«Nievierahodnyja pryhody Adel», pryhodnickaja stužka, Francyja, 2010, 105 chv., rež. Luk Bieson).
Bieson daje nastaŭleńni aktorcy Łuiz Burhuan
Aŭtar «Nikity», «Piataha elemientu», «Padziemki» i «Leona» pračynajecca ŭ siabie na vile. Padychodzić da siervanta. Tak, čym by častavać publiku hetym letam? Marskimi rabaŭnikami? No, no! Niadaŭna ž byli «Piraty Karybskaha mora»… Zabojcy-kibarhi? Letaś chapiła: «Terminatar-4» i «Transformiery-2». Tak, chto zastaŭsia na zapas? Mumii, dynazaŭry i telepaty. Dyk kaho b ŭziać na ŭzbrajeńnie?
«O-la-la, — azaraje raptam Luka Biesona, — u mianie ideja: abjadnać usich u adnym filmie!»
Hetym razam patryvožyć spakoj mumijaŭ francuzkamoŭnaja Indyjana Džons, jakaja amierykanskamu prafiesaru archieałohii ŭ matki hadzicca, bo ščyruje na nivie antykvarnaha mahiłakapalnictva ŭ dziasiatyja hady XX st. Ale ŭ adroźnieńnie ad inšych šukalnikaŭ adrenalinu, Adel Błan-Siek ad mumij drapaka nie daje, chutčej naadvarot: choča pryvieści adzin pačarnieły ad času ekziemplarčyk u Paryž. Zaduma — ažyvić mumifikavanaje cieła, jakoje kaliści było lekaram, kab toj dapamoh vylekavać sparalizavanuju siastru. Ažyŭlać miedyka ŭ pialuškach Adel choča pry dapamozie prafiesara-ekstrasensa. I ŭsio by išło spraŭnym paradkam, pakul pradstaŭnik francuzskich akademičnych kołaŭ nie pačaŭ paralelna ažyŭlać usialakaje roznaje, naprykład pteradaktyla ź miascovaha paleantałahičnaha muzieja. Jaki pasaž!
Bieson kaža, što jaho recept zmahańnia z suśvietnym kryzisam, heta zdymać stužki kštałtu «Adel», film «lohki i viasioły». Što ž, paśla ŭdara pa hałavie dubinaj taksama robicca lohka i viesieła. I ŭ Biesona idyjotami robiacca ŭsie pahałoŭna. Pieršym dastałosia paryskim śledčym. A jašče — bieduiny, jakija mieli niaščaście naradzicca na radzimie mumijaŭ, u Jehipcie. Bieson ničoha novaha nie prydumaŭ — pajšoŭ uśled za jeŭrapiejskim stereatypam. Jak arab, dyk dvuch hatunkaŭ: patałahičny złydzień z hniłymi zubami ci naiŭny chłopčyk-zvanočak z šoŭkavymi vačyma. I samaje škodnaje — niedaraźvitym režysior vystaviŭ hledača.
En, de, trua! Adkryŭšy rot paśla «Padziemki» i «Piataha elemienta», hladač čakaŭ niečaha takoha, biesturbotnaha i ŭźniosłaha ŭvadnačaśsie ad hetaha viečna ŭskudłačanaha dziadźki i ad jahonych buntarskich mił jovavič i natałak portman, jakija proćmu hadoŭ tamu naabiacali marcypanaŭ u śmiatanie i novaha-novaha kina. Vuala! Film «Nievierahodnyja pryhody Adeli» nahadvaje kašmary dziacinstva, kali razhortvaješ na vulicy strakaty fancik znojdzienaj cukierki, a tam druhi užo skamiečany, a za roham čuvać zdušanaje chichikańnie. Stužka, zroblenaja pavodle znakavaha dla francuzaŭ komiksa Žaka Tardzi, mahła zrabicca pośpiecham, a stalisia łamańniem kamiedyi. Bieson, vyvaliŭšy rossypy pryhožych artefaktaŭ na pačatku, chutka ich zharnuŭ i, kinuŭšy hledača pasiaredzinie svajho ž ułasnaha filma, pajšoŭ pa čyrvonym dyvanie dapivać furšetnuju šampań.
Adno suciašeńnie dla nas — kadry ź niaśpiešnym i adtul kranalnym špacyram ažyłych mumij pa načnym Paryžu, a taksama Adel, jakaja siadaje na «Tytanik» pad zasłonu.
