«Ścianu Viktara Coja» ŭstalavali ŭ skviery kala stadyjona «Dynama».
Nie ŭsie vierać, što «Coj žyvy».
Kala «ściany» niešmatludna. Ale heta nienadoŭha.
«Ścianu Viktara Coja» — dva frahmienty bietonnaj budaŭničaj aharodžy, śpisanaj hrafici i vieršami prychilnikaŭ kultavaha rasijskaha muzyki i śpievaka — ustalavali ŭ skviery na pierasiačeńni vulic Biełaruskaj i Uljanaŭskaj, niepadalok ad stadyjona «Dynama». Paspryjali hetamu fanaty tvorčaści Viktara Coja, jakija sabrali i pieradali ŭ Minharvykankam kala 2000 podpisaŭ. Raniej «ściana» stajała na vulicy Internacyjanalnaj — niekali heta byŭ frahmient aharodžy vakoł budaŭničaj placoŭki Pałaca respubliki. U vieraśni 2008 h. jaje demantavali ŭ suviazi z čarhovaj budoŭlaj.
«Coj žyvy!» — napisana na abodvuch bakach ściany, u tym liku na kopijach malunkaŭ śpievaka. Chtości z hetym nie pahadziŭsia i napisaŭ «Coj miortvy». Nie vielmi ažyŭlena pakul i ŭ skviery kala pieraniesienaj ściany, jakaja pakul staić u ryštavańniach-padporkach. Maładyja ludzi, jakija ŭčytvajucca ŭ nadpisy na narodnym manumiencie, pabačyŭšy fotakamieru, hublajuć da hrafici cikavaść i chutka sychodziać. Ale padajecca, što doŭha taki stan rečaŭ nie pratryvaje — pobač mieściacca internaty BDU, a taksama lehiendarnaja «Kaza» — kancertnaja zała «Minsk», dzie ładziacca šmatlikija rok-kancerty.
