalizmu. Viaskoŭcy ŭ Sitnie, dyj haradžanie ŭ Viciebsku ci Miensku dahetul žyvuć jak nie na svajoj ziamli, i zadavalniajucca źbiralnictvam, drobnym kradziažom dy spažyviectvam – byccam čornyja tubylcy, vyviezienyja kudyści na pasialeńnie. U stanie pastajannaha strachu pakarańnia praśviadomaść lohka vyciaśniajecca masavaj kryminalnaj śviadomaściu. I my pryzvyčajvajemsia. Zvyčajny strach. Zvyčajny prezydent. Zvyčajny režym.
Miž tym, kalonija pašyrajecca. Pavodle kolkaści viaźniaŭ na dušu nasielnictva Biełaruś u śviecie sastupaje ŭžo tolki Rasiei dy Amerycy. A dziaržava vynachodzić usio novyja vidy kryminalna karanych dziejańniaŭ.
Michaił Marynič adsiedzieŭ u turmie za toje, što pryniaŭ u padarunak ad pasolstva ZŠA niekalki kamputaraŭ.
Siarhiej Skrabiec siadzić dahetul, bo kaliści byŭ vyłučyŭsia ŭ prezydenty.
Andrej Klimaŭ – na «chimii» za toje, što zaklikaŭ ludziej adśviatkavać Dzień Voli j vyjšaŭ na płošču z mehafonam.
Mikałaj Statkievič – tam ža: nie pavieryŭ aficyjnym vynikam referendumu.
Alaksandar Kazulin adbyvaje 5,5 hodu kalonii, bo nahavaryŭ pa televizii zamnoha praŭdy j raźbiŭ škło na partrecie Łukašenki.
Artur Fińkievič – u speckamendatury za nadpis «My chočam novaha!».
Viačasłaŭ Siŭčyk – pad «kryminałkaj», bo pad jahonym kiraŭnictvam u namiotavym haradku na płoščy Kalinoŭskaha nie akazałasia ani vybuchoŭki, ani harełki, ani narkotykaŭ, ani navat dochłych pacukoŭ.
Mikałaj Aŭtuchovič – u izalatary: sumlenna zajmaŭsia biznesam.
Mikałaj Astrejka, Cimoch Drančuk, Enira Branickaja j Alaksandar Šałajka źniavolenyja za ŭdzieł u «niezarehistravanaj arhanizacyi», zarehistravać jakuju ŭ zakonnym paradku nie dazvoliła sama dziaržava.
Ciapier sudu za toje ž samaje čakajuć maładafrontaŭcy – a BT na ŭsialaki vypadak raspaviadaje pensijaneram, što nasamreč u letnikach z dapamohaju «aŭhancaŭ» «MF» rychtuje bajevikoŭ.
Pracesy pakazalnyja. Bolš za toje, pakazalna absurdnyja. Maŭlaŭ, było b za što sadžać – uvohule b zabili.
I lud baicca.
Što ž možna supraćpastavić strachu?
Tolki vieru. Viera źniščaje strach.
Tyja, kamu Boh praduhledzieŭ prajści praź źniavoleńnie, pavinnyja pamiatać słovy Biblii: «Ź vialikaj radaściu prymajcie, braty maje, kali ŭpadajecie ŭ roznyja vyprabavańni, viedajučy, što vyprabavańnie vašaj viery robicca ciarplivaściu, a ciarplivaść pavinna mieć daskanałaje dziejańnie, kab vy byli daskanałyja va ŭsioj paŭnacie, bieź nijakaj pachiby» (Jakuba 1:2–4).
Adbyćcio sutak u specprymalnikach, miesiacaŭ u izalatarach, hadoŭ na «chimii» ci ŭ turmie kštałtuje dy hartuje zmaharoŭ. Daje čas na rozdum, hruntoŭnuju adukacyju, duchovaje ŭdaskanalvańnie. Paviercie, darahija Alaksandar i Artur, Cimoch i Mikałaj, Siarhiej i Andrej – Hospad Boh lepš za ŭsich viedaje, dzie nam u hety momant treba być. I ŭ vyrašalnuju chvilinu, kali Biełarusi spatrebiacca najvialikšaja ćviordaść, biaźmiežnaje tryvańnie, redkaja advaha – hety hart daść plon, i my zrobimsia kropkami apiryšča dla ryčaha, što pieraviernie krainu.
«Ščaślivyja tyja, kaho honiać za praŭdu, bo ich jość Vaładarstva Niabiesnaje!» (Maćvieja 5:10).
Što ž da sprobaŭ zapałochać sudziliščami ŭvieś narod... Biełarusam niama čaho bajacca. Nasamreč, kalonija zvyčajnaha režymu – u hałovach. Jak i ŭ vypadku ź Sitnam, miaža zabarony ŭmoŭnaja. Ziamla biełaruskaja. Ludzi našyja. Paraza režymu niepaźbiežnaja. Kali zrazumieć heta, strach prosta źnikaje.
Bo Biełaruś atrymała niezaležnaść nia dziela taho, kab być kalonijaj-pasialeńniem na 10 miljonaŭ asudžanych da abmiežavańnia voli. Božaja vola dla sučasnaje Biełarusi – heta nacyjanalnaje abudžeńnie.
v.Małoje Sitna
