Davaj z taboj, Šatałava, zakurym
pa tonkaj virtualnaj cyharecie,
pakul manijakalnaj mocy bura
nie abudziła chvali ŭ sonnaj Lecie.
Davaj z taboj, Šatałava, ubačym,
jak zorki apadajuć žałudami
ŭ asieńni zmrok, sprabujučy na ŭdaču
nie pieraškodzić virusnaj rekłamie.
Davaj z taboj, Šatałava, pačujem
daždžoŭ terarystyčnych šmathałośsie.
Ty viedaješ, ja tak daŭno kryču im
z nadziejaj, što jany adpuściać vosień.
Davaj z taboj, Šatałava, nie staniem
chavać durman antonavak sałodkich,
jak niechta prychavaŭ svajo kachańnie
na borcie atamnaj padvodnaj łodki.
Davaj z taboj, Šatałava, zakružym
pad toje, što śpiavaje Džared Leta,
pakul nie zaržavieli ŭ sadzie ružy,
a ŭ šachtach cicha śpiać sabie rakiety
* * *
Siarhiej Bałachonaŭ — piśmieńnik, nastaŭnik historyk, žyvie ŭ Homieli. Vyjšła jahonaja kniha «Imia hrušy». Aŭtar postmadernisckaj prozy i liryčnych vieršaŭ. Pierakłaŭ na biełaruskuju pieśniu «Čaroŭny trusik». Viadzie błoh balachon.livejournal.com. Zahałovak ad Redakcyi. Zahałovak aŭtara: «30 siekund da Śnikiersa»